და იყო ჩემდა მომართ სიტყუაჲ უფლისაჲ, და თქუა;
ძეო კაცისაო, რაჲ არს თქუენდა იგავი ესე ძეთა შორის ისრაჱლისათა, რომელი თქჳან ვითარმედ მამათა ჭამეს კაწახი, და ძეთა კბილნი მოჰლბეს.
ცხოველ ვარ მე, იტყჳს უფალი, ამიერითგან არღარა იყოს იგავი ესე სიტყუად ისრაჱლსა შორის.
რამეთუ ყოველნი სულნი ჩემნი არიან, ვითარცა სული მამისაჲ, ეგრეცა სული ძისაჲ ჩემი არს. სულმან რომელმან ცოდოს, იგიცა მოკუდეს.
ხოლო კაცი რომელი იყოს მართალ, რომელმან ქმნეს სიმართლჱ.
მთათა ზედა არა ჭამოს, და თუალნი მისნი არა განუტევნეს გულის-/სათქუმელთა Page of ms. J: B74r სახლისა ისრაჱლისათა./ და ცოლი მოყუსისა თჳსისაჲ არა შეაგინოს, და დედაკაცსა წიდოვნებასა მისსა რაჲ იყოს, არა შეეხოს.
და კაცსა არა ჰმძლავროს, და ნაჴუთევი თანა-მდებსა მისცეს, და ნატაცები არა იტაცოს. პური მისი მშიერსა სცეს, და შიშუელი შემოსოს.
და ვეცხლი თჳსი აღნადგინებად არა მისცეს, და აღნადგინები არა მოიღოს. და სიცრუვისაგან გარე-მოაქციოს ჴელი მისი. და საშჯელი სიმართლისაჲ ქმნეს შორის კაცისა და მოყუსისა მისისა.
და ბრძანებათა ჩემთა სრულ იყოს, და სამართალნი ჩემნი დაემარხნეს ყოფად იგინი. ესე-ვითარი ესე მართალი არს, ცხოვრებით ცხოვნდეს, იტყჳს უფალი უფალი.
და უკუეთუ შვეს მან ძჱ ბილწი და მთხეველი სისხლისაჲ და მოქმედი ცოდვისაჲ.
და გზასა მამისა მისისა მართლისასა არა ვიდოდის. არამედ მთათა ზედა ჭამა, და ცოლი მოყუსისა თჳსისაჲ შეაგინა,
და დავრდომილსა და გლახაკსა ჰმძლავრობდა, და ნატაცები იტაცა, და ნაჴუთევი არა უკუნსცა. და კერპთა მიმართ მიადგნა თუალნი თჳსნი. უშჯულოებაჲ ქმნა,
ვახშად ვეცხლი მისცა, და აღნადგინები მოიღო. ესე ცხოვრებით არა ცხონდეს, რამეთუ ესე ყოველნი უშჯულოებანი ქმნნა. სიკუდილით მოკ<უ>დეს, სისხლი მისი მის ზედა იყოს.
უკუეთუ შვეს ძჱ, და იხილნეს ყოველნი ცოდვანი <მამისა მისისანი>, რომელნი ქმნნა, და შეიშინოს, და არა ყოს ეგრე სახედ. <15> მთათა ზედა არა ჭამა, და თუალნი თჳსნი არა მიადგნა გულის-სათქუმელთა სახლისა ისრაჱლისათა. და ცოლი მოყუსისა თჳსისაჲ არა შეაგინა.
და კაცსა არა ჰმძლავრობდა; და ნაჴუთევი არა იჴუთა, და ნატაცები არა იტაცა. და პური თჳსი მშიერსა სცა, და შიშუელი შემოსა.
და სიცრუვისაგან გარე-მოაქცია ჴელი თჳსი; ვახში და აღნადბინები არა მოიღო, და სიმართლჱ Page of ms. J: B74v ქმნა, და ბრძანებათა ჩემთა ვიდოდა./ არა მოკუდეს ესე ცოდვითა მამისა თჳსისაჲთა, არამედ ცხოვრებით ცხონდეს.
უკუეთუ მამამან მისმან ჭირი ვის მე აჭირვოს, და ნატაცები იტაცოს, და ბოროტი ქმნა<ს> შორის ერსა ჩემსა, ეგევითარი ეგე მოკუდეს სიცრუვითა თჳსითა.
