და იყო წელსა მას მეშჳდესა, მეხუთესა თთუესა, მეათესა თთჳსასა, მოვიდეს კაცნი მოხუცებულთაგან სახლისა ისრაჱლისათანი კითხვად უფლისაგან, და დასხდეს წინაშე ჩემსა.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდა მომართ, და თქუა.
ძეო კაცისაო, ეტყოდე მოხუცებულთა მაგათ ისრაჱლისათა და არქუ, ამას იტყჳს უფალი უფალი; უკუეთუ კითხვად ჩემდა მოსრულ ხართ თქუენ, ცხოველ ვარ მე, არა მიგიგო თქუენ სიტყუაჲ, იტყჳს უფალი.
უკუეთუ არა შურის-გებით შური ვიძიო. ძეო კაცისაო, უშჯულოებანი მამათა მათთანი უწამენ მათ,
და არქუ მათ. ამას იტყჳს უფალი უფალი; ვინაჲთ დღითგან სათნო ვიყავ სახლი ისრაჱლისაჲ, და გამოვეცხადე ნათესავსა სახლისა იაკობისსა, და გამო-ვე-მეცნე მათ ქუეყანასა ეგჳპტისასა, და აღუპყარ მათ ჴელი ჴელითა ჩემითა, და ვარქუ; მე ვარ უფალი ღმერთი თქუენი.
მას დღესა შინა უპყარ მათ ჴელი ჴელითა ჩემითა გამოყვანებად მათა Page of ms. J: B76r ქუეყანით/ ეგჳპტით, ქუეყანასა მას რომელი განუმზადე მათ, მადინებელი სძისა და თაფლისაჲ, გოლი არს იგი უმეტჱს ყოვლისა ქუეყანისაჲ.
და ვარქუ მათ; კაცად-კაცადმან თქუენმან საძაგელი თუალთა თქუენთაჲ განიშორეთ, და საქმითა ეგჳპტისაჲთა ნუ შეიგინებით, მე ვარ უფალი ღმერთი თქუენი.
და იგინი განდგეს ჩემგან, და არა ინებეს სმენად ჩემი. საძაგელებაჲ თუალთა მათთაჲ, არა განიშოვრეს, და საქმენი ეგჳპტისანი არა დაუტევნეს. და ვარქუ მიფენად გულის-წყრომაჲ ჩემი მათ ზედა, აღსრულებად რისხვაჲ ჩემი მათ შორის, ქუეყანასა შორის ეგჳპტისასა.
და ეგრეთ ვყავ, რაჲთა ყოვლადვე სახელი ჩემი არა შეიგინოს წინაშე წარმართთა, რომელთა შორის არიან იგინი, და რომელთა შორის გამოვეცხადე მათ წინაშე მათსა, გამოყვანებად მათა ქუეყანით ეგჳპტით.
და მოვიყვანენ იგინი უდაბნოდ.
და მივსცენ მათ ბრძანებანი ჩემნი, და სამართალნი ჩემნი ვაუწყენ მათ. რომელმანმცა ყვნა იგინი კაცმან, და ცხონდა მათ შინა.
და შაბათნი ჩემნი მივსცენ მათ, რ[აჲთა] იყოს შორის ჩემსა და შორის მათსა სასწაულად, რაჲთა უწყოდიან, რამეთუ მე ვარ უფალი, რომელი განვსწმედ მათ.
და ვარქუ სახლსა ისრაჱლისასა უდაბნოსა ზედა, ბრძანებათა ჩემთა ვიდოდეთ, და არა ვიდოდეს; და სამართალნი ჩემნი განიშოვრნეს, რომელნიმცა ყვნა კაცმან, და ცხონდა მათ შინა. და შაბათნი ჩემნი შეაგინნეს ფ[რიად] და ვთქუ მიფენად გულის-წყრომაჲ მათ ზედა უდაბნოსა ზედა, რაჲთამცა აღვჴოცენ იგინი.
და ეგრეთ ვყავ, რაჲთა სახელი ჩემი ყოვლითურთ არა შეიგინოს წინაშე წარმართთა, რომელთა თუალთა წინაშე მათთა გამოვიყვანენ იგინი.
და აღვიპყარ ჴელი ჩემი მათ ზედა უდაბნოსა ზედა, რაჲთურთით არა შეყვანებად მათა ქუეყანასა მას, რომელი იგი მივეც მათ, გამომ<ა>დინებელი სძისა და თაფლისაჲ; გოლი არს იგი უმეტჱს ყოვლისა ქუეყანისაჲ.
ამისთჳს რამეთუ სამართალნი ჩემნი განიშორნეს, და ბრძანებათა ჩემთა Page of ms. J: B76v არა ვიდოდეს, და შაბათთა ჩემთა შეაგინებდე[ს],/ და შემდგომად ზრახვათა გულისა მათისათა ვიდოდეს.
