სიტყუაჲ რომელი იყო იერემიაჲსა მიმართ უფლისა მიერ, და ჰრქუა; Page of ms. J: B14v
ესრე თქუა უფალმან ძალთამან, ღმერთმან/ ისრაჱლისამან, დაწერენ შენდად ყოველნივე ესე სიტყუანი წიგნსა ზედა, რომელ გიბრძანენ შენ.
რამეთუ ესერა დღენი მოვლენან, იტყჳს უფალი, და მოვაქციო ტყუჱ ერისა ჩემისა ისრაჱლისაჲ, და იუდაჲსი, თქუა უფალმან, და მოვაქცინე იგინი ადგილსა ამას, რომელი მივეც მამათა მათთა, და ეუფლნენ მას.
და ესე სიტყუანი, რომელთა იტყოდა უფალი ისრაჱლსა ზედა და იუდასა ზედა.
ესრე თქუა უფალმან ძალთამან, ჴმაჲ შიშისაჲ გესმეს, საზარელი შიში, და არა არს მშჳდობა.
იკითხეთ და იხილეთ, თუ შვა წულ, და შიში რომლისანი შეპყრობილ იყვნენ ფერცხ<ა>ლნი განრინებაჲ, რამეთუ ვიხილე ყოველი კაცი, და ჴელნი მისნი ფერცხ<ა>ლთა ზედა თჳსთა ვითარცა შობადისანი, გარდაიქცეს ყოველნი პირნი, დანდალუკ იქმნნეს.
რამეთუ დიდ არს დღჱ იგი, და არა არს ეგე-მლევანი; და ჟამი იწროებისაჲ არს და ჭირისაჲ იაკობისი.
და ამის განცა გან-ვე-ერეს, მას დღესა შინა, თქუა უფალმან ძალთამან, შევმუსრო უღელი ქედისაგან მათისა, საკრველნი მათნი განვხეთქნე, არღა უქმოდიან იგინი უცხოთა.
და უქმოდიან იგინი უფალსა ღმერთსა მათსა, და დავით მეფჱ აღუდგინო მათ.
და შენ ნუ გეშინინ მონასა ჩემსა იაკობს, თქუა უფალმან, ნუცა შესძრწუნდები ისრაჱლ, რამეთუ ესერა გან<გ>არინო შენ შორით, და ნათესავი შენი ტყუეობისაგან მათისა, მოიქცეს იაკობ, და დაეყუდოს, და განიშუას, და არა ვინ იყოს მაფრთხობელ მათა.
რამეთუ მე შენ თანა ვარ, იტყჳს უფალი, განრინებად შენდა, რამეთუ ვყო მოკლებაჲ ყოველთა ნათესავთაჲ, რომელთა მიმართ განგაბნიე შენ, ხოლო შენი არა ვყო მოკლებაჲ, და განგსწავლო შენ განკითხვით, და განმართლებით არა განგამართლო შენ.
ესრე იტყჳს უფალი; ძლიერ არს შემუსრვაჲ ეგე შენი, სალმობიერ არს წყლულებაჲ ეგე შენი.
არა არს განმკითხველ საშჯელისა შენისა, სალმობიერად იკურნე, და სარგებელ <არა> არს შენდა.
ყოველთა მეგობართა შენთა დაგივიწყეს შენ, არა იკითხო<ნ> შენთჳს, რამეთუ Page of ms. J: B15r წყლულე/ბითა მტერისაჲთა გწყალ შენ; სწავლაჲ მტკიცჱ ყოველსა ზედა უშჯულოებასა შენსა, რამეთუ განმრავლდეს ცოდვანი შენნი. გძლეს უშჯულოებათა შენთა,
რაჲსა ჰღაღადებ შემუსრვილებასა შენსა ზედა, ძლით არს სალმობაჲ ეგე შენი სიმრავლითა უშჯულოებათა შენთაჲთა, რამეთუ გძლეს შენ ცოდვათა შენთა, და გიყვეს შენ ესე.
ამისთჳს ყოველნი შემჭამელნი შენნი შეიჭამნენ, და ყოველთა მტერთა შყნთა ჴორცნი მათნი ყოველნი მოიჭამნან. სიმრავლითა უშჯულოებათა შენთაჲთა განმრავლდეს <და ცოდვათა შენთა გიყვეს შენ ესე>. ყოველნი მაჭირვებელნი შენნი ტყუედ წარვიდენ, და იყვნენ მდევარნი თქუენნი სადევნელ, და ყოველნი წარმტყუენველნი თქუენნი მივსცნე ტყუედ.
რამეთუ მოვავლინო კურნებაჲ შენი წყლულებისაგან სალმობიერისა, და განგკურნო, იტყჳს უფალი, რამეთუ განბნეულად იწოდე სიონი, ესე მონადირებული თქუენი არს, რამეთუ არა არს მეძიებელ მისა.
ესრე იტყჳს უფალი; აჰა ესერა მე მოვაქცინე აღფხურილნი საყოფელთა იაკობისთანი, და ტყუენი მისნი შევიწყალნე, და აღიშჱნოს ქალაქი სიმაღლესა ზედა მისსა, და ტაძარი სიმართლითა მისითა აღემართოს.
და გამოვიდენ მათგან მძნობარნი და ჴმაჲ მემღერთაჲ, და განვამრავლნე იგინი, <და არა მოაკლდენ, და განვაორძინნე იგინი>, და არა შემცირდენ.
და შევიდენ ძენი მათნი ვითარცა პირველად, და წამებანი მათნი წინაშე პირსა ჩემსა განემართნენ, და ძიება ვყო ყოველთა ზედა მაჭირვებელთა მათთა.
და იყვნენ უმძლავრესნი მათნი მათ ზედა, და მთავარი მათი მათგან გამოვიდეს, და შევკრიბნე იგინი, და მოიქცენ ჩემდა, რამეთუ ვინ არს ესე, რომელმანმცა გული თჳსი მოიქცია ჩემდა, იტყჳს უფალი.
და იყვნენ ჩემდა ერ, და მე ვიყო მათა ღმერთ.
რამეთუ რისხვაჲ უფლისაჲ გამოჴდა გულის-წყრომით, გამოჴდა რისხვაჲ მიქცეულად; უღმრთოთა ზედა მივიდეს.
არა უკუნ-იქცეს რისხვაჲ გულის-წყრომისა უფლისაჲ, ვიდრემდის ყოს <და> ვიდრემდის დაამტკიცოს ნებ<ა>ჲ გულისა თჳსისაჲ, აღსასრულთა დღეთა სცნათ ესე.;/ Page of ms. J: B15v
