და ვითარცა წარასრულნა იესუ სიტყვანი ესე, ჰრქუა მოწაფეთა თჳსთა:
უწყითა, რამეთუ შემდგომად ორისა დღისა ვნებაჲ იყოს, და ძჱ კაცისაჲ მიეცეს ჯუარ-ცუმად? Page of ms. P: 171R
მაშინ შეკრბეს მღდელთ-მოძღუარნი იგი და მოხუცებულნი. ეზოსა მას [კაიაფაჲს] მღდელთ-მოძღურისასა
და ზრახვა-ყვეს, რაჲთა იესუ ზაკ\უვით Page of ms. P: 171V შეიპყრან.
ხოლო იესუ იყო ბეთანიას სახლსა სიმონ კეთროვნისასა.
მოუჴდა დედაკაცი, რომელსა აქუნდა ალამბასტრი ნელსაცხებლისაჲ ფრიად პატიოსანი და დაასხა თავსა მისსა ინაჴით-მჯდომარესა.
ხოლო იხილეს რაჲ მოწაფეთა, შეუძნდა და იტყოდეს: რაჲსათჳს იყო წარწყმედაჲ ნელსაცხებლისაჲ ამის?
ჯერ-იყო განსყიდად დიდფასის და მიცემად გლახაკთა.
გულისხმა-ყო იესუ და ჰრქუა: რაჲსა შრომასა შეამთხუევთ დედაკაცსა მაგას? რამეთუ საქმჱ კეთილი ქმნა მაგან ჩემ თანა.
რამეთუ დამასხა ნელსაცხებელი ჴორცთა ჩემთა, დასაფლავად ჩემდა ყო.
ამენ გეტყჳ თქუენ: სადაცა იქადაგოს სახარებაჲ ესე სასუფეველისაჲ ყოველსა სოფელსა, ითქუმოდის, რომელი-ესე ყო საჴსენებელად მაგისა.
მაშინ წარვიდა ერთი იგი ათორმეტთაგანი, რომელსა სახელი ერქუა იუდა ისკარიოტელი, მღდელთ-მოძღუართა თანა
და ჰრქუა მათ; რაჲ მომცეთ, და მიგცე იგი ჴელთა თქუენთა? ხოლო მათ მიუწონეს ოც და ათი იგი ვეცხლი.
და მიერითგან ეძიებდა ჟამსა მარჯუესა, რაჲთა მისცეს იგი მათ.
Page of ms. P: _ Page of ms. S: 133V ხოლო პირველსა მას დღესა უცომოებისასა მოუჴდეს მოწაფენი იესუს და ჰრქუეს მას: სადა გნებავს და განგიმზადოთ შენ ჭამად ვნებაჲ ესე?
ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: წარვედით ქალაქად კაცისა ვისამე და არქუთ მას: Page of ms. S: 134R მოძღუარმან ეგრე [თქუა]: ჟამი ჩემი ახლოს არს, შენ თანა ვყო ვნებაჲ ესე მოწაფითურთ ჩემით.
და ყვეს ეგრე მოწაფეთა მათ, ვითარცა უბრძანა მათ იესუ, და მზა უყვეს მას პასქაჲ იგი, რომელ არს ვნებაჲ.
Page of ms. S: _ Page of ms. P: 173V და ვითარცა შემწუხრდა, ინაჴით-ჯდა იესუ ათორმეტთა მათ თანა.
და ვითარცა ჭამდეს იგინი, ჰრქუა მათ იესუ: ამენ გეტყჳ თქუენ: ერთმან თქუენგანმან მიმცეს მე.
ხოლო იგინი შეძრწუნდეს ფრიად და იწყეს სიტყუად ურთიერთას: ნუუკუე მე ვარ, უფალო?
ხოლო თავადმან ჰრქუა: რომელმან შთამოყოს ჩემ თანა პინაკსა ჴელი, მიმცემს მე.
ძჱ სამე კაცისაჲ წარვალს, ვითარცა წერილ არს მისთჳს, ხოლო ვაჲ მის კაცისა, რომლისაგან ძჱ კაცისაჲ მიეცემის. უმჯობჱს იყო მისა, თუმცაა̀
Page of ms. P: _ Page of ms. K: 151R მიუგო იუდა, მიმცემელმან მისმან, და ჰრქუა: ნუუკუე მე ვარ, რაბი? ჰრქუა მას იესუ: შენ სთქუ.
და ვითარცა ჭამდეს იგინი, მოიღო იესუ პური, აკურთხა და განტეხა Page of ms. K: 151V და მისცა მოწაფეთა თჳსთა და ჰრქუა: მიიღეთ და ჭამეთ; ესე არს ჴორცი ჩემი.
და მოიღო სასუმელი და ჰმადლობდა და მისცა მათ და ჰრქუა: სუთ ამისგანი თქუენ ყოველთა,
რამეთუ ესე არს სისხლი ჩემი ახლისა შჩულისაჲ, მრავალთათჳს დათხეული მისატევებელად ცოდვათა.
