՛Ի նեղու(թ)ե(ան) իմում ես առ տ(է)ր կարդացի, եւ լուաւ ինձ,
տ(է)ր փրկեաց զանձն իմ ՛ի շրթանց նենգաւորաց եւ ՛ի լեզուէ́ չարէ։
Զի՞տացի քեզ կամ զի՞ յաւելցի՝ լեզո́ւ նենգաւոր։
Ո(ր)պ(էս) նետք հզօրի, զի մխեալ կայծակամբք կաղնւոյ։
Վա́յ է ինձ՝ զի ընդ երկա́ր եղեւ պանդխտութի(ւն) իմ, բնակեցի ես ՛ի վրանս կեդարու։ Բազում անգամ բնակեաց անձն իմ
ընդ այնոսիկ, ոյք ատէին զողջոյն։ Ես էի խաղաղարար, յորժամ խօսէի մարտնչէին ընդիս։ Տունք. զ՜։
