Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. գնա́ եւ ստացի́ր քեզ սփածանելի կտաւի, եւ ա(ստուա)ծ զմիջով քո. եւ ընդ ջուր մի́ անցանիցես։
Եւ ստացայ սփածանելի ըստ բանին տ(եառ)ն, եւ ածի́ զմիջով իմով։
Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առիս կրկին անգամ՝ եւ ասէ։
ա́ռ զսփածանելիդ զոր ատացա́ր ՛ի միջոյ քումմէ. եւ արի́ գնա յափն եփրատու, եւ թաքուսցես զդա անդ ՛ի ծակ վիմի։
եւ չոգա́յ եւ թաքուցի զնա յեփրատ, ո(ր)պ(էս) պատուիրեաց ինձ տ(է)ր։
Եւ եղեւ յետ բազում աւուրց՝ ասէ ցիս տ(է)ր. արի գնա յափն եփրատայ, եւ առցես անտի զսփածանելին զոր հրամայեցի քեզ անդ թաքուցանել։
Եւ գնացի յափն եփրատ գետոյ, փորեցի եւ առի զսփածանելին ՛ի տեղւոջէ անդ ուր թաղեցի զնա. եւ ահա ապականեալ էր սփածանելին, եւ ահա չէ́ր ինչ իմիք պիտանացու։
Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առիս՝
եւ ասէ. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. ա́յդպէս ապականեցից զհպարտու(թ)ի(ւն) յուդայ եւ զհպարտու(թ)ի(ւն) ե(րուսաղէ)մի։
Զքաղաքն եւ զժողովուրդն իմ չար՝ որք ո́չ կամէին լսել բանից իմոց. որք գնա́ն ըստ յօժարութե(ան) սրտից իւրեանց չարաց, եւ երթան զհետ աստուածոց օտարաց ծառայե́լ ն(ո)ց(ա)՝ եւ երկի́ր պագանել։ եւ եղիցին իբրեւ զսփածանելիդ զայդ՝ որ ոչ եմիք է́ պիտանացու։
Զի զոր օրինակ մեծանի սփածանելի զմիջով մարդոյ, նո́յնպէս մածուցի զինեւ զա(մենայ)ն տունդ ի(սրայէ)լի, եւ զա(մենայ)ն տունդ յուդայ՝ ասէ տ(է)ր. լինե́լ ինձ ժողովուրդ անուանի, եւ ՛ի պարծանս եւ ՛ի փառս. եւ ո́չ անսացին ինձ։
Եւ ասասցես ժողովրդեանդ զպատգամսդ զայդ. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի. ա(մենայ)ն տիկ գինւով լցցի։ եւ եղիցի եթէ ասիցեն ցքեզ. միթէ չգիտիցե՞մք գիտելով. եթէ ա(մենայ)ն տիկ գինւով լցցի։
Եւ ասասցես ցն(ո)ս(ա). ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. ահա ես լնո́ւմ զա(մենայ)ն բնակիչս երկրիդ այդորիկ, եւ զթագաւորս որդիս դաւթի որ նստին յաթոռ ն(ո)ր(ա), եւ զքահանայս եւ զմարգարէս, եւ զյուդա եւ զա(մենայ)ն բնակիչս ե(րուսաղէ)մի արբեցութ(եամ)բ։
Եւ ցրուեցից զդոսա՝ զայր եւ զեղբայր իւր, զհայր եւ զորդիս իւրեանց ՛ի միասին՝ ասէ տ(է)ր. ո́չ գթացայց եւ ո́չ խնայեցից, եւ ո́չ ողորմեցայց ապականել զդոսա։
Լուարո́ւք եւ ունկնդի́ր լերուք, եւ մի́ հպարտանայք՝ զի տ(է)ր խօսեցաւ։
Տո́ւք տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերում փառս, մինչչե́ւ խաւարեալ եւ գայթագղեալ ոտից ձերոց ՛ի վ(ե)ր(այ) խաւարին լերանց։ ա́կն ունիցիք լուսոյ, եւ անդ ստուերք մահու. եւ դնիցիք ՛ի խաւարի։
Եւ եթէ ո́չ լսիցէք նմա՝ գաղտադողի լայցեն անձինք ձեր յերեսաց թշնամեաց, եւ արտասուալի́ց իցէք արտասուօք. եւ իջուսցեն աչք ձեր արտասուս, զի խորտակեցա́ւ հօտն տ(եառ)ն։
Ասացէ́ք ցթագաւորն եւ ցբռնաւորսն, թէ կորացարո́ւք եւ նստարո́ւք. զի անկա́ւ ՛ի գլխոց ձերոց պսակ փառաց ձերոց։
փակեցան քաղաքք որ ընդ հարաւակողմն, եւ ո́չ ոք էր որ բանայր. գերեցաւ յուդա զվախճանեալ գերու(թ)ի(ւն), զկատարեալն հատուցմանց։
Ամբա́րձ զաչս քո ե(րուսաղ)էմ, եւ տե́ս զարձակեալսդ ՛ի հիւսւսոյ. ո՞ւր է հօտն որ տուավ զքեզ, խաշինք փառաց քոց.
զի՞նչ տացես պատասխանի ՛ի ժամանակի յորում պահանջիցեն ՛ի քէն. դո́ւ իսկ ուսուցեր զն(ո)ս(ա) ուսումն՝ տիրել ՛ի վ(ե)ր(այ) քո։ Ո՞չ ահա երկունք ունիցին զքեզ իբրեւ կնոջ ծննդականի։
եւ եթէ ասիցես ՛ի սրտի քում, թէ ընդէ՞ր պատահեաց ինձ այս. վ(ա)ս(ն) բազմութե(ան) անիրաւու(թ)ե(ան) քոյ՝ յայտնեցաւ յետուստ քո խայտառակեալ զկրկունս քո։
Եթէ փոխիցէ հնդիկ զմորթ իւր, եւ ինծ զխայտուցս իւր. եւ դուք կարօղ լինիցիք գործել զբարիս ուսեալք զչարիս։
եւ ցրուեցից զն(ո)ս(ա) իբրեւ զխռիւ հողմակոծեալ յանապատի։
Ա́յգ է վիճակ քո՝ եւ մասն չհաւանելդ ձեզ ինձ։ զի մոռացար զիս եւ յուսացար ՛ի ստու(թ)ի(ւն)ս։
եւ ես մերկացից զյետուստ քո, եւ արկից զգլխով քո եւ զերեսօք, եւ երեւեսցին անարգանք քո։
շնութի(ւն) եւ վրընջիւն քո, եւ օտարանալն յինէն պոռնկու(թեամ)բ քով։ ՛Ի բագինս եւ յանդս տեսի զգարմելիս քո։ Վա́յ քեզ ե(րուսաղ)էմ՝ զի ո́չ սրբեսցիս զկնի իմ. մինչեւ ցե՞րբ իցէ քեզ այդ։