ხოლო გეტყჳ თქუენ: არღარა ვსუა მე ამიერითგან ნაყოფისაგან ამის ვენაჴისა, ვიდრე მუნ დღემდე, რაჟამს ვსუა იგი თქუენ თანა ახალი [ღჳნოჲ] სასუფეველსა მამისა ჩემისასა.
და გალობისა შემდგომად განვიდეს იგინი მთასა მას ზეთისა ხილთასა.
Page of ms. K: 256V მაშინ ჰრქუა მათ იესუ: ყოველნი თქუენ შეორგულებად ხართ ჩემდა მომართ ამას ღამესა, რამეთუ წერილ არს: დავსცემ Page of ms. K: 257R მწყემსსა და განიბნიოს საცხოარი იგი მის სამწყსოისა.
რაჟამს-იგი აღვდგე მე, წარგიძღუე თქუენ მუნ გალილეად.
მიუგო მას პეტრე და ჰრქუა: სხუანი ღათუ შეორგულდენ, ...
ჰრქუა მას იესუ: ამენ გეტყუი შენ: ამას ღამესა, ვიდრე არღა ქათამსა ეყივლოს, სამგზის უარ-მყო მე.
ჰრქუა მას პეტრე: იყოს თუმე სიკუდიდ, შენ თანა მოვკუდე, ხოლო შენ არასადა უარ-გყო. ეგრეცა მსგავსად ყოველთა მათ მოწაფეთა თქუეს.
Page of ms. K: _ Page of ms. P: 180V მაშინ მოვიდა იესუ მოწაფეთა თანა დაბასა, რომელსა ჰქჳან გეთსამანია, და ჰრქუა მათ: დასხედით მანდა, ვიდრე წარვიდე და ვილოცო.
და წარიყვანა პეტრე და ორნი ძენი ზებედჱსნი და იწყო მწუხარებად და ურვად.
და ჰრქუა მათ: შეწუხებულ არს სული ჩემი ვიდრე სიკუდიდმდე: დაადგერით აქა ჩემ თანა და ილოცევდით.
და წარვიდა მცირედ და დავარდა პირსა ზედა თჳსსა და იტყოდა: მამაო, უკუეთუ შესაძლებელ არს, თანა-წარმჴედინ ჩემგან სასუმელი ესე; ხოლო არა ვითარ მე მნებავს, არამედ ვითარ შენ გნებავს.
და მოვიდა მოწაფეთა თანა და იხილნა იგინი მძინარენი და ჰრქუა პეტრეს: ესოდენ ვერ ძალ-გიც ჟამ ერთ განღჳძებად ჩემ თანა?
იღჳძებდით და ილოცევდით, რაჲთა არა შეხჳდეთ განსაცდელსა. სული გულს-მოდგინე არს, ხოლო ჴორცნი უძრულ.
და კუალად მეორედ წარვიდა, ილოცვიდა იგი და ჰრქუა: მამაო ჩემო, უკუეთუ შესაძლებელ არს სასუმელი ესე თანა-წარსლვად ჩემგან, რაჲთამცა არა შევსჳ იგი, იყავნ ნებაჲ შენი.
და მოვიდა კუალად და პოვნა იგინი მძინარენი, რამეთუ იყვნეს თუალნი მათნი დამძიმებულ.
და დაუტევნა იგინი და მერმე წარვიდა მესამედ, ილოცვიდა და მასვე სიტყუასა იტყოდა.
მაშინ მოვიდა მოწაფეთა თანა და ჰრქუა მათ: დაიძინეთ ამიერითგან და განისუენეთ; აჰა Page of ms. P: 181R ესერა მოახლებულ არს მიმცემელი, და ძჱ კაცისაჲ მიეცეს ჴელთა ცოდვილთასა.
აღდეგით და წარვედით ამიერ; აჰა ესერა მოიწია ჟამი.
და ვიდრე იგი ამას იტყოდა, აჰა ესერა იუდა, ერთი ათორმეტთაგანი, მოვიდა, და მის თანა ერი მრავალი მახჳლითა და წათებითა მღდელთ-მოძღუართაგან და მოხუცებულთა ერისათა.
ხოლო მიმცემელსა მას მისსა მიეცა მცნებაჲ და ჰრქუა: რომელსა მე ამბორს-უყო, იგი არს, შეიპყართ.
და მეყსეულად მოუჴდა იესუს და ჰრქუა: გიხაროდენ, მოძღუარ! და ამბორს-უყო მას.
ხოლო იესუ ჰრქუა მას: მოყუასო, რომლისათჳს მოსრულ ხარ? მაშინ მოუჴდეს და დაასხნეს იესუჲს ზედა ჴელნი მათნი [და შეიპ]ყრეს იგი.
და ერთმან იესუჲსთანამან მიყო ჴელი და იჴადა მახჳლი და სცა მონასა მღდელთ-მოძღურისასა და წარჰკუეთა ყური მისი.
მაშინ ჰრქუა მას იესუ; მიაქციე მახჳლი ადგილსავე თჳსსა, რამეთუ ყოველთა რომელთა აღიღონ მახჳლი, მახჳლითავე მოწყდენ.
