Խօսեցաւ տ(է)ր ընդ յեսուայ՝ եւ ասէ խօսեա́ց ը(նդ) որդիսն ի(սրաէ)լի, եւ ասասցե́ս։
Տո́ւք զքաղաքս ապաստանացն զորոց խօսեցայ ը(նդ) ձեզ ՛ի ձեռն մովսիսի։
ապաստա́ն սպանողի՝ որ սպանանէ զանձն ակամա́յ յանգէտս, եւ եղիցին ձեզ քաղաքք ապաստանի. եւ մի́ մեռցի սպանօղն ՛ի մերձաւորէ արեանն, մինչեւ կացցէ առաջի ժողովրդեանն յատենի։
եւ փախիցէ́ ՛ի մի ՛ի քաղաքացն այնոցիկ. եւ կացցէ ՛ի մուտս դրան քաղաքին, եւ խօսեսցի յականջս ծերո́ց քաղաքին այնորիկ զբանս իւր։ Եւ ժողովեսցեն զնա ժողովուրդն առ ինքեա́նս, եւ տացեն նմա տեղի, եւ բնակեսցէ́ ընդ ն(ո)ս(ա)։
եւ եթէ երթայցէ մերձաւոր արեանն զկնի ն(ո)ր(ա), մի́ մատնեսցեն զսպանօղն ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա). քանզի յանգէ́տս եհար զընկերն իւր, եւ ո́չ ատեայր զնա յերէկն եւ յեռանդ։
Եւ բնակեսցէ́ ՛ի քաղաքին յայնմիկ մինչեւ կացցէ առաջի ժողովրդեանն յատենի, մինչեւ մեռանիցի քահանայն մեծ՝ որ իցէ յաւուրսն յայնոսիկ. եւ ապա́ դարձցի սպանօղն եւ եկեսցէ ՛ի տեղի́ իւր՝ եւ ՛ի տուն իւր, եւ ՛ի քաղաքն ուստի փախեաւ։
Եւ զատուցին զկադէս ՛ի գալիլեա՝ ՛ի լերինն նեփթաղիմայ։ եւ զսիւքեմ ՛ի լերինն եփրեմայ։ Եւ զքաղաքն արբոկ՝ ա́յն է քեբրոն ՛ի լերինն յուդայ։
Եւ յայնկոյս յորդանանու յարեւելից երեքոյի. Եւ ետուն զբոսոր յանապատին ՛ի դաշտի, ՛ի ցեղէն ռուբինի։ եւ զռամովթ ՛ի գաղաադ, ՛ի ցեղէն գադայ։ եւ զգովղան ՛ի բասանաստան ՛ի ցեղէն մանասէի։
Ա́յս են քաղաքք հոյակապք ա(մենայ)ն որդւոցն ի(սրաէ)լի, եւե կին՝ յեցելո́յ ՛ի ն(ո)ս(ա). փախչե́լ անդր ա(մենայ)նի որ հարկանիցէ զանձն ակամայ, զի մի́ մեռանիցի ՛ի ձեռաց մերձաւորի արեանն, մինչեւ կացցէ առաջի ժողովրդեանն յատենի։
