Ո́ տայր զգլուխս իմ ջուր, եւ զաչս իմ աղբեւրս արտասուաց. եւ լայի զժողովուրդս զայս զտիւ եւ զգիշեր, եւ զվիրաւորեալս դստեր ժողովրդեան իմոյ։
Ո́ տայր ինձ յանապատի դո́յղն օթեւանս. եւ թողուի զժողովուրդ իմ, եւ գնայի ՛ի դոցանէ. զի ամենեքեան շնան՝ առհասարակ ժողովուրդք արհամարհողաց։
Եւ լարեցին զլեզուս իւրեանց իբրեւ զաղեղն։ ստութի(ւն)՝ եւ ո́չ հաւատք զօրացան ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի. զի ՛ի չարեաց ՛ի չարիս ելին, եւ զիս ո́չ ծանեան՝ ասէ տ(է)ր։
Իւրաքանչիւր յընկերէ իւրմէ զգո́յշ լերուք, եւ յեղբա́րս ձեր մի́ յուսայք։ Զի ա(մենայ)ն եղբայր՝ խաբելով խաբէ, եւ ա(մենայ)ն բարեկամ նեղու(թեամ)բ գնայ։
Իւրաքանչիւր զբարեկամ իւր այպանեն, եւ ճշմարտութի(ւն) ո́չ խօսին. ուսաւ լեզու ն(ո)ց(ա) խօսել ստութի(ւն). զրկեցին, եւ ո́չ դադարեցին
ժողովել վաշխս ՛ի վ(ե)ր(այ) վաշխից, եւ նեղութի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) նենգութե(ան)ց. եւ ո́չ կամեցան զիս ճանաչել՝ ասէ տ(է)ր։
Վ(ա)ս(ն) այնորիկ այնորիկ այսպէս ասէ տ(է)ր՝ տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց. ահաւադիկ ես ջեռուցից զն(ո)ս(ա), եւ փորձեցից զն(ո)ս(ա). զի արարից յերեսաց չարեաց դստեր ժողովրդեան իմոյ
բալի́ստր խոցոտիչ։ լեզուք ն(ո)ց(ա) նենգաւորք. եւ բանք բերանոյ նոցա ընդ ընկերի իւրում խօսին զխաղաղու(թ)ի(ւն), եւ ՛ի սրտի իւրում ունին զթշնամութի(ւն)։
Միթէ ՛ի վ(ե)ր(այ) այսոցիկ ո՞չ արարից այցելութի(ւն)՝ ասէ տ(է)ր. կամ յազգէ այնպիսւոյ ո՞չ խնդրեսցէ վրէժ անձն իմ։
կո́ծ առէք ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց, եւ ձայնս ՛ի վ(ե)ր(այ) բլրոց անապատի. ողբացէ́ք, քանզի պակասեցին առ ՛ի չգոյէ մարդկան անցաւորաց, եւ ո́չ լուան զձայնս ստացուածոց. ՛ի թռչնոց երկնից մինչեւ ցանասունս յիմարեցա́ն եւ գնացին։
Եւ տաց զե(րուսաղէ)մ ՛ի գերու(թ)ի(ւն) եւ ՛ի բնակութի(ւն) վիշապաց. եւ զքաղաքս յուդայ եդից յապականու(թ)ի(ւն), առ ՛ի չգոյէ բնակչաց։
Ո՞վ է այր իմաստուն՝ եւ ՛ի մի́տ առցէ զայս, եւ առ ո՞ւմ բան բերանոյ տ(եառ)ն, պատմեսցէ մեզ թէ վ(ա)ս(ն) է՞ր կորեաւ երկիր. լքա́ւ իբրեւ զանապատ առ ՛ի չգոյէ անցաւորաց։
Եւ ասէ ցիս տ(է)ր, վ(ա)ս(ն) թողլոյն դոցա զօրէնս իմ զոր եդի առաջի աչաց ն(ո)ց(ա), եւ ո́չ լուան ձայնի իմում։
եւ գնացին զհետ հաճոյից սրտից իւրեանց չարաց, եւ զհետ կռոցն զոր ցուցին ն(ո)ց(ա) հարքն ն(ո)ց(ա)։
Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր զօրութե(ան)ց՝ ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի. ահաւասիկ ես ջամբե́մ ժողովրդեանդ այդորիկ վտանգ. եւ արբուցանեմ դոցա ջո́ւր դառնու(թ)ե(ան)։
եւ ցրուեցից զդոսա ընդ ազգս զորս ո́չ գիտացին դոքա, եւ ոչ հարքն իւրեանց. եւ արձակեցից ՛ի վ(ե)ր(այ) դոցա սո́ւր, մինչեւ սատակեցից զդոսա նովաւ։
Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց. զմտա́ւ ածէ́ք՝ եւ կոչեցէ́ք զձայնարկուս՝ եւ եկեսցեն. եւ առ իմաստուն կանայս առաքեցէ́ք, եւ ճչեսցեն։
եւ ստիպեսցեն, եւ առցեն ո́ղբս ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր. եւ իջուսցեն աչք ձեր արտասուս, եւ արտեւանունք ձեր բղխեսցեն ջուր։
Զի ձա́յն ողորմ գուժեաց ՛ի սիովն. զիարդ թշուառացա́ք, ամաչեցաք յո́յժ, զի լքա́ք զերկիր, եւ ընկեցա́ք զբնակու՝իս մեր։
Լուարո́ւք կանայք զպատգամս տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ, եւ ընկալցին ականջք ձեր զբանս բերանոյ ն(ո)ր(ա). եւ արդ՝ ուսուցե́ք դստերաց ձերոց ձայնս. եւ կին՝ ընկերի իւրում ո́ղբս։
զի ե́լ մահ ընդ պատուհանս ձեր, եւ եմո́ւտ յերկիր ձեր. ջնջել զտղայս արտաքո́ւստ, եւ զերիտասարդս ՛ի հրապարակաց։
Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. եղիցին դիակունք մարդկան նշաւա́կ ընդ երեսս դաշտաց երկրի ձերոյ, եւ իբրեւ զխոտ զկնի հնձողի. եւ ո́չ ոք իցէ որ ժողովիցէ։
Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր, մի́ պարծեսցի իմաստունն յիմաստութի(ւն) իւր, եւ մի́ պարծեսցի հզօրն ՛ի զօրութի(ւն) իւր, եւ մի́ պարծեսցի մեծն ՛ի մեծու(թ)ի(ւն) իւր.
այլ ա́յն պարծիցի՝ որ պարծիցի́ իմանալ եւ ճանաչե́լ զիս, թէ ես եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ. որ առնեմ զիրաւունս եւ զողորմու(թ)ի(ւն), եւ զարդարութի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի. եւ ՛ի նո́յնս են կամք իմ՝ ասէ տ(է)ր։
Ահա աւուրք եկեսցեն ասէ տ(է)ր, եւ արարից ա́յց ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն թլփատելոց յանթլփատու(թ)ե(ան) իւրեանց.
՛ի վ(ե)ր(այ) եգիպտոսի, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) յուդայ, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) եդոմայ, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) որդւոցն ամովնայ, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) որդւոցն մովաբու, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն յապաւելոցն զերեսօք բնակչա́ց անապատի։ զի ա(մենայ)ն ազգ անթլփատ են մարմնով. եւ ա(մենայ)ն ի(սրայ)էլ անթլփա́տ են սրտիւք իւրեանց։
