Եւ բամբասեցին մարիամ եւ ահարոն զմովսէս վասն կնոջն եթեովպացւոյ՝ զոր ա́ռ մովսէս. զի կին եթեովպացի́ առ։
եւ ասեն՝ թէ ընդ մովսիսի միա՞յն խօսեցաւ տ(է)ր. ոչ ապաքէն եւ ընդ մե՞զ խօսեցաւ։ եւ լուա́ւ տ(է)ր։
Եւ այրն մովսէս հե́զ էր յոյժ քան զա(մենայ)ն մարդիկ՝ որ էին ՛ի վերայ երկրի։
Եւ ասէ տ(է)ր նո́յնժամայն՝ ցմովսէս եւ ցահարոն եւ ցմարիամ. ելէ́ք դուք երեքին ՛ի խորանն վկայութե(ան)։ եւ ելի́ն երեքին ՛ի խորանն վկայութե(ան)։
Եւ էջ տ(է)ր սեամբ ամպոյ, եւ եկաց առ դրան խորանին վկայութե(ան). եւ կոչեցան ահարոն եւ մարիամ։ եւ ելին երկոքեան։
Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) տ(է)ր. լուարո́ւք բանից իմոց. եթէ լինիցի́ մարգարէ ՛ի ձէնջ տ(եառ)ն, տեսլեա́մբ երեւեցայց նմա, եւ երազով խօսեցա́յց ը(նդ) նմա։
Ո́չ այնպէս ո(ր)պ(էս) ծառայն իմ մովսէս՝ որ յա(մենայ)ն տան իմում հաւատարի́մ է։
բերան ՛ի բերան խօսեցայց ը(նդ) նմա, երեսօք եւ ո́չ առակօք. եւ զփառսն տ(եառ)ն ետես։ եւ ընդէ՞ր ոչ երկերուք բամբասել զծառայն իմ մովսէս։
Եւ եղեւ բարկութի(ւն) սրտմտութե(ան) տ(եառ)ն ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)՝ եւ գնացին։
եւ ամպն վերացաւ ՛ի խորանէ անտի։ եւ ահա մարիամ բորոտեալ էր իբրեւ զձիւն. եւ հայեցաւ ահարոն ը(նդ) մարիամ, եւ ահա՝ բորոտեալ էր։
Եւ ասէ ահարոն ցմովսէս. խնդրե́մ ՛ի քէն տ(է)ր, մի́ ածեր ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր մեղս. զի անգիտացա́ք. եւ քանզի մեղաք՝
մի́ լինիցի հանգոյն մահու, իբրեւ զվիժած որ ելանիցէ յարգանդէ մօր՝ եւ ուտիցէ զկէս մարմնոյ ն(ո)ր(ա)։
Եւ աղաղակեաց մովսէս առ տ(է)ր՝ եւ ասէ. խնդրե́մ ՛ի քէն ա(ստուա)ծ, բժշկեա́ զնա։
Եւ ասէ տ(է)ր ցմովսէս. եթէ հօր իւրոյ թքանելով թքեալէր ընդ երե́սս ն(ո)ր(ա)՝ չամաչէ՞ր զեւթն օր։ մեկնեսցի́ զեւթն օր արտաքոյ բանակին՝ եւ ապա́ մտցէ։
Եւ զատուցաւ մարիամ արտաքո́յ բանակին զեւթն օր։ եւ ժողովուրդն ո́չ չուեաց՝ մինչեւ սրբեցաւ մարիամ։