და ერიდა მათ თუალი ჩემი, რაჲთა არა აღვჴოცნე იგინი, და არა მოვასრულნე იგინი უდაბნოსა ზედა.
და ვარქუ შვილთა მათთა უდაბნოსა ზედა; შჯულისა-ებრ მამათა თქუენთაჲსა ნა ხუალთ, და სამართალთა მათთა ნუ იმარხავთ, და სლვათა მათთა ნუ შეერევით.
მე ვარ უფალი ღმერთი თქუენი, ბრძანებათა ჩემთა ვიდოდეთ, და სამართალთა ჩემთა იმარხევდით, და იქმოდეთ მათ.
და შაბათნი ჩემნი წმიდა ყვენ<ი>თ, და იყოს სასწაულად შორის ჩემსა და თქუენსა, რაჲთა იცოდით რამეთუ მე ვარ უფალი ღმერთი თქუენი.
და განმამწარეს მე შვილთაცა მათთა; ბრძანებათა ჩემთა არა ვიდოდეს, და სამართალნი ჩემნი არა დაიმარხნეს, რაჲთამცა ყვნეს იგინი. რომელმანმცა ყვნა იგინი კაცმან, ცხონდამცა მათ შინა. და შაბათთა ჩემთა შეაგინებდეს, და ვთქუ მიფენად მათ ზედა გულის-წყრომაჲ ჩემი და რისხვაჲ ჩემი,
და არა ვყავ, რაჲთა ყოვლადვე სახელი ჩემი არა შეიგინოს წარმართთა მათ შორის, რომელთა თუალთა წინაშე მათთა გამოვიყვანენ იგინი.
და აღვიღე ჴელი ჩემი უდაბნოსა შინა მათ ზედა განბნევად მათდა წარმართთა შორის, და განთესვად მათა სოფლებსა შორის.
ამისთჳს რამეთუ სიმართალნი ჩემნი არა ყვნეს, და ბრძანებანი ჩემნი განიშორნეს, და შაბათნი ჩემნი შეაგინნეს, და შემდგომად განზრახვასა მამათა მათთასა იყვნეს თუალნი მათნი.
და მე მივსცენ მათ ბრძანებანი არა კეთილნი, და სამართალნი რომლითა ვერ ცხონდენ მათ შინა.
და შევაგინნე იგინი საქმითა მათითა და განსლვასა ჩემსა ყოვლისა მიმართ, რომელმან განაღოს საშოჲ, რაჲთა განვაქარვნე იგინი.
ამისთჳს ეტყოდე, ძეო კაცისაო, სახლსა მას განმამწარებელთასა, სახლსა ისრაჱლისასა, და არქუ მათ. ამას იტყჳს უფალი უფალი; და ვიდრე აქამომდე განმარისხეს მე მამათა თქუენთა შეცოდებითა მათითა, რომლითა იგი შემცოდეს მე.
და Page of ms. J: B77r შე/ვიყვანენ იგინი ქუეყანასა მას, რომლისათჳს აღვიღე ჴელი ჩემი მიცემად მათა, და იხილეს მათ ყოველი ბორცჳ მაღალი, და ყოველი ხე ჩრდილოვანი. და უზორვიდეს მუნ კერპთა მათთა, და დააწესეს მუნ საყნოსელი სულნელებისაჲ, და შეწირეს მუნ მსხუერპ<ლ>ები მათი.
და ვარქუ მათ; რაჲ არს ბაალი, რამეთუ მიხუალთ თქუენ მუნ. და ჰრქუეს სახელი მისი ბაალ, ვიდრე დღენდელად დღედმდე.
ამისთჳს არქუ სახლსა ისრაჱლისასა. ამას იტყჳს უფალი უფალი; უკუეთუ თქუენ უშჯულობათა შინა მამათა თქუენთასა შეიბილწებით, და შემდგომად საძაგელებათა მათთა მიხუალთ.
და პირველთა ნაყოფთა მისაცემელთა თქუენთასა, და განჩინებულთა შესაწირავთა თქუენთა შინა შეიგინებით, ვიდრე დღენდელად დღედმდე. და მიგიგო თქუენ სიტყუაჲ, სახლო ისრაჱლისაო. ცხოველ ვარ მე, იტყჳს უფალი უფალი, უკუეთუ მიგიგო თქუენ, და უკუეთუ მოგიჴდეს გულსა თქუენსა ესე.
და არა იყოს ვითარცა ეგე თქუენ იტყჳთ. ვიყვნეთ ვითარცა ყოველნი ნათესავნი და ტომნი ქუეყანისანი მსახურებად ძელთა და ქვათა.
