TITUS
Lectionarium Hierosolymitanum georgice: Pericopae VT
Part No. 34
Chapter: 41
თავი 41
Verse: 1
Page of ms. P: 277R
და
იყო
,
შემდგომად
ორისა
წლისა
მათ
დღეთაჲსა
Page of ms. P: 277V
ჩუენებაჲ
იხილა
ფარაო
,
ეგონა
,
ვითარმედ
დგა
იგი
მდინარისა
კიდესა
.
Verse: 2
და
აჰა
ესერა
მდინარისა
მისგან
გამოვიდეს
შჳდნი
ზროხანი
,
შუენიერნი
ხილვითა
და
მსუქანენი
ჴორცითა
და
ძოვდეს
მდინარისა
კიდესა
.
Verse: 3
და
სხუანი
შჳდნი
ზროხანი
გამოვიდეს
შემდგომად
მათსა
მდინარისა
მისგან
საძაგელნი
ხილვითა
,
მჭლენი
ჴორცითა
და
ძოვდეს
მათ
თანავე
მდინარისა
კიდესა
.
Verse: 4
და
შეჭამნეს
მათ
შჳდნი
იგი
ზროხანი
შუენიერნი
და
მსუქანენი
.
Verse: 5
და
განიღჳძა
ფარაო
ჩუენებისა
მისგან
და
მეორედ
იხილვიდა
კუალად
ჩუენებასავე
.
და
აჰა
ესერა
შჳდნი
თავნი
ჴუვილისანი
აღმოვიდოდეს
ძირსა
ერთსა
ზედა
ძნეულნი
და
კეთილნი
.
Verse: 6
და
მერმე
კუალად
შჳდნი
თავნი
აღმოჴდეს
სხუანი
მათ
თანა
განჴმელნი
და
შემწუარნი
.
Verse: 7
და
შეჭამნეს
მათ
შჳდნი
იგი
თავნი
კეთილნი
და
რჩეულნი
.
და
განიღჳძა
ფარაო
,
და
აჰა
ესერა
იყო
ჩუენებაჲ
იგი
,
და
შეძრწუნდა
გულითა
მისითა
.
Verse: 8
და
ვითარცა
განთენა
,
მოუწოდა
ყოველთა
ბრძენთა
და
მეცნიერთა
ეგჳპტისათა
და
უთხრა
მათ
ჩუენებაჲ
იგი
.
და
არავინ
იყო
გამომთქუმელ
და
მეტყუელ
და
მთხრობელ
მისა
ძალსა
მას
ჩუენებისასა
.
Verse: 9
და
ჰრქა
ფარაოს
ღჳნის-მნემან
მან
,
ვითარმედ
ცოდვაჲ
ჩემი
მოვიჴსენე
დღეს
:
Verse: 10
შენ
მრისხვედ
,
ფარაო
,
მონათა
შენთა
,
და
შემსხენ
ჩუენ
საპყრობილესა
მზარაულთ
-მოძღურისასა
,
მე
და
მეპურეთ-მოძღუარი
იგი
.
Verse: 11
და
ვიხილეთ
ჩუენებაჲ
ღამესა
ერთსა
მე
და
მანცა
Page of ms. P: 278R
თითოეულად
ჩუენებისაებრ
ჩუენისა
.
Verse: 12
და
იყო
ვინმე
მუნ
ჭაბუკი
ერთი
მზარაულთ-მოძღურისაჲ
და
უთხართ
მას
ჩუენებაჲ
იგი
ჩუენი
,
და
გამოგჳცხადა
.
Verse: 13
და
იყო
,
ვითარცა-იგი
განგჳმარტა
,
ეგრეცა
შეგუემთხჳა
ჩუენ
:
მე
მოვედ
თჳსსავე
სამნოსა
,
ხოლო
იგი
დამოჰკიდე
ძელსა
,
და
მოკუდა
.
Verse: 14
და
მიავლინა
ფარაო
და
მოიყვანა
იოსებ
საპყრობილისა
მისგან
.
და
უკუეცა
მას
თმაჲ
და
შეუცვალა
მას
სამოსელი
თჳსი
,
და
იყო
იგი
წინაშე
მისსა
.
Verse: 15
და
ჰრქუა
ფარაო
იოსებს
:
ჩუენებაჲ
ვიხილე
,
და
არავინ
არს
გამომეტყუელ
მისა
,
ხოლო
მესმა
შენთჳს
,
ვითარმედ
:
რაჟამს
გესმეს
ჩუენებაჲ
,
განჰმარტი
.
Verse: 16
მიუგო
იოსებ
და
ჰრქუა
:
თჳნიერ
ღმრთისა
ვერ
ჴელ-მეწიფების
მიგებად
სიტყუაჲ
უფლებასა
შენსა
.
