Եւ ասասցես յաւո́ւր յայնմիկ. օրհնեցի́ց զքեզ տ(է)ր. զի բարկացա́ր ինձ, եւ դարձուցեր զսրտմտու(թ)ի(ւն) քո յինէն, եւ ողորմեցա́ր ինձ։
Ահաւասիկ ա(ստուա)ծ իմ փրկի́չ իմ տ(է)ր, եւ յուսացեա́լ եղէց ՛ի նա՝ եւ ո́չ երկեայց. զի փա́ռք իմ եւ օրհնութի(ւն) իմ տ(է)ր, եւ եղեւ ինձ ՛ի փրկութի(ւն)։
Եւ առէ́ք ջուր ուրախու(թ)ե(ան) յաղբիւրացն փրկութե(ան)։
Եւ ասասցես յաւուր յայնմիկ. օրհնեցէ́ք զտ(է)ր. հնչեցէ́ք զանուն ն(ո)ր(ա). պատմեցէ́ք ՛ի հեթանոսս զփա́ռս ն(ո)ր(ա). յիշեցէ́ք զի բարձրացաւ անուն ն(ո)ր(ա)։
Օրհնեցէ́ք զանուն տ(եառ)ն զի մեծամեծս արար. պատմեցէ́ք զայս ամ(ենայն) երկիր։
Ցնծացէ́ք եւ ուրա́խ լերուք բնակիչք սիովնի, զի բարձրացաւ ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի ՛ի մէջ ն(ո)ր(ա)։
