Page of ms. L: _ Page of ms. P: 115v რომელი-ეგე ხარ, უფალო, უფალო, აჰა, ესერა, შენ შეჰქმენ ცაჲ და ქუეყანაჲ ძალითა შენითა დიდითა და მკლავითა შენითა მაღლითა; არა დაეფაროს შენგან სიტყუაჲ.
ჰყვი წყალობაჲ ათასამდე ნათესავად და მიაგი ცოდვაჲ მამათაჲ წიაღთა შვილთა მათთა[სა შემდგომად] მათსა. [ღმერთ]ო ძრიელო, უფალი ძალთაჲ სახელი შენი.
დიდი ზრახვითა და ძრიელ საქმითა,
ყოვლისა მპყრობელო და სახელდიდო უფალო, უფალო, თუალნი შენნი ხედვენ ყოველთა გზათა კაცისათა მიცემად კაცად-კაცადსა გზათაებრ თჳსთა და ნაყოფისაებრ საქმეთა მათთაჲსა.
Page of ms. P: 145r ღმერთო დიდო და ყოვლისა მპყრობელო, სახელდიდო უფალო, თუალნი შენნი გზათა მიმართ ძეთა კაცთაჲსა მიგებად კაცად-კაცადსა გზისაებრ თჳსისა.
რომელმან ჰქმენ სასწაულები და ნიშები ქუეყანასა მას ეგჳპტისასა ვიდრე აქა დღედმდე ისრაჱლსა შორის და ნაშობთა ქუეყანისათა და ჰყავ თავისა შენისა სახელი, ვითარცა-ესე დღეს,
და გამოიყვანე ერი შენი ისრაჱლი ქუეყანით ეგჳპტით სასწაულებითა და ნიშებითა, ჴელითა მტკიცითა და მკლავითა მაღლითა, ხილვითა დიდითა.
და მიეც მათ ქუეყანაჲ ესე, რომლისათჳს ეფუცე მამათა მათთა ქუეყანასა, რომელსა გამოდის სძჱ და თაფლი,
და შემოვიდეს და დაიპყრეს ქუეყანაჲ, რამეთუ არა ისმინეს ჴმისა შენისაჲ და ბრძანებათა შენთა არა ვიდოდეს; და ყოველი, რაოდენი ამცენ მათ, არა ყვეს და შეემთხჳა მათ ესე ყოველი.
აჰა, ესერა, ერი მოვალს ქალაქსა ამას დაპყრობად მას, და ქალაქი მიეცა ჴელთა ქალდეველთასა, მბრძოლთა მისთასა პირისაგან მახჳლისა და სიყმილისა; ვითარცა-იგი ღმერთი იტყოდა, ეგრეცა, იქმნა.
და შენ მეტყჳ მე: მოიგე თავისა შენისა აგარაკი ვეცხლითა და დაწერე წიგნი; და დავჰბეჭდე და დავიმოწმენ მოწამენი და ქალაქი მიეცა ჴელთა ქალდეველთასა.
Page of ms. P: 332v და აწ, ესერა, თქუა უფალმან ღმერთმან ისრაჱლისამან: ქალაქი ესე, რომელსა იტყჳს, მიეცეს ჴელსა ბაბილოვნისასა მახჳლსა და სიყმილსა და განვლინებასა.
აჰა, ესერა, მე შევკრიბნე იგინი ყოვლისაგან ქუეყანისა, სადა-იგი განვაბნიენ რისხვითა ჩემითა და გულიწყრომითა და განრისხებითა დიდითა და მოვაქცინე იგინი ადგილსა ამას და დავსხნე იგინი სასოებითა.
და იყვნენ იგინი ჩემად ერად, და მე ვიყო მათა ღმრთად.
და მოვსცე მათ გულისჴმის-ყოფაჲ Page of ms. P: 333r და გზაჲ ერთი, რაჲთა ეშინოდის ჩემგან ყოველთა დღეთა კეთილისა მათისათჳს და შვილთა მათთა შემდგომად მათსა;
და [აღუთქუა] აღთქუმაჲ საუკუნოჲ, რომელი არა გარემოვაქციო შემდგომად მათსა, რამეთუ კეთილსა იქმოდიან, და მოვსცე შიში ჩემი გულსა მათსა, რაჲთა არა განდგენ იგინი ჩემგან,
და მივხედო მათ კეთილის-ყოფად მათა და დავჰნერგნე იგინი ქუეყანასა მას სარწმუნოებით ყოვლითა გულითა ჩემითა.
რამეთუ ესრე იტყჳს უფალი: ვითარცა-იგი მოვაწიე ერსა ამას ყოველივე ესე ბოროტი დიდი, ეგრევე მოვაწიო ყოველივე კეთილი მათ ზედა, რომელსა ესე ვიტყოდე მათთჳს.
და მოიგნენ აგარაკნი ქუეყანასა შინა, [რომელსა შენ იტყჳ], უვალსა კაცთაგან და საცხოართა, და მიეცნენ ჴელთა ქალდეველთასა.
და მოიგნენ აგარაკნი ვეცხლითა, დაწერე წიგნითა და დაჰბეჭდე. და აწამენ მოწამენი ქუეყანასა ბენიამენისსა ..., რამეთუ მოვაქციო ტყუჱ მათი, იტყჳს უფალი.
