TITUS
Author: Mos.Xon. 
Amirandareǯaniani
Text: Amirandar. 
The Old Georgian Romance of Amiran Dareǯanisʒe
Traditionally Ascribed to Mose Xoneli

On the basis of the edition by I. Lolašvili in
Čveni saunǯe.
Ʒveli mc̣erloba.
= Čveni saunǯe.
Kartuli mc̣erloba oc ṭomad,
ṭomi 2,
Tbilisi 1960,
p. 283-452
entered by Jost Gippert and Nino Č̣umburiʒe,
Bamberg / Frankfurt a/M / Tbilisi, 1990-1997;
TITUS version by Jost Gippert,
Frankfurt a/M, 13.10.1998 / 27.12.1999 / 1.6.2000 / 7.3.2001 / 30.12.2002 / 21.3.2007



Chapter: 1 
Page: 283 
Line: 1 
კარი პირველი
Line: 2 
აბესალომ ინდოთა მეფის ამბავი


Line: 3       იყო ინდოთ მეფე აბესალომ, მორჭმული და განგებიანი, და არა
Line: 4    იყო შეჭირვება გულსა მისსა. ესე იყო წესი მისი: ედგა ასი ავაზა
Line: 5    და ექვს-ასი ქორი, თეთრი და მწყაზარი, ჰყვა სამი ათასი დიდებული.
Line: 6    ორ-შაბათსა, სამ-შაბათსა და ოთხ-შაბათსა, ამას სამსა დღესა,
Line: 7    უჴმის ათას-ათასი დიდებული და გასცემდის საბოძვარსა საზომისაებრ, რა-ცა
Line: 8    ვის ჰხვდებოდა. ამას განსვენებასა და დიდებასა შინა
Line: 9    იყვის სიხარული და გამოსვენება. ხუთშაბათსა, პარასკევსა და შაბათსა
Line: 10    ნადირობდის და გაისვენებდის, კვირიაკესა დღესა დაჯდის და
Line: 11    სამეფოსა საქმესა განაგებდის და სამართალსა უზემდის ციხეთა, ქალაქთა
Line: 12    და სოფელთა ყოველთა.

Line: 13       ერთსა დღესა ბრძანა ნადირობას განსლვა. გავიდა და ინადირა
Line: 14    სანადიროსა კარგსა. მოვიდა შინა, მხიარულმან დიდი პურობა გარდაიჴადა
Line: 15    და მნახავთა მადლი უბრძანა, ვითა კარგთა სანადიროთა
Line: 16    შიგან მანადირეთ-ო. კვლავ უბრძანა: აწ, ჩემსა მზესა, წადით და ახლოს
Line: 17    ნადირი მომინახეთ-ო. წავიდეს მნახავნი და ეგზომი ნადირი
Line: 18    პოვეს, რომელ ანგარიში არა შეეგებოდა. ერთი ქურციკი ნახეს,
Line: 19    რომელ რქანი ესხნეს ოქროჲსა ფერნი, თვალნი და ჭლიკნი -- შავნი,
Line: 20    და მუცელი -- თეთრი და ზურგი -- ძოწეული. შევიდა მნახავი
Line: 21    და მოაჴსენა მეფესა მით-ვე სახითა, ვითარ-ცა ენახა. გაეხარნეს მეფესა
Page: 284  Line: 1    და უბრძანა დიდებულთა: ამას კაცსა საკვირველი ნადირი უნახავს,
Line: 2    აწ მისი უნახაობა ჩვენგან არ ეგების და, ვინათგან ესრეთ
Line: 3    საკვირველი არის, მნებავს, რათა-მცა მთელი შევიპყრათ-ო.

Line: 4       გაიყარა ნადიმი და შეეკაზმეს მეფე და ყოველნი დიდებულნი
Line: 5    მისნი, წინა წარიძღვანეს იგი კაცი და მივიდეს მას მინდორსა
Line: 6    შინა. ნახეს იგი ქურციკი მით სახითა მას-ვე ადგილსა. ბრძანა
Line: 7    მეფემან: აჰა მალე, აბა, ყოველმან კაცმან ცხენები შეუტევეთ და
Line: 8    სიკვდილსა ეკრძალენით-ო. შეუტევეს ცხენები და წავიდა ქურციკი
Line: 9    იგი. არბივეს დღისა სავალი და მოსწყდა სხვა კაცი ყველა, მეფე და
Line: 10    სამნი სხვანი დიდებულნი შერჩეს და არბივეს ვიდრე მწუხრამდის
Line: 11    შვიდისა დღისა სავალი