Եւ լուաւ քանանաիս արքայ արադայ՝ որ բնակեալ էր առ անապատաւն. եթէ եկն ի(սրա)էլ զճանապարհն աթարինայ. եւ ետ պատերա́զմ ընդ ի(սրաէ)լի. եւ ա́ռ ՛ի նոցանէ գերի։
Եւ ուխտեաց ի(սրա)էլ ուխտ տ(եառ)ն՝ եւ ասէ. եթէ մատնիցե՞ս ընդ ձեռամբ իմով զազգն զայն, նզովեցի́ց զնա եւ զքաղաքս նորա։
Եւ լուաւ տ(է)ր ձայնի ի(սրաէ)լի, եւ մատնեաց զքանանացին ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա). եւ նզովեա́ց զնա եւ զքաղաքս ն(ո)ր(ա). եւ կոչեաց զանուն տեղւոյն այնորիկ նզո́վս։
Եւ չուեալ ՛ի հովր լեռնէ ընդ ճանապարհ կարմիր ծովուն, պատեցան զեդոմաւ. եւ յոգնեցաւ ժողովուրդն ՛ի ճանապարհին.
եւ բամբասեաց ժողովուրդն զա(ստուա)ծ եւ զմովսէս՝ եւ ասեն. ընդէ՞ր հաներ զմեզ յեգիպտոսէ կոտորել զմեզ յանապատիս յայսմիկ. զի ո́չ գոյ հաց եւ ո́չ ջուր. եւ անձինք մեր տաղտկացեա́լ են ՛ի սնոտի հացէս։
Եւ առաքեաց տ(է)ր ՛ի ժողովուրդն օ́ձս կոտորիչս, եւ հարկանէին զժողովուրդն. եւ մեռա́ւ ժողովուրդ բազում յորդւոցն ի(սրաէ)լի։
Եւ եկին առ մովսէս եւ ասեն. մեղա́ք՝ զի խօսեցաք չար զտ(եառն)է եւ զքէն։ արդ՝ կա́ց յաղօթս առ տ(է)ր, եւ բարձցէ́ ՛ի մէնջ զօձսդ։ եւ եկա́ց մովսէս յաղօթս առ տ(է)ր վասն ժողովրդեանն։
Եւ ասէ տ(է)ր ցմովսէս. արա́ դու քեզ օձ, եւ դիցե́ս զնա ՛ի վ(ե)ր(այ) նշանակի. եւ եղիցի յորժամ հարկանիցէ օձ զմարդ, ա(մենայ)ն օձահար որ տեսանիցէ զնա՝ կեցցէ́։
Եւ արար մովսէս օձ պղնձի, եւ կացոյց զնա ՛ի վերայ նշանակին։ եւ լինէր՝ յորժամ հարկանէր օձ զմարդ, հայէ́ր ընդ օձն պղնձի, եւ կեա́յր։
Եւ չուեցին որդիքն ի(սրաէ)լի եւ եկին բանակեցան յաբովթ։
եւ չուեալ յաբովթայ բանակեցան յաքեղգայի յայնկոյս անապատին՝ որ է́ յանդիման մովաբայ յարեւելից կողմանէ։
անտի չուեցին՝ եւ բանակեցան ՛ի ձորն զարեգ։
Անտի́ չուեալ բանակեցան յա́յնկոյս առնովնայ յանապատին, առ ելիւք սահմանացն ամովրհացւոց. քանզի առնովն սհաման է մովաբացւոց։ ընդ մովաբացին եւ ը(նդ) ամովրհացին։
վ(ա)ս(ն) այնորիկ ասի ՛ի գրի։ Պատերազմ տ(եառ)ն՝ զովգ հրձիգ արար եւ զձորն առնովնայ,
եւ հաստատեաց զձորսն բնակեալս յարոյէր, որ առ ընթե́ր կայ սահմանացն մովաբու։
Եւ անտի քան զնա ջրհորն. ա́յն է՝ ջրհորն զորմէ ասաց տ(է)ր ցմովսէս, ժողովեա́ զժողովուրդն՝ եւ տաց ն(ո)ց(ա) ջուր ըմպելոյ։
Յայնժամ օրհնեաց ի(սրա)էլ զօրհնութի(ւն)ս զայս ՛ի վ(ե)ր(այ) ջրհորոյն։ Նուագեցէ́ք նմա
զջրհորն զոր իշխանք փորեցին, եւ տաշեցին զնա թագաւորք ազգաց ՛ի թագաւորու(թ)ե(ան) իւրեանց՝ եւ ՛ի տիրել իւրեանց։ Եւ ՛ի ջրհորոյ անտի ՛ի մանթանին։
եւ ՛ի մանթանինայ ՛ի մանայէլ. եւ ՛ի մանայէլէ ՛ի բամովթ։
