Եւ չուեալ որդւոցն ի(սրաէ)լի բանակեցան յարեւմտից մովաբու առ յորդանանաւ յանդիմա́ն երիքովի։
Եւ տեսեալ բաղակայ որդւոյ սեպփովրայ զա(մենայ)ն զոր արար ի(սրա)էլ ը(նդ) ամովրհացին,
երկեաւ մովաբ յոյժ ՛ի ժողովրդենէ անտի, զի բազո́ւմ էին։ եւ զանգիտեաց մովաբ յերեսաց որդւոցն ի(սրաէ)լի։
Եւ ասէ մովաբ ցծերակոյտն մադիամու. արդ՝ լիզանէ ժողովուրդս այս զա(մենայ)ն որ շուրջ զմեւք են, ո(ր)պ(էս) լիզանէ արջառ զդեղ դալա́ր ՛ի դաշտի։ Եւ բաղակ որդի սեպփովրայ էր արքայ մովաբու ՛ի ժամանակի յայնմիկ։
եւ առաքեաց հրեշտակս առ բաղաամ որդի բեովրայ՝ առ փաթուրն. որ էր առ գետեզե́րբ երկրին որդւոց ազգին իւրոյ. կոչե́լ զնա եւ ասել, ահա՝ ա́զգ ել յեգիպտոսէ, եւ ծածկեաց զերեսս երկրի. եւ նստի́ սա մօտ առիս։
Եւ արդ՝ ե́կ անէ́ծ դու ինձ զժողովուրդս զայս. զի զօրագոյն քան զիս է́ սա։ թերեւս կարասցուք հարկանե́լ ՛ի սոցանէ, եւ հանի́ց զսա յերկրէ իմմէ։ քանզի գիտե́մ թէ զոր օրհնես դու՝ օրհնեա́լ է, եւ զոր անիծանես՝ անիծեա́լ։
Եւ գնացի́ն ծերակոյտն մովաբու եւ ծերակոյտն մադիամու, եւ ըղձութի(ւն)ք ՛ի ձեռս ն(ո)ց(ա)։ եկին առ բաղաամ, եւ ասացին նմա զպատգամսն բաղակայ։
եւ ասէ ցնոսա. ագարո́ւք աստ զայս գիշեր, եւ արարից ձեզ պատասխանի́ իրացդ, ինչ զոր տ(է)ր խօսեսցի ընդիս։ եւ ագան իշխանքն մովաբու առ բաղաամու։
Եւ եկն ա(ստուա)ծ առ բաղաամ եւ ասէ ցնա. զի՞ են արքդ այդոքիկ առ քեզ։
եւ ասէ բաղաամ ցա(ստուա)ծ բաղակ որդի սեպփովրայ արքայ մովաբու առաքեա́ց զդոսա առիս եւ ասէ.
ահա ա́զգ ել յեգիպտոսէ եւ ծածկեաց զերեսս երկրի, եւ նստի́ սա մօտ առիս. արդ՝ ե́կ անէծ դու զսոսա ինձ, թերեւս կարացից հարկանել զսա՝ եւ հանից զսա յերկրէ իմմէ։
Եւ ասէ ա(ստուա)ծ ցբաղաամ. մի́ երթար ընդ ն(ո)ս(ա). եւ մի́ անիծանիցես զժողովուրդն՝ քանզի օրհնեա́լ է։
Եւ յարուցեալ բաղաամ ընդ առաւօտն, ասէ ցիշխանսն բաղակայ. գնացէ́ք անդրէն առ տէրն ձեր. զի ո́չ թողու զիս ա(ստուա)ծ գալ ընդ ձեզ։
Եւ յարուցեալ իշխանքն մովաբու եկին առ բաղակ՝ եւ ասեն. ո́չ կամեցաւ բաղաամ գալ ընդ մեզ։
Եւ յաւել առաքել բաղակ իշխանս բազումս եւ պատուականագոյնս քան զն(ո)ս(ա)։
եկին առ բաղաամ, եւ ասեն ցնա. ա́յսպէս ասէ բաղակ սեպփովրեան. աղաչե́մ զքեզ՝ մի́ դանդաղիցիս գալ առիս.
