Եւ ասէ բաղաամ ցբաղակ. շինեա́ ինձ աստ եւթն բագին., եւ պատրաստեա́ դու ինձ աստ՝ եւթն զուարակ եւ եւթն խոյ։
Եւ արար բաղակ որպէս եւ ասաց նմա բաղաամ. եւ եհան զուարակ եւ խոյ ՛ի բագինն։
Եւ ասէ բաղաամ ցբաղակ. կա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) զոհիդ քո, եւ ես երթայց՝ թերեւս յայտնեսցի́ ինձ ա(ստուա)ծ ընդ առա́ջ ելեալ. եւ բան զոր ցուցցէ ինձ՝ պատմեցի́ց քեզ։ եւ եկաց բաղակ ՛ի վ(ե)ր(այ) զոհին իւրոյ։ Եւ գնաց բաղաամ հարցանել զա(ստուա)ծ։
եւ երթայր ուղղորդ. եւ երեւեցաւ ա(ստուա)ծ բաղաամու։ եւ ասէ բաղաամ, եւթն բագին պատրաստեցի, եւ հանի զուարակ եւ խոյ ՛ի բագին մի։
Եւ արկ ա(ստուա)ծ բա́ն ՛ի բերան բաղաամու, եւ ասէ. դարձի́ր առ բաղակ, եւ ա́յսպէս խօսեսցիս։
եւ դարձաւ առ նա. եւ նա կա́յր ՛ի վ(ե)ր(այ) ողջակիզացն իւրոց. եւ ա(մենայ)ն իշխանքն մովաբացւոց ընդ նմա։
Եւ եղեւ հոգի ա(ստուծո)յ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա), եւ ամբարձեալ զառակս իւր՝ ասէ։ ՛Ի միջագետա́ց կոչեաց զիս բաղակ արքայ մովաբացւոց, ՛ի լերանցն արեւելից, եւ ասէ՝ եկ նզովեա́ դու ինձ զյակոբ. եւ ե́կ անէ́ծ ինձ զի(սրա)էլ։
Զի՞նչ նզովեցից՝ զոր ո́չ նզովէ տ(է)ր. կամ զի՞չ անիծեցից՝ զոր ոչ անիծանէ ա(ստուա)ծ.
զի ՛ի լերա́նց տեսի զնա, եւ ՛ի բլրոց յառաջագոյն հայեցայ ՛ի նա։ եւ ահա ժողովուրդ բնակեսցէ առանձինն, եւ ընդ ազգս մի́ համարեսցի։
Ո́ ճշգրտեաց զզաւակն յակոբայ, եւ ո́ համարեսցի զգունդսն ի(սրաէ)լի. մեռցի́ անձն իմ ընդ անձինս արդարոցն, եւ եղիցի զաւա́կ իմ իբրեւ զզաւակ նոցա։
Եւ ասէ բաղակ ցբաղաամ. զի՞նչ գործեցեր ընդիս. յանիծանել թշնամեաց կոչեցի զքեզ, եւ դու օրհնեցեր օրհնութի՞։
Եւ ասէ բաղաամ ցբաղակ. ո́չ ապաքէն զինչ արկանիցէ ա(ստուա)ծ ՛ի բերան իմ՝ զայն զգուշացայց խօսել։
Եւ ասէ ցնա բաղակ. ե́կ դարձեալ ընդիս յա́յլ տեղի, ուստի ո́չ տեսանիցես զնա. այլ զմա́սն ինչ ՛ի նմանէ տեսանիցես. եւ զամենեսեան ո́չ տեսանիցես, եւ անէ́ծ ինձ զնա անտի։
Եւ ա́ռ գնաց զնա յագարակս գիտանոցին, ՛ի կատա́ր կոփածոյին, եւ շինեաց անդ եւթն բագին, եւ եհան զուարակ եւ խո́յ ՛ի բագինն։
Եւ ասէ բաղաամ ցբաղակ. կա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) զոհիդ քոյ, եւ ես երթայց հարցանե́լ զա(ստուա)ծ։
Եւ ը(նդ) առա́ջ եղեւ ա(ստուա)ծ բաղաամու, եւ արկ բան ՛ի բերա́ն ն(ո)ր(ա). եւ ասէ, դարձի́ր անդրէն առ բաղակ, եւ ա́յսպէս խօսեսցիս։
եւ դարձաւ առ նա. եւ նա կա́յր ՛ի վ(ե)ր(այ) ողջակիզին իւրոյ, եւ ա(մենայ)ն իշխանքն մովաբացւոց ը(նդ) նմա։ Եւ ասէ ցնա բաղակ. զի՞նչ խօսեցաւ տ(է)ր։
եւ ամբարձեալ զառակս իւր՝ ասէ։ Արի́ բաղակ եւ լո́ւր. ո́ւնկն դիր վկայդ որդիդ սեպփովրայ.
ո́չ իբրեւ զմարդ է ա(ստուա)ծ ՛ի զարթնուլ, եւ ո́չ իբրեւ զորդի մարդոյ ՛ի սպառնալ, դու ասացեր թէ ո́չ արասցէ, խօսեսցի եւ ո́չ կացուսցէ։
ահա՝ յօրհնե́լ առեալ եմ. օրհնեցից եւ ո́չ դարձուցից։
Ո́չ լիցի աշխատութի(ւն) ՛ի յակոբ, եւ մի́ երեւեսցի վաստակ ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի։ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ն(ո)ր(ա) ը(նդ) նմա́. փառաւորու(թ)ի(ւն)ք իշխանաց ՛ի նմա.
եւ ա(ստուա)ծ որ եհա́ն զն(ո)ս(ա) յեգիպտոսէ՝ իբրեւ փա́ռք միեղջեւրու ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)։
Զի ո́չ գոն հմայք ՛ի յակոբ՝ եւ ո́չ ըղձութի(ւն)ք ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի. ըստ ժամանակի պատմեսցի յակոբայ՝ եւ ի(սրաէ)լի զինչ կատարելոց իցէ ա(ստուա)ծ։
Ահա ժողովուրդն իբրեւ զկորի́ւն առիւծու յարիցէ, իբրեւ զառեւծ նազեսցի. եւ ո́չ ննջիցէ մինչեւ կերիցէ ո́րս, եւ զարիւն վիրաւորաց արբցէ։
Եւ ասէ բաղակ ցբաղաամ. մի́ անիծանելով անիծաներ ինձ զնա, եւ մի́ օրհնելով օրհնեսցես զնա։
Պատասխանի́ ետ բաղաամ եւ ասէ ցբաղակ. ո՞չխօսեցայ ընդ քեզ բանս՝ եւ ասեմ, թէ զոր ինչ խօսեսցի ընդիս ա(ստուա)ծ՝ զա́յն արարից։
Եւ ասէ բաղակ ցբաղաամ. ե́կ տարայց զքեզ յա́յլ տեղի՝ թերեւս հաճո́յ լիցի ա(ստուծո)յ, եւ անիծանիցե́ս ինձ զն(ո)ս(ա) անտի։
եւ տարաւ բաղակ զբաղաամ ՛ի կատարն փոգովրայ՝ որ ձգի յանապատն։
Եւ ասէ բաղաամ ցբաղակ. շինեա́ ինձ աստ եւթն բագին, եւ պատրաստեա́ ինձ աստ եւթն զուարակ եւ եւթն խոյ։
Եւ արար բաղակ որպէս եւ ասաց նմա բաղաամ, եւ եհա́ն զուարակ եւ խոյ ՛ի բագինն։