Verse: 17
და
ჰრქუა
ფარაო
იოსებს
:
ძილსა
შინა
ჩემსა
ვიხილევდ
:
Verse: 18
აჰა
ესერა
მე
ვდეგ
მდინარის
კიდესა
,
და
ვითარმცა
მისგან
გამოვიდეს
შჳდნი
ზროხანი
,
შუენიერნი
ხილვითა
,
მსუქანენი
ჴორცითა
და
ძოვდეს
მდინარის
კიდესა
მას
.
Verse: 19
და
მერმე
კუალად
სხუანიღა
შჳდნი
ზროხანი
გამოვიდეს
შემდგომად
მათსა
,
ხენეშნი
და
უშუერნი
ხილვითა
და
მჭლენი
ჴორცითა
,
რომელნი
არასადა
მეხილვნეს
ეგჳპტეს
.
Verse: 20
და
შეჭამნეს
მათ
შჳდნი
იგი
ზროხანი
კეთილნი
და
შუენიერნი
.
Verse: 21
და
არაჲ
აჩნდა
მუცელსა
მათსა
,
ვითარმცა
ეჭამა
რაჲ
,
და
იგინი
იყვნეს
ეგრევე
მჭლე
და
უშუერ
.
Verse: 22
და
მერმე
კუალად
ვიხილევდ
ჩუენებასა
:
და
აჰა
ესერა
შჳდნი
თავნი
ჴუვილისანი
აღმოცენდეს
წინაშე
Page of ms. P: 278V
ჩემსა
,
სავსენი
და
კეთილნი
.
Verse: 23
და
მერმე
კუალად
შჳდნი
თავნი
სხუანი
ჴმელნი
და
შემწუარნი
აღმოვიდეს
მათ
თანავე
Verse: 24
და
შეჭამნენ
მათ
შჳდნი
იგი
თავნი
სავსენი
და
მალენი
.
და
უთხარ
ესე
ბრძენთა
და
მზრახვალთა
ეგჳპტისათა
და
ვერ
შეუძლეს
თხრობად
ჩემდა
.
Verse: 25
ჰრქუა
იოსებ
ფარაოს
:
ჩუენებაჲ
შენი
,
მეფჱ
,
ორივე
ერთი
არს
,
რამეთუ
,
რომელი
ეგულების
ღმერთსა
,
გეჩუენა
შენ
.
Verse: 26
შჳდნი
იგი
ზროხანი
კეთილნი
შჳდნი
წელნი
არიან
.
Verse: 27
და
შჳდნი
იგი
ზროხანიცა
,
რომელ
აღმოვიდეს
შემდგომად
მათსა
მჭლენი
,
შჳდნი
წელნი
არიან
,
Verse: 28
რომელთა
შინა
იყოს
სიყმილი
.
Verse: 29
სიტყუასა
,
რომელსა
გეტყჳ
შენ
,
ფარაო
,
რაჲ-იგი
ეგულების
ღმერთსა
,
გეჩუენა
შენ
.
აჰა
ესერა
შჳდნი
წელნი
მოვლენან
ფრიად
ნაყოფიერებისანი
ყოველსა
ეგჳპტესა
.
Verse: 30
და
მოვლენან
შემდგომად
მათსა
სხუანი
შჳდნი
წელნი
სიყმილისანი
,
რომელთა
შინა
დაივიწყოს
ნაყოფიერებაჲ
ქუეყანისაჲ
სიყმილისაგან
,
რომელი
იყოს
შემდგომად
მათსა
,
რამეთუ
განსასტიკნეს
ფრიად
.
Verse: 32
ხოლო
მეორედ
დაქცევისათჳს
ჩუენებისა
მის
,
რაჲთა
უწყოდი
,
რამეთუ
ჭეშმარიტ
იყოს
სიტყუაჲ
ესე
ღმრთისა
მიერ
და
იწრაფოს
უფალმან
ყოფად
ესე
.
Verse: 33
აწ
უკუე
იხილე
კაცი
ბრძენი
და
მეცნიერი
,
რომელი
დაადგინო
ყოველსა
ეგჳპტესა
,
Verse: 34
და
ყავ
ესრე
,
ფარაო
:
დაადგინე
ადგიდ
მთავარი
ყოველსა
ქუეყანასა
და
ხუთეული
აღიღეთ
ყოვლისა
ნაყოფისა
ეგჳპტისაჲ
შჳდთა
მათ
წელთა
ნაყოფიერებისათა
.
Verse: 35
და
შეკრიბეთ
ყოველი
საზრდელი
შჳდთა
მათთჳს
წელთა
მომავალთა
,
და
შეკრიბეთ
იფქლი
Page of ms. P: 279R
ჴელსა
ქუეშე
ფარაოჲსსა
,
საზრდელი
ქალაქთა
შინა
დაიმარხეთ
.
