Եւ բանակեցաւ ի(սրա)էլ ՛ի սատտիմ։. եւ պղծեցաւ ժողովուրդն պոռնկել ընդ դստերսն մովաբու։
եւ կոչեցին զն(ո)ս(ա) ՛ի զոհս կռոց իւրեանց, եւ եկե́ր ժողովուրդն ՛ի զոհից ն(ո)ց(ա), եւ երկի́ր պագին կռոց ն(ո)ց(ա)։
եւ նուիրեցաւ ի(սրա)էլ բէլփադովրայ. եւ բարկացաւ սրտմտու(թեամ)բ տ(է)ր ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրաէ)լի։
Եւ ասէ տ(է)ր ցմովսէս. ա́ռ զա(մենայ)ն իշխանս ժողովրդեանդ, եւ առակեա́ զդոսա առաջի տ(եառ)ն յանդիման արեգական. եւ դարձցի սրտմտու(թ)ի(ւն) բարկու(թ)ե(ան) տ(եառ)ն յի(սրաէ)լէ։
Եւ ասէ մովսէս ցցեղսն ի(սրաէ)լի. կոտորեցէ́ք իւրաքանչիւր զընտանի իւր զնուիրեալ բէլփագովրայ։
Եւ ահա այր ի(սրա)էլացի, գա́յր ածէր զեղբայր իւր առ կին մադիանացի յանդիմա́ն մովսիսի, եւ յանդիման ա(մենայ)ն ժողովրդեան որդւոցն ի(սրաէ)լի. եւ ն(ո)ք(ա) լային առ դրան խորանին վկայութե(ան)։
Եւ տեսեալ փենեէսի որդւոյ եղիազարու որդւոյ ահարոնի քահանայի, յարեա́ւ ՛ի միջոյ ժողովրդեանն, եւ առեալ գեղարդն ՛ի ձեռն իւր,
եւ եմուտ զհետ առնն ի(սրա)էլացւոյ ՛ի հնոցն, եւ խոցեաց զերկոսին զայրն ի(սրա)էլացի՝ եւ զկինն ընդ արգանդ իւր. եւ դադարեա́ց հարուածն յորդւոցն ի(սրաէ)լի։
Եւ եղեն մեռեալքն ՛ի հարուածոցն յայնցանէ քսան եւ չորք քազարք։
Եւ խօսեցաւ տ(է)ր ը(նդ) մովսիսի՝ եւ ասէ.
փենեէս՝ որդի եղիազարու, որդւոյ ահարոնի քահանայի՝ ցածոյց զսրտմտութի(ւն) իմ յորդւոցն ի(սրաէ)լի, ՛ի նախանձեցուցանե́լ ինձ զնախանձն իմ ՛ի ն(ո)ս(ա). եւ ո́չ սատակեցից զորդիսդ ի(սրաէ)լի նախանձու իմով։
Եւ արդ՝ ա́յսպէս ասասցես. ահա ես տա́ց նմա ուխտ խաղաղութե(ան).
եւ եղիցի նմա եւ զաւակի́ ն(ո)ր(ա) յետ ն(ո)ր(ա) ուխտ քահանայու(թ)ե(ան) յաւիտենական. փոխանակ զի քինախնդիր եղեւ ա(ստուծո)յ իւրում. եւ քաւեաց վ(ա)ս(ն) որդւոցն ի(սրաէ)լի։
Եւ անուն առն ի(սրա)էլացւոյ հարելոյ որ հարաւ ընդ կնոջն մադիանացւոյ՝ զամբրի որդի սաղովմայ, իշխան տան ազգի որդւոցն շմաւոնի։
եւ անուն կնոջն մադիանացւոյ հարելոյ՝ քազբի դուստր սուրայ իշխանի ազգի́ն ամովթայ՝ տան նահապետութե(ան) մադիամու։
Եւ խօսեցաւ տ(է)ր ընդ մովսիսի՝ եւ ասէ.
խօսեա́ց ընդ որդիսն (թ)ի(ւն)Լի՝ եւ ասասցես. թշնամեցա́յք ը(նդ) մադիանացիսն, եւ հարկանիցէ́ք զն(ո)ս(ա).
զի թմնամի́ են նոքա ընդ ձեզ նենգութ(եամ)բ. որ նենգեցին զձեզ փոգորաւ, եւ քաղբեաւ դստերբ իշխանին մադիամու քերբն իւրեանց հարելով յաւուրն հարուածոց վ(ա)ս(ն) փոգովրայ։