Եւ ՛ի բամովթայ յանայէն, որ է ՛ի դաշտին մովաբայ, ՛ի կատարէ կոփածուին՝ որ հայի ընդ անապատն։
Եւ առաքեաց մովսէս հրեշտակս առ արքայն ամովրհացւոց բանի́ւք խաղաղու(թ)ե(ան)՝ եւ ասէ։
Անցցո́ւք ը(նդ) երկիր քո. զճանապարհա́յն գնասցուք. ո́չ կոտորեսցուք յանդս եւ ո́չ յայգիս. եւ ո́չ արբցուք ջուր ՛ի ջրհորոց քոց. ճանապարհ զարքունի́ գնասցուք մինչեւ անցցուք ընդ սահմանս քո։
Եւ ո́չ ետ սեհոն անցանել ի(սրաէ)լի ը(նդ) սահմանս իւր։ եւ ժողովեաց սեհոն զա(մենայ)ն ժողովուրդն իւր. եւ ել տա́լ պատերազմ ընդ ի(սրաէ)լի յանապատին. եւ եկն ՛ի սիասար, եւ ե́տ պատերազմ ը(նդ) ի(սրաէ)լի։
Եւ եհա́ր զնա ի(սրա)էլ կոտորմամբ սրոյ, եւ տիրեցին երկրի նորա յառնովնայ մինչեւ ցյաբովկ. մինչեւ ցոերդիսն ամմոնայ. զի յազե́ր է սահման որդւոցն ամոնայ։
Եւ ա́ռ ի(սրա)էլ զա(մենայ)ն քաղաքսն զայնոսիկ, եւ բնակեցաւ ի(սրա)էլ յա(մենայ)ն քաղաքս ամուրհացւոց։ Յեսեբոն եւ յա(մենայ)ն արուարձանեայս ն(ո)ր(ա).
քանզի եսեբոն էր քաղաք սեհոնի արքայի ամովրհացւոց. եւ նա́ նախ ետ պատերազմ ընդ արքային մովաբու, եւ ա́ռ զա(մենայ)ն երկիրն ն(ո)ր(ա) յարոյերայ մինչեւ ցառնոն։
Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ասեն ա(մենայ)ն առակարկուք. եկա́յք յեսեբոն զի շինեցաւ, եւ հանդերձեցա́ւ քաղաքն սեհոնի.
զի հո́ւր ել յեսեբոնայ՝ եւ բո́ց ՛ի քաղաքէն սեհոնի, եւ եկեր մինչեւ ցմովաբ. եւ լափեա́ց զարձանս առնովնայ։
Վա́յ քեզ մովաբ։ կորեար ժողովուրդ քամովսայ. եւ մատնեցա́ն ուստերք ն(ո)ց(ա) ՛ի փախուստ, եւ դստերք ն(ո)ց(ա) ՛ի գերու(թ)ի(ւն) թագաւորին ամովրհացւոց.
եւ զաւակ ն(ո)ց(ա) սատակեսցի́ յեսեբոնէ մինչեւ ցդեբոն. եւ կանայք ն(ո)ց(ա) բորբոքեցան հրով ՛ի վ(ե)ր(այ) մովաբու։
Եւ բնակեաց ի(սրա)էլ յա(մենայ)ն քաղաքս ամուրհացւոցն։
Եւ առաքեաց մովսէս լրտեսել զազեր. եւ առի́ն զնա եւ զաւանս ն(ո)ր(ա), եւ հանին զամուրհացին որ բնակեալ էր ՛ի նմա։
եւ կրկնեցան ելին ընդ ճանապարհն ՛ի բասան։ Եւ ել՝ ո́վդ թագաւոր բասանու ընդդէմ ն(ո)ց(ա), եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդ ն(ո)ց(ա) ՛ի պատերազմ յեգրային։
Եւ ասէ տ(է)ր ցմովսէս. մի́ երկնչիր ՛ի նմանէ, զի ՛ի ձեռս քո մատնեցի զնա́ եւ զա(մենայ)ն ժողովուրդն ն(ո)ր(ա), եւ զա(մենայ)ն երկիր ն(ո)ր(ա). եւ արասցես ընդ նա՝ ո(ր)պ(էս) արարեր ընդ սեհոն արքայ ամովրհացւոց՝ որ բնակեալ էր յեսեբոն։
Եւ եհա́ր զնա եւ զորդիս ն(ո)ր(ա), եւ զա(մենայ)ն ժողովուրդն նորա. մինչեւ ամենեւին չմնալոյ ՛ի նոցանէն ապրեալ։ եւ ժառանգեցին զերկիրն ն(ո)ց(ա)։
