Խօսեցաւ տ(է)ր ընդ մովսիսի եւ ընդ ահարոնի՝ եւ ասէ։
Ա́յս որոշումն է օրինացն՝ զոր պատուիրեաց տ(է)ր մովսիսի՝ եւ ասէ։ խօսեա́ց ը(նդ) որդիսն ի(սրաէ)լի՝ եւ առցեն առ քեզ երինջ մի կարմի́ր անարա́տ, յորում ո́չ գուցէ բիծ ինչ, եւ ո́չ իցէ մտեալ ընդ լծով։
Եւ տացես զնա ցեղիազա́ր քահանայ։ եւ հանցեն զնա արտաքո́յ բանակին ՛ի տեղի ս(ուր)բ։ եւ սպանցե́ն զնա առաջի ն(ո)ր(ա)։
եւ առցէ́ եղիազար յարենէ ն(ո)ր(ա), եւ ցանեսցէ́ յանդիման խորանին վկայու(թ)ե(ան) յարենէ ն(ո)ր(ա) եւթն անգամ.
եւ այրեսցեն զնա առաջի ն(ո)ր(ա). եւ մո́րթ ն(ո)ր(ա), եւ մի́ս ն(ո)ր(ա), եւ արի́ւն ն(ո)ր(ա) հանդերձ ապաւառա́ւ ն(ո)ր(ա) այրեսցի́։
Եւ առցէ քահանայն փա́յտ եղեւնեայ, եւ զոպա եւ կարմիր. եւ արկցեն ՛ի մէջ այրեցածի երընջուն։
եւ ողողեսցէ զհանդերձս իւր քահանայն, եւ լուասցէ́ զմարմին իւր ջրով, եւ ապա́ մտցէ ՛ի բանակն. եւ անսո́ւրբ լիցի քահանայն մինչեւ ցերեկոյ։
եւ որ այրիցէն զնա, ողողեսցէ́ զհանդերձս իւր, եւ լուասցէ́ զմարմին իւր ջրով, եւ անսո́ւրբ լիցի մինչեւ ցերեկոյ։
Եւ ժողովեսցէ ա́յր ս(ուր)բ զմոխիր երընջուն, եւ կուտեսցէ́ արտաքոյ բանակին ՛ի սուրբ տեղւոջ. եւ եղիցի ժողովրդեան որդւոցն ի(սրաէ)լի ՛ի պահե́ստ ջուր որսկման՝ զի սրբու(թ)ի(ւն) է։
Եւ լուասցէ́ զմարմին իւր որ ժողովիցէ զմոխիր երընջուն, եւ ողողեսցէ́ զհանդերձս իւր. եւ անսո́ւրբ լիցի մինչեւ ցերեկոյ. եւ եղիցի ժողովրդեան որդւոցն ի(սրաէ)լի եւ եկացն յեցելոց ՛ի ն(ո)ս(ա), օրէն յաւիտենական։
Եւ որ մերձենայցէ ՛ի մեռեալ անձին մարդոյ, անսո́ւրբ լիցի զեւթն օր.
եւ սրբեսցի́ նա յաւուրն երրորդի՝ եւ յաւուրն եւթներորդի, եւ ապա́ սո́ւրբ լիցի։ ապաթէ ո́չ սրբեսցի յաւուրն երրորդի եւ յաւուրն եւթներորդի, մի́ լիցի սուրբ։
Ա(մենայ)ն որ մերձենայցէ ՛ի մեռեալ անձն ՛ի մարդոյ որ մեռանիցի, եւ ո́չ սրբեսցի՝ զխորանն տ(եառ)ն պղծեաց. սատակեսցի́ անձնն այն յի(սրա)էլէ. զի ջուրն սրսկման ո́չ սրսկեցաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա), անսո́ւրբ է զի պղծութի(ւն) իւր ՛ի նմա́ է։
Եւ ա́յս օրէն իցէ մարդոյ որ մեռանիցի ՛ի տան. ա(մենայ)ն որ մտցէ ՛ի տունն, եւ որ ինչ կայցէ ՛ի տանն, անսո́ւրբ լիցին զեւթն օր.
եւ ա(մենայ)ն աման՝ բա́ց որ ո́չ իցէ խփեալ կամ սերեկեալ, պի́ղծ լիցի։
Եւ ա(մենայ)ն որ մերձենայցէ ը(նդ) երեսս դաշտի ՛ի վիրաւոր կամ ՛ի մեռեալ՝ կամ յոսկր մարդոյ կամ ՛ի գերեզման, պի́ղծ լիցի զեւթն օր։
Եւ առցեն պղծելոյն ՛ի մոխրոյ այրեցելո́յն սրբութե(ան). եւ արկցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) ջո́ւր յամանի.
եւ առցեն զոպա́, եւ թացցէ ՛ի ջուրն ա́յր սուրբ, եւ ցանեսցէ́ զտամբն,եւ զկահիւն, եւ զամանովքն, եւ զանձամբքն որ իցեն անդ. եւ զմերձեցելովքն յոսկր մարդոյ, կամ ՛ի վիրաւոր, կամ ՛ի մեռեալ, կամ ՛ի գերեզման։
եւ ցանեսցէ սո́ւրբ զպղծովն՝ յաւուրն երրորդի եւ յաւուրն եւթներորդի. եւ սրբեսցի́ յաւուրն եւթներորդի. եւ ողողեսցէ զհանդերձս իւր, եւ լուասցէ́ զմարմին իւր ջրով. եւ անսո́ւրբ լիցի մինչեւ ցերեկոյ։
Եւ մարդ՝ որ պղծիցի եւ ո́չ սրբեսցի, սատակեսցի անձնն այն ՛ի ժողովրդենէ իւրմէ. զի զսրբութի(ւն)ն տ(եառ)ն պղծեաց, եւ ջուր սրսկման ո́չ սրսկեցաւ զնովաւ, անսուրբ է.
եւ եղիցի ձեզ այն օրէ́ն յաւիտենական։ Եւ որ սրսկէ զջուրն սրսկման՝ լուասցէ́ զձորձս իւր. եւ որ մերձենայցէ ՛ի ջուրն սրսկման, անսո́ւրբ լիցի մինչեւ ցերեկոյ։
Եւ յա(մենայ)ն ինչ յոր մերձենայցէ պղծեալն, անսո́ւրբ լիցի մինչեւ ցերեկոյ։ եւ անձն որ մերձենայցէ ՛ի նա, անսո́ւրբ լիցի մինչեւ ցերեկոյ։