Verse: 36
ქუეყანისათჳს
შჳდთა
მათთჳს
წელთა
სიყმილისათა
,
რომელ
ყოფად
არიან
ქუეყანასა
ეგჳპტისასა
,
და
არა
მოისრას
ქუეყანაჲ
სიყმილითა
.
Verse: 37
და
სათნო-უჩნდეს
სიტყუანი
ესე
წინაშე
ფარაოჲსა
და
წინაშე
ყოველთა
მსახურთა
მისთა
.
Verse: 38
და
ჰრქუა
ფარაო
მონათა
მისთა
:
ვინაჲ
ვპოოთ
ჩუენ
კაცი
ესევითარი
,
რომელსა
თანა
არს
სული
ღმრთისაჲ
?
Verse: 39
და
ჰრქუა
ფარაო
იოსებს
:
გაუწყა
შენ
ღმერთმან
,
არავინ
არს
კაცი
სხუაჲ
უბრძნჱს
შენსა
,
რომელმანცა
გულისხმა-ყო
ესრჱთ
.
Verse: 40
და
აწ
შენ
იყავ
სახლსა
ზედა
ჩემსა
და
პირსა
შენსა
ერჩდეს
ერი
ჩემი
,
და
არარაჲ
იყოს
გარეშე
შენსა
თჳნიერ
საყდრისა
ჩემისა
.
Verse: 41
და
ჰრქუა
ფარაო
იოსებს
:
აჰა
ესერა
დაგადგინე
შენ
ამიერ
დღითგან
ყოველსა
ქუეყანასა
ეგჳპტისასა
.
Verse: 42
და
განიძუარცა
ფარაო
ბეჭედი
თჳსი
და
მისცა
იოსებს
;
და
შეჰმოსა
მას
ბისონი
და
მანიაკი
ოქროჲსაჲ
ყელსა
მისსა
.
Verse: 43
და
აღსუა
იგი
ეტლთა
შემდგომთა
მისთა
.
და
უბრძანა
ქადაგებად
მის
წინაშე
,
ვითარმედ
დაადგინა
იოსებ
მთავრად
ფარაო
ყოველსა
ქუეყანასა
ეგჳპტისასა
.
Verse: 44
და
ჰრქუა
ფარაო
იოსებს
:
მე
,
ფარაო
,
გეტყჳ
შენ
,
რამეთუ
თჳნიერ
შენსა
არავინ
აყოს
ჴელი
ქუეყანასა
ეგჳპტისასა
.
Verse: 45
და
უწოდა
ფარაო
სახელი
იოსებს
სუნთუფანერექ
და
მისცა
მას
ასენექ
,
ასული
პეტეფრესი
,
ცოლად
მისა
მღდელისა
მის
მზის-ქალაქისაჲ
.
Verse: 46
ხოლო
იოსებ
იყო
ოც
და
ათის
წლის
,
რაჟამს
შევიდა
Page of ms. P: 279V
წინაშე
მეფისა
მის
მეგჳპტელ
თაჲსა
.
და
გამოვიდა
იოსებ
ფარაოჲსგან
და
მოვლო
ყოველი
ეგჳპტჱ
.
Verse: 47
და
გამოიღო
ქუეყანამან
ნაყოფი
ფრიად
შჳდთა
მათ
წელთა
ნაყოფიერებისათა
.
Verse: 48
და
შეკრიბა
იოსებ
საზრდელი
ფრიად
შჳდთა
მათ
წელთა
ყოველსა
ქუეყანასა
ეგჳპტისასა
და
დადვა
საზრდელი
ქალაქსა
მას
შინა
და
ველთა
ზედა
და
გარემოჲს
ქალაქებისა
მის
.
Verse: 49
და
შეკრიბა
იოსებ
იფქლი
ვითარცა
ქჳშაჲ
ზღჳსაჲ
,
ვიდრე
ვერღარა
აღრაცხეს
,
რამეთუ
არა
იყო
რიცხჳ
.
Verse: 50
ხოლო
იოსებს
ესხნეს
ორ
ძე
ვიდრე
მოსლვადმდე
წელთა
მათ
სიყმილისათა
,
რომელნი
უშვნა
მას
ასენექ
,
ასულმან
პეტეფრჱსმან
,
მღდელისა
მზის-ქალაქისამან
;
Verse: 51
და
უწოდა
სახელი
იოსებ
პირმშოსა
ძესა
მისსა
მანასე
,
რამეთუ
თქუა
:
რამეთუ
დამავიწყა
მე
უფალმან
ყოველი
სალმობაჲ
ჩემი
და
ყოველივე
მამისა
ჩემისაჲ
;
Verse: 52
ხოლო
სახელი
მეორისაჲ
მის
ეფრემ
,
რამეთუ
თქუა
:
რამეთუ
აღმაორძინა
მე
უფალმან
სიმდაბლესა
შინა
ჩემსა
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Lectionarium Hierosolymitanum georgice: Pericopae VT
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 9.2.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.