ՅՈՒԴԱ ՅԻՍՈՒՍԻ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ծառա́յ եւ եղբայր յակոբայ. հեթանոսաց որ յա(ստուածո)յ հօրէ էք սիրեցեալք, եւ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի պահեալք եւ ընտրեալք։
ողորմութի(ւն) ձեզ՝ խաղաղութի(ւն) եւ սէր բազմասցի։
Սի́րելիք՝ զամ(ենայն) փոյթ յանձին կալեալ գրե́լ ձեզ՝ վ(ա)ս(ն) մերոյ հասարակաց փրկութե(ա)ն, հա́րկ յանձին կալայ գրե́լ ձեզ, եւ աղաչել զի ճգնիցի́ք ՛ի վերայ հաւատոցն որ միանգամ աւանդեցա́ւն սրբոց։
Քանզի սպրդեցին մտին ոմանք, որ յառաջագոյն իսկ կատարեալ էին ՛ի սո́յն դատաստան. ամպարիշտք, որ զա(ստուածո)յ մերոյ շնորհսն դարձուցին յանկարգութի(ւն). եւ զմի միայն զիշխանն՝ եւ զտ(է)ր մեր յ(իսու)ս ք(րիստո)ս ուրացեա́լք։
Յիշեցուցանե́լ ձեզ այսուհետեւ կա́մ է ինձ՝ որ գիտէքդ զամ(ենայն)։ զի ա(ստուա)ծ միանգամ ժողովուրդն փրկեա́ց յեգիպտոսէ. երկրորդ անգամ զանհաւատսն կորո́յս։
Եւ զհրեշտակս որ ո́չ պահեցին զիւրեանց իշխանութի(ւ)ն, այլ թողին զիւրեանց բնակու(թ)ի(ւ)ն, ՛ի դատաստանս մեծի աւուրն՝ մշտնջենաւո́ր կապանօք պահեաց ՛ի խաւարի։
Ո(ր)պ(էս) սոդոմն եւ գոմոր, եւ որ շուրջ զնոքօք քաղաքքն, որ ը(նդ) նմին օրինակի պոռնկեցան զհե́տ ընկերացն մարմնոց, կան առաջի օրինակ՝ զյաւիտենական հրոյ ընկալեալ զդատաստան։
Ըստ նմին օրինակի եւ սոքա իբրեւ քնո́վ դանդաշեալք՝ զմարմինն պղծե́ն, զտէրու(թ)ի(ւն)ս քամահե́ն, զփառսն հայհոյեն։
Ուր միքայէլ հրեշտակապետն յորժամ բանսարկուն սատանայի վիճեա́լ տայր պատասխանի վասն մովսիսեանն մարմնոյ, ո́չ ժպրհեցաւ հայհոյու(թ)ե(ան)ն դատաստանի հանդուրժել. այլ ասէ՝ սաստեսցէ́ ՛ի քեզ տ(է)ր։
Իսկ սոքա զոր ինչ ո́չն իմանան՝ հայհոյե́ն։ եւ զայլսն եւս զոր բնու(թեամ)բ իբրեւ զանխօս անասուն գիտեն, ՛ի նոսին ապականեսցին։
Վա́յ է ն(ո)ց(ա), զի ըստ ճանապարհին կայենի գնացին, եւ ըստ մոլորու(թ)ե(ան)ն բաղամայ զեղխեցա́ն զհետ վարձուց, եւ ըստ հակառակու(թ)ե(ան)ն կորխայ կորեան։
Սոքա են ատեցեա́լք, շոգմո́գք, երթեա́լ զհետ ցանկու(թ)ե(ան)ց իւրեանց. ՛ի սէրս իւրեանց՝ խաղդախու(թեամ)բ, լինին ը(նդ) ձեզ ուրախակիցք. աներկեւղ զանձինս ճարակեն։ Ամպք անջրդիք, հողմակոծեա́լք, ծառք պտղակորո́յսք, անպտո́ւղք, կրկնամեռք, խլեա́լք արմատաքի։
անսա́ստ ալիք ծովու, որ միշտ փրփրե́ն զիւրեանց անձանցն զամօթ, աստե́ղք մոլարք, որոց վի́հ խաւարին յաւիտենից պահեալ է։
Մարգարէացա́ւ վ(ա)ս(ն) ն(ո)ց(ա) եւ եւթներո́րդն յադամայ ենովք՝ եւ ասէ։ ահաւասիկ եկն տ(է)ր բիւրովք սրբովք հրեշտակօք,
առնել դատաստա́ն ըստ ամ(ենայն)ի, եւ յանդիմանե́լ զամ(ենայն) ամպարիշտս վ(ա)ս(ն) գործոց իւրեանց՝ զոր ամպարշտեցին. եւ վ(ա)ս(ն) ամ(ենայն) խիստ բանից, զոր խօսեցան զնմանէ մեղաւորք եւ ամպարիշտք։
Սոքա են տրտնջօ́ղք եւ շոգմո́գք, երթեա́լ ըստ իւրեանց անձանց ցանկու(թ)ե(ան)ց. եւ բերանք նոցա զամբարտաւա́նս բարբառին. առնուն ա́կն երեսաց վասն օգտի։
Բայց դուք սի́րելիք՝ յիշեցէ́ք զկանխասաց բանս զառաքելոցն տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի.
զի ասէին ձեզ, եթէ ՛ի յետին ժամանակս եղիցին մարդք արհամարհօ́ղք երթեա́լք ըստ իւրեանց ամպարշտու(թ)ե(ան)ցն ցանկու(թ)ե(ան)ց։
սոքա են նշաւակեալք շնչաւո́րք, որ զորդին ո́չ ունիցին։
Այլ մեք սի́րելիք՝ եղիցուք շինել զանձինս սրբու(թեամ)բն հաւատոց ՛ի հոգին ս(ուր)բ. կացցո́ւք յաղօթս,
պահել զանձինս սիրովն ա(ստուածո)յ. ա́կն ունել ողորմու(թ)ե(ան)ն տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի ՛ի կեանսն յաւիտենական։
Եւ ոմանց դատապարտելոց լինիջի́ք կշտամբի́չք,
եւ զոմանս ապրեցուցանիջի́ք՝ յափշտակեալ ՛ի հրոյ. եւ ոմանց ողորմեսջի́ք երկիւղիւ դատել, եւ զպատմուճանն որ ՛ի մարմնոյն իցէ աղտեղեալ։
Եւ այնմ որ կարօղն իցէ պահել զձեզ անարատս եւ անբիծս, հաստատեալ առաջի իւրոց փառաց աներկեւա́նն ցնծու(թեամ)բ
միոյն ա(ստուածո)յ եւ փրկչին մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի տ(եառ)ն մերոյ՝ փա́ռք, մեծու(թ)ի(ւն), զօրու(թ)ի(ւն), եւ իշխանու(թ)ի(ւն)՝ յառա́ջ քան զամ(ենայն) յաւիտեանս, եւ այժմ եւ յամենա́յն յաւիտեանս. ա́մէն։
