ხოლო სულნი მართალთანი ჴელთა შინა ღმრთისათა, და არა შეეხოს მათ ტანჯვაჲ.
საგონებელ იყვნენ თუალთა წინაშე უგუნურთასა მომკუდრად, შეირაცხა ბოროტად განსლვაჲ მათი,
და ჩუენგან განსლვაჲ _ შემოსლვა; ხოლო იგინი არიან მკჳდრობასა შინა.
და ღათუ კაცთა წინაშე იტანჯნენ, სასოებაჲ მათი უკუდავებითა სავსე არს.
და მცირედ ღათუ ისწავნენ, რამეთუ ღმერთმან გამოცადნა იგინი და პოვნა იგინი ღირსად თავისა თჳსისა.
ვითარცა ოქროჲ ბრძმედსა შინა გამოცადნა იგინი, ვითარცა ყოვლად ნაყოფი მსხუერპლისაჲ შეწირნა იგი.
და [ჟამსა მოხედვი]სა მათისასა გამობრწყინდენ ვითარცა ნაბერწყალნი, ლერწამსა შინა რბიოდიან.
და შჯიდენ თესლებსა, დაიპყრნენ ერნი და სუფევდეს მათ ზედა ღმერთი საუკუნოდ.