ამისთჳს ცხოველ ვარ მე, იტყჳს უფალი უფალი. უკუეთუ არა ჴელითა მტკიცითა, და მკლავითა მაღლითა, <და> გულის-წყრომითა სასტიკითა ვმეფობდე თქუენ ზედა.
და გამოგიყვანნე თქუენ ერთაგან, და მოგიყვანნე თქუენ სოფლებისაგან, სადა იგი განბნეულ იყვენ<ი>თ მათ შორის ჴელითა მტკიცითა და მკლავითა მაღლით[ა] და გულის-წყრომითა სასტიკ[ი]თა.
და მოგიყვანნე თქუენ უ[დაბ]ნოსა ერთსა, და გეშჯოდი თქუენ მუნ პირის-პირ.
ვითარცა იგი ვეშჯოდე მამათა თქუენთა უდაბნოსა ზედა ეგჳპტისასა, ეგრეთ გსაჯნე თქუენ, იტყჳს უფალი უფალი.
და მოგიყვანნე თქუენ ქუეშე კუერთხსა ჩემსა, და შეგიყვანნე თქუენ რიცხჳთ.
და გამოვარჩინე თქუენგან უღმრთონი და განდგომილნი. და გამოვიყვანნე იგინი, და ქუეყანად ისრაჱლისა Page of ms. J: B77v ვერ შევიდენ, და სცნათ რამეთუ მე ვარ უფალი უფალი./
და თქუენ, სახლო ისრაჱლისაო, ამას იტყჳს უფალი უფალი; კაცად-კაცადმან საქმენი თჳსნი განიშორენით, და მისა შემდგომად უკუეთუ ისმინოთ ჩემი, და უკუეთუ სახელი წიდაჲ ჩემი არა შეაგინოთ, არღარა ძღუენთა თქუენთათჳს და სლვათაებრ თქუენთა გიყო თქუენ.
არამედ მთასა ჩემსა წმიდასა და ადგილსა მაღალსა, იტყჳს უფალი უფალი; მუნ მმონებდეს მე ყოველი სახლი ისრაჱლისაჲ სრულიად, და მუნ შევიწირო, და მივჰხედო პირველთა ნაყოფთა თქუენთა, და პირველთა ნაყოფთა განჩემებულთა თქუენთასა.
სულად სულნელად შეგიწყნარნე თქუენ, რაჟამს გამოგიყვანნე თქუენ ერთაგან, და შეგიწყნარნე თქუენ სოფლებისაგან, რომელთა იგი განბნეულ იყვენით მათ შორის. და წმიდა ვიყო მე თქუენ შორის წინაშე თუალთა ერისათა.
და სცნათ რამეთუ მე ვარ უფალი უფალი, ოდეს შეგიყვანნე მე თქუენ ქუეყანასა მას ისრაჱლისასა, ქუეყანასა მას რომლისათჳს განვირთხ ჴელი ჩემი მიცემად იგი მამათა თქუენთა.
და მოიჴსენნეთ მუნ გზანი თქუენნი და სლვანი თქუენნი, რომლითა იგი შეიგინებოდეთ მათ შინა. და იცემდეთ პირთა თქუენთა ყოველთათჳს უკეთურებათა თქუენთა.
და სცნათ რამეთუ მე ვარ უფალი, რაჟამს გიყო მე თქუენ ესრეთ, რაჲთა სახელი ჩემი არა შეიგინოს გზათა-ებრ თქუენთა ბოროტთა, არცა საქმეთა-ებრ თქუენთა განხრწნილთა, იტყჳს ადონა უფალი.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდა მომართ, და თქუა.
ძეო კაცისაო, განიმტკიცე პირი შენი თემანსა ზედა, და მიხედე დაგონსა წინაწარმეტყუელებად მაღნარად მიმართ მთავრისა მიმართ ნაგებისა.
და არქუ მთავარსა ნაგებისასა, ისმინე სიტყუაჲ უფლისაჲ; ამას იტყჳს ადონა უფალი. აჰა ესერა აღვაგზნე მე შენ შორის ცეცხლი, და შეჭამოს ხე ნედლი შენ შორის და ყოველ იხჱ ჴმელი. და არა დატრტეს ალი იგი აღგზებული, და დაიწუეს მის შორის ყოველი პირი მზის-აღმოსავალითგან და ჩრდილოდ.
და ცნას ყოველმან ჴორციელმან, რამეთუ მე ვარ უფალი. აღვაგზენ იგი, და არა დაშრტეს./ Page of ms. J: B78r
და ვთქუ; ნუ სადა, უფალო; იგინი მეტყჳან მე, ანუ არა იგავი თქუმული არს ესე.,