զի պատուելով պատուեցի́ց զքեզ, եւ զոր ինչ ասիցես արարի́ց քեզ. եւ արդ՝ ե́կ անէ́ծ ինձ զժողովուրդս զայս։
Պատասխանի ետ բաղաամ եւ ասէ ցիշխանսն բաղակայ. եթէ տացէ ինձ բաղակ լի́ տամբ իւրով արծաթ եւ ոսկի, ո́չ կարացից անցանել զբանիւ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ, առնել զնա փոքր կամ մեծ մտօք իմովք։
Եւ արդ՝ ագերո́ւք դուք աստ զգիշերս զայս. եւ գիտացի́ց զի́նչ յաւելցէ տ(է)ր խօսել ընդիս։
Եւ եկն ա(ստուա)ծ առ բաղաամ ՛ի գիշերին՝ եւ ասէ ցնա. եթէ կոչե́լ զքեզ եկեալ են արքդ այդոքիկ, արի́ երթ զկնի դոցա. բայց զբանն որ ե́ս խօսեցայց ընդ քեզ՝ զա́յն արասցես։
Եւ յարուցեալ բաղաամ ընդ առաւօտն հանդերձեաց զէշ իւր, եւ գնա́ց ընդ իշխանսն մովաբու։
Եւ բարկացաւ սրտմտու(թեամ)բ ա(ստուա)ծ ընդ երթալն նորա. եւ եկաց հրեշտակ ա(ստուծո)յ լինե́լ նմա բանսարկու։ եւ նա հեծեալ էր ՛ի վերայ իշոյ իւրոյ, եւ երկո́ւ պատանիք ն(ո)ր(ա) ընդ նմա։
Եւ տեսեալ իշոյն զհրեշտակ ա(ստուծո)յ զի կայր նմա ընկիճեալ ՛ի ճանապարհին, եւ սուսեր մե́րկ ՛ի ձեռին իւրում, խուսեա́ց էշն ՛ի ճանապարհէն՝ եւ երթայր ընդ դաշտն։ եւ եհար գաւազանաւ զէշն ուղղե́լ զնա ՛ի ճանապարհն։
Եւ եկաց հրեշտակն ա(ստուծո)յ յառուամէջս այգեացն. եւ է́ր ցանգ աստի՝ եւ ցանգ անտի։
եւ տեսեալ իշոյն զհրեշտակն ա(ստուծո)յ՝ նեղեաց զինքն ը(նդ) որմնն եւ ճմլեաց զոտն բաղաամու. եւ յաւե́լ եւս հարկանել զնա։
Եւ յաւել հրեշտակն ա(ստուծո)յ երթալ կալ ՛ի նե́ղ տեղւոջ. ուստի ո́չ գոյր խուսել յա́ջ կամ յահեակ։
Եւ տեսեալ իշոյն զհրեշտակն ա(ստուծո)յ, նստաւ ընդ բաղաամու. եւ բարկացաւ բաղաամ, եւ եհա́ր զէշն գաւազանաւ։
Եւ եբա́ց ա(ստուա)ծ զբերան իշոյն, եւ ասէ́ ցբաղաամ. զի՞նչ արարի քեզ զի հարեր զիս այս երի́ցս անգամ։
Եւ ասէ բաղաամ ցէշն. փոխանակ զի խա́ղ արարեր զիս։ եւ եթէ է́ր սուր ՛ի ձեռին իմում, արդ եւ խոցեալ էր իմ զքեզ։
Եւ ասէ էշն ցբաղաամ. ո՞չ ես այն էշ եմ քո՝ յորում հեծանէիր ՛ի մանկութ(են)է քումմէ մինչեւ ցայսօր ժամանակի. միթէ յուլանալով յուլացա՞յ ինչ երբէք առնել քեզ այսպէս։ եւ նա ասէ՝ ոչ։
եւ եբա́ց ա(ստուա)ծ զաչս բաղաամու, եւ ետե́ս զհրեշտակն տ(եառ)ն ընկիճեալ նմա ՛ի ճանապարհին, եւ սուսեր մե́րկ ՛ի ձեռին իւրում։ եւ անկեալ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իւրոց երկիր եպագ նմա։
Եւ ասէ ցնա հրեշտակն ա(ստուծո)յ. ը(նդ)է՞ր հարեր դու ցէշդ՝ այս երի́ցս անգամ. եւ ահա ելի́ ես ՛ի բանսարկութի(ւն) քեզ, զի ո́չ է ճանապարհդ քո ուղիղ առաջի իմ.
եւ տեսեալ զիս իշոյդ՝ խուսափեա́ց յինէն այս երի́ցս անգամ. եւ եթէ չէ́ր խուսափեալ յինէն, արդ՝ իմ զքեզ սպանեալ էր, եւ զդա ապրեցուցեալ։
Եւ ասէ բաղաամ ցհրեշտակն տ(եառ)ն. մեղա́յ. զի ո́չ գիտէի՝ թէ դու ինձ ընկիճեալ կայցես ՛ի ճանապարհիս։ եւ արդ՝ եթէ չիցէ́ քեզ հաճոյ՝ դարձա́յց անդրէն։
Եւ ասէ հրեշտակն ա(ստուծո)յ ցբաղաամ. ե́րթ դու ընդ արսդ ը(նդ) այդոսիկ. բայց բանի զոր ես ասացից քեզ, ա́յնմ զգոյշ լինիջիր խօսելոյ։ եւ գնաց բաղաամ ը(նդ) իշխանսն բաղակայ։
Եւ լուեալ բաղակայ եթէ գա́յ բաղաամ, ե́լ նմա ը(նդ) առաջ ՛ի քաղաքն մովաբու՝ որ է ՛ի սահմանս առնոնայ յեզեր միում սահմանացն։
Եւ ասէ բաղակ ցբաղաամ. ո՞չ առաքեցի առ քեզ կոչել զքեզ. ընդէ՞ր ո́չ գայիր առիս, որպէս թէ ո՞չ էի արդեւք կարօղ պատուել զքեզ։
Եւ ասէ բաղաամ ցբաղակ. ահաւասիկ եկի́ առ քեզ. արդ՝ կարօ՞ղ իցեմ խօսել բա́ն ինչ, բայց եթէ զոր արկանիցէ ա(ստուա)ծ ՛ի բերան իմ զա́յն խօսեցայց։
Եւ գնաց բաղաամ ընդ բաղակայ, եւ եկն ՛ի քաղաքս հանգրուանացն։
Եւ եզեն բաղակ զարջառ եւ ոչխար, եւ առաքեաց բաղաամու եւ իշխանացն որ ընդ նմա էին։
եւ իբրեւ ա́յգ եղեւ, առեալ ընդ իւր բաղակայ զբաղաամ եհա́ն զնա յարձանն բահաղու. եւ եցո́յց նմա անտի զմասն ինչ ժողովրդեանն։