ანუ ჰგონებთ, ვითარმედ ვერ ძალ-მიც ვედრებად მამისა ჩემისა, და წარმომიდგინოს მე აწ აქა უმრავლჱს ათორმეტთა გუნდთა ანგელოზთა?
და ვითარ-[მე] აღესრულნენ წერილნი, რამეთუ ესრე ჯერ-არს ყოფად?
მას ჟამსა ჰრქუა იესუ ერსა მას: ვითარცა ავაზაკსა ზედა მოხუედით მახჳლითა და წათებითა შეპყრობად ჩემდა; დღითი-დღედ თქუენ თანა ტაძარსა შინა ვჯედ და გასწავებდ, და არა შემიპყართ.
Page of ms. P: 181V ესე ყოველი იყო, რაჲთა აღესრულნენ წიგნნი წინაწარმეტყუელთანი, მაშინ მოწაფეთა ყოველთა დაუტევეს და ივლტოდეს.
ხოლო მათ შეიპყრეს იესუ და მიიყვანეს კაიაფაჲს მღდელთ-მოძღურისა, სადა-იგი მწიგნობარნი და მოხუცებულნი ერისანი შეკრებულ იყვნეს.
ხოლო პეტრე მისდევდა მას შორით, ვიდრე ეზოდმდე მოდელთ-მოძღურისა, და შევიდა შინა და დაჯდა მსახურთა თანა ხილვად აღსასრულისა.
ხოლო მღდელთ-მოძღუარნი იგი და ყოველი კრებული ეძიებდეს ცრუ-მოწამეთა იესუჲსთჳს, რაჲთამცა მოკლეს იგი,
და არა ჰპოებდეს, რამეთუ მრავალნი მოსრულ იყვნეს ცრუ-მოწამენი. უკუანაჲსკნელ მო-ვინმე-სრულ იყვნეს ორნი
და თქუეს, ვითარმედ: ამან ესრე თქუა: ძალ-მიც დარღუევად ტაძარი ესე და მესამესა დღესა აღშჱნებად.
მაშინ აღდგა მღდელთ-მოძღუარი იგი და ჰრქუა მას: არცა სიტყუას-რას მიუგება, რასა-ესე შეგწამებენ შენ?
ხოლო იესუ დუმნა. მაშინ მღდელთ-მოძღუარმან მან ჰრქუა მას: გაფუცებ ღმერთსა ცხოველსა, რაჲთა მითხრა ჩუენ, უკუეთუ შენ ხარ ძჱ ღმრთისა ცხოველისაჲ?
ჰრქუა მას იესუ: შენ სთქუ, ხოლო გეტყჳ თქუენ: ამიერითგან იხილოთ ძჱ კაცისაჲ მარჯუენით ძრიელებასა და მომავალი ღრუბელთა თანა ცისათა.
მაშინ მღდელთ-მოძღუარმან მან და\იპო Page of ms. P: 182R სამოსელი თჳსი და თქუა: გმობს, რაჲსაღა გჳჴმან მოწამენი? აჰა ესერა გესმა გმობაჲ მაგისი.
რაჲ გნებავს თქუენ? ხოლო მათ მიუგეს და ჰრქუეს: თანა მდებ არს ეგე სიკუდილისა.
მაშინ ჰნერწყუვიდეს პირსა მისსა და ჴურთითა სცემდეს თავსა მისსა, და რომელნიმე ყურიმალსა სცემდეს
და ეტყოდეს: გჳწინაწარმეტყუელე ჩუენ, ქრისტე, ვინ არს, რომელმან გცა შენ?
ხოლო პეტრე ჯდა ეზოსა მას შინა. და მოუჴდა მას ერთი მჴევალი და ჰრქუა მას: შენცა იყავ იესუჲს თანა, გალილეველისა.
ხოლო მან უარ-ყო წინაშე ყოველთა და თქუა: არა ვიცი, რასა იტყჳ.
და ვითარცა გამოვიდა იგი გარეშე ბჭეთა, იხილა იგი სხუამან და ჰრქუა მუნ მდგომარეთა მათ; ესე იყო იესუჲს თანა, გალილეველისა.
და მერმეცა უარ-ყო პეტრე ფიცით, ვითარმედ: არა ვიცი კაცი იგი.
და შემდგომად მცირედისა ჟამისა მოუჴდეს მუნ მდგომარენი პეტრეს და ჰრქუეს: ჭეშმარიტად შენცა მათგანი ხარ, რამეთუ სიტყუაჲ შენი გამხილებს.
მაშინ პეტრე იწყო შეჩუენებად და ფიცად, ვითარმედ: არა ვიცი კაცი იგი, და მეყსეულად ქათამი ყიოდა.
და მოეჴსნა პეტრეს სიტყუაჲ იგი იესუჲსი, რომელი ჰრქუა მას, ვითარმედ: ვიდრე არღა ეყივლოს ქათამსა, სამ-გზის უარ-მყო მე. და განვიდა გარე და ტიროდა მწარედ.
