Լուարո́ւք մանկունք զխրատ հօր. եւ անսացէ́ք ստանալ զիմաստութի(ւն)։
զի պարգեւս բարեաց պարգեւեցից ձեզ։ Զօրէնս իմ մի́ թողուք.
զի որդի́ եղեալ եմ եւ ես հպատակ հօր իմոյ, եւ սիրեցեալ յաչս մօր իմոյ։
Որք ուսուցանէին զիս՝ եւ ասէին. հաստատեսցի́ բան մեր ՛ի սրտի քում։ Պահեա́ զպատուիրանս իմ եւ կեա́ց.
ստացի́ր զիմաստութի(ւն). ստացի́ր զհանճար՝ եւ մի́ մոռանար։ Մի́ արհամարհեր զպատգամս բերանոյ իմոյ, եւ մի́ խոտորիր ՛ի բանից շրթանց իմոց։
Մի́ թողուր զնա, եւ պատսպարեսցէ զքեզ. սիրեա́ զնա՝ եւ պահեսցէ́ զքեզ։
Սկիզբն զգօնու(թ)ե(ան) ստացի́ր զիմաստութի(ւն). եւ յա(մենայ)ն ճանապարհս քո ստացի́ր զհանճար։
Շուրջ փակեա́ զնովաւ, եւ բարձրացուսցէ զքեզ. մեծարեա́ զնա՝ եւ գիրկս արկցէ զքեւ։
Զի տացէ́ գլխոյ քում պսա́կ շնորհաց. եւ պսակաւն վայելչութե(ան) վերակացո́ւ լիցի քեզ։
Լո́ւր որդեակ՝ եւ ընկա́լ զբանս իմ. եւ բազմասցին ամք կենաց քոց. եւ յաճախեսցին ճանապարհք կենաց քոց։
Զճանապարհս իմաստու(թ)ե(ան) ուսուցանեմ քեզ. խելամո́ւտ առնեմ զքեզ ուղիղ շաւղաց։
Զի եթէ գնայցես՝ ո́չ խափանեսցին գնացք քո. եւ եթէ ընթանայցես՝ ո́չ վաստակեսցիս։
Բո́ւռն հար զխրատուէ իմմէ՝ եւ մի́ թողուցուս. այլ պահեա́ զնա անձին քում ՛ի կեանս։
՛Ի ճանապարհս ամպարշտաց մի́ երթայցես, եւ մի́ նախանձիցիս ընդ ճանապարհս անօրինաց։
եւ ՛ի տեղւոջ ուր բնակիցեն՝ ընդ այն մի́ անցանիցես։ Խոտորեա́ ՛ի նոցանէ, եւ խորշեա́ անտի։
զի ո́չ ննջեն, եթէ ոչ չար գործիցեն։ Բարձեալ է քուն նոցա՝ եւ ո́չ ննջեն.
որք ուտեն զկերակուրս ամպարշտութե(ան). եւ գինւով անօրէնութե(ան) արբենան։
Ճանապարհք արդարոց ո(ր)պ(էս) լո́յս ծագեն առաջնորդեն եւ լուսաւորեն, մինչեւ տիւն լուսաւորեսցէ։
Ճանապարհք ամպարշտաց խաւարինք. եւ ո́չ գիտեն զիարդ գայթագղին։
Որդեակ՝ իմոյ իմաստու(թ)ե(ան) անսա́. եւ իմո́ց բանից մատո́ զունկն քո.
զի մի́ պակասեսցին աղբեւրք քո։ Պահեա́ զն(ո)ս(ա) ՛ի սրտի քում.
զի կեա́նք են որոց գտանենն զնա. եւ ա(մենայ)ն մսեղւոյ՝ բժշկութի(ւն)։
Ա(մենայ)ն պահպանու(թեամ)բ պահեա́ զսիրտ քո. զի ՛ի սոցանէ́ են ելք կենաց։
՛Ի բա́ց արա ՛ի քէն զբերան կամակոր. եւ զշրթունս անիրաւս մերժեա́ ՛ի քէն։
Աչք քո ուղի́ղ հայեսցին. եւ արտեւ անունք քո արդա́ր ակնարկեսցեն։
Զշաւիղս ուղիղս արասցես ոտից քոց, եւ զճանապարհս քո ուղղեսցե́ս։
Մի́ յաջ խոտորիցիս՝ եւ մի́ յահեակ. դարձո́ զոտն քո ՛ի ճանապարհէ չարէ։ Զի զճանապարհս որ յաջմէ են՝ գիտէ ա(ստուա)ծ. թի́ւր են ճանապարհք՝ որ ՛ի ձախմէ են։ Այլ ինքն ուղի́ղ արասցէ զշաւիղս քո, եւ զճանապարհս քո խաղաղութ(եամ)բ յառաջեցուսցէ։
