Եւ ապա́ չուեաց ժողովուրդն յասերովթայ, եւ բանակեցաւ յանապատին փառանու։
Խօսեցաւ տ(է)ր ընդ մովսիսի՝ եւ ասէ։
Առաքեա́ արս՝ եւ լրտեսեսցեն զերկիրն քանանացւոց, զոր ե́ս տաց որդւոցն ի(սրաէ)լի ՛ի կալուածս. այր մի՝ ըստ ցեղի, ըստ տանց նահապետաց իւրեանց առաքեսցե́ս զն(ո)ս(ա)՝ զա(մենայ)ն գլխաւորս ՛ի նոցանէ։
Եւ առաքեաց զն(ո)ս(ա) մովսէս յանապատէն փառանու՝ ըստ բանին տ(եառ)ն. ամենեքին ա́րք գլխաւորք էին նոքա յորդւոցն ի(սրաէ)լի։ Եւ այս են անուանք նոցա։
Ցեղին ռուբինի, սաղամիէլ որդի աքուրայ։
Ցեղին շմաւոնի, սափատ որդի սուրեայ։
Ցեղին յուդայ, քաղէբ որդի յեփոնեայ։
Ցեղին իսաքարայ, գաղամ որդի յովսեփայ։
Ցեղին եփրեմայ, աւսէս որդի նաւեայ։
Ցեղին բենիամինի, փաղտի որդի ռափուայ։
Ցեղին զաբուղոնի, յուդիէլ որդի սուդիայ։
Ցեղին յովսեփայ՝ որդւոցն մանասէի, գադդէ որդի սուսայ։
Ցեղին դանայ, ամիէլ որդի գամայի։
Ցեղին ասերայ, սաթուր որդի միքայելի։
Ցեղին նեփթաղիմայ, աբի որդի յաբիայ։
Ցեղին գադայ, գուդիէլ որդի մակքեայ։
Ա́յս անուանք են արանցն՝ զոր առաքեաց տ(է)ր լրտեսել զերկիրն քանանացւոց. եւ անուանեաց մովսէս զանուն աւսեայ որդւոյ նաւեայ՝ Յեսու։
Եւ առաքեաց զնոսա մովսէս յանապատէն փառանու լրտեսե́լ զերկիրն քանանացւոց։ եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). ելէ́ք ընդ անապատդ, եւ ամբարձա́յք ՛ի լեառնն,
եւ տեսջիք զերկիրն զի՞նչ իցէ. եւ զժողովուրդն որ նստի ՛ի նմա, եթէ զօրաւորագո՞յն իցէ՝ թէ անաւագ, եթէ սակա՞ւք իցեն՝ եթէ բազումք։
Եւ զի՞նչ իցէ երկիրն յորում նոքա բնակեալ իցեն, եթէ բարի՞ իցէ՝ եթէ չար. եւ զի՞նչ իցեն քաղաքքն յորս նոքա բնակեալ են. պարսպաւո՞րք են՝ եթէ անպարիսպք։
եւ զի՞նչ իցէ երկիրն, պարա́րտ իցէ՝ եթէ տկար. եթէ իցէ՞ ՛ի նմա ծաւատունկ՝ եթէ ոչ։ եւ ժրասջի́ք ՛ի պտղոյ երկրին։ Եւ աւուրք գարնայնո́յ էին աւուրքն խայծուածոյ խաղողոյ։
Եւ ելեալ լրտեսեցին զերկիրն յանապատէն սինայ մինչեւ ցրոոբ ՛ի մուտս եփրաթայ։
ելին ը(նդ) անապատն՝ եւ եկին մինչեւ ցքեբրոն։ եւ ա́նդ աքիման, եւ սէսի, եւ թաղամի, եւ ա́զգքն ենակայ։ եւ քեբրոն եւթն ամաւ յառաջագոյն շինեալ էր քան զտայանիս եգիպտացւոց։
եւ եկին մինչեւ ցձորն ողկուզոյ, եւ լրտեսեցին զնա. եւ հատի́ն անտի ո́ւռ որթոյ, եւ ողկոյզ մի խաղողոյ ՛ի նմա, եւ բարձին զնա լծակօք՝ եւ ՛ի նռանէ́ եւ ՛ի թզոյ։
եւ անուանեցին զանուն տեղւոյն՝ ձո́ր ողկուզոյ. վ(ա)ս(ն) ողկուզին զոր հատին անտի որդիքն ի(սրաէ)լի։
Եւ դարձան անդրէն որդիքն ի(սրաէ)լի լրտեսեալ զերկիրն յե́տ աւուրց քառասնից.
եւ եկեալ հասին առ մովսէս եւ առ ահարոն, եւ առ ա(մենայ)ն ժողովուրդ որդւոցն ի(սրաէ)լի յանապատն փարան կադէս. եւ ետուն նոցա զրոյց եւ ա(մենայ)ն ժողովրդեանն։ Եւ ցուցին զպտուղ երկրին,
եւ պատմեցին ն(ո)ց(ա), եւ ասեն ցնա. չոգա́ք յերկիր յոր առաքեցեր զմեզ, երկիր՝ որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր. եւ ա́յս է պտուղ ն(ո)ր(ա)։
Բայց ազգն սաստի́կ էր որ բնակեալէին ՛ի նմա. եւ քաղաքք ամուրք եւ պարսպաւորք եւ մեծամե́ծք յոյժ։ եւ զազգն ենակայ տեսա́ք անդ։
Եւ ամաղէկ բնակեալ էր յերկրին ընդ հարաւակողմն. եւ քետացին եւ խեւացին եւ յեբուսացին եւ ամովրհացին բնակեալ էին առ լերամբքն, եւ քանանացին՝ առ ծովեզերբն եւ առ յորդանանու։
Լռեցո́յց քաղէբ զժողովուրդն ՛ի մովսիսէ, եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). ո́չ այդպէս է. այլ ելանելով ելցուք եւ ժառանգեսցուք զնա. զի կարօղ եմք յաղթել ն(ո)ց(ա)։
Եւ արքն որ ընդ նմա երթեալ էին՝ ասէին. ո́չ ելցուք, քանզի ո́չ կարեմք երթալ ՛ի վ(ե)ր(այ) ազգին, զի զօրագոյն քան զմեզ է յոյժ։
Եւ զարհուրեցուցին երկրաւն զոր լրետեսցին՝ զորդիսն ի(սրաէ)լի՝ եւ ասեն. ը(նդ) երկիրն ընդ որ մե́ք անցաք լրտեսել զնա, երկիր՝ մարդածա́խ է բնակչաց իւրոց. եւ զա(մենայ)ն զազգն զոր տեսաք ՛ի նմա՝ արք յաղթահասակք են։
տեսաք անդ՝ եւ սկա́յս, եւ էաք յաչս նոցա իբրեւ մարախ։