და თქუენ სთქუთ, რაჲ არს ესე, რამეთუ არა მოიღო ცოდვაჲ მამისაჲ ძემან, რამეთუ ძემან მან სიმართლჱ ქმნა, და ყოველი შჯული ჩემი დაიმარხა და ქმნნა იგინი. ესე ცხორებით ცხონდეს.
სულმან რომელმან ცოდოს, იგი მოკუდეს. ძემან არა მოიღოს ცოდვაჲ მამისაჲ, არცა მამამან ცოდვაჲ ძისა თჳსისაჲ. სიმართლჱ მართლისაჲ მის ზედავე იყოს, და უშჯულოებაჲ უშჯულოჲსაჲ მის ზედავე იყოს.
და უშჯულომან მან თუ მოაქციოს ყოველთაგან უშჯულოებათა მისთა, რომელ ქმნნა, და მერმე დაიმარხნეს ყოველნი მცნებანი ჩემნი, და ქმნეს სიმართლჱ და მოწყალებაჲ, ცხორებით ცხოვნდეს, და არა მოკუდეს.
ყოველნი ცოდვანი მი<ს>ნი რაოდენნი ქმნნა, არა მოიჴსენნენ. სიმართლითა მისითა რომელ ქმნა მით ცხოვნდეს.
არა ნეფსით ვინებე სიკუდილი ცოდვილისაჲ, იტყჳს უფალი უფალი, არამედ მოქცევაჲ მისი გზისაგან მისისა ბოროტისა, და ცხოვრებაჲ მისი,
უკუეთუ კუალად მიაქციოს მართალმან სიმართლისაგან თჳსისა, და ქმნეს ბოროტი ყოვლისა მის-ებრ უშჯულოებისა, რომელ იგი ქმნა უშჯულომან, ყოველნი იგი სიმართლენი მისნი რომელ ქმნნა, არა მოიჴსენნენ, შეცოდებითა მისითა, რომელ ქმნა, ცოდვათაცა შინა მისთა, რომელ ცოდა, მასცა შინა მოკუდეს.
და თქუენ სთქუთ. არა მართალ არს გზაჲ უფლისაჲ. აწ ისმინე, სახლო ისრაჱლისაო, ნუ უკუე გზაჲ ჩემი არა მართალ არს, ანუ არა გზაჲ თქუენი ვიდრე მე არა მართალ არს.
უკუეთუ მიაქციოს მართალმან სიმართლისაგან თჳსისა და ქმნეს ცოდვაჲ, და მოკუდეს ცოდვასა შინა თჳსსა, რომელ ქმნა, მას შინაცა მოკუდეს.
და უკუეთუ მოაქციოს უშჯულომან მან უშჯულოებისაგან თჳსისა, რომელ Page of ms. J: B75r ქმნა,/ და იქმოდის განკითხვასა და სიმართლესა, ამან სული თჳსი დაიმარხა,
და მოაქცია ყოველთაგან უღმრთოებათა თჳსთა, რომელ ქმნ<ნ>ა, ცხოვრებით ცხოვნდეს, და არა მოკუდეს.
და იტყჳან ძენი ისრაჱლისანი, არა მართალ არს გზაჲ უფლისაჲ; არა გზაჲ ჩემი არა მართალ არს. არამედ გზაჲ თქუენი არა მართალ არს, სახლო ისრაჱლისაო.
კაცად-კაცადი გზათა-ებრ თქუენთა გსაჯნე თქუენ, სახლო ისრაჱლისაო, იტყჳს უფალი, მოიქეცით. და მოაქციეთ ყოველთაგან უშჯულოებათა თქუენთა, და არა იყვნეთ თქუენ სატანჯველად სიცრუვისა .
მოიქეცით თავით თჳსით, და განიშოვრენ<ი>თ თქუენგან ყოველნი უშჯულოებანი თქუენნი, რომელნი უშჯულოებანი ჰყვენ<ი>თ ჩემდამო, და ყავთ თავისა თქუენისა გული ახალი და სული ახალი. და რაჲსათჳს მოსწყდებით, სახლო ისრაჱლისაო.
რამეთუ არა მნებავს სიკუდილი მოსიკუდიდისაჲ მის, იტყჳს უფალი უფალი.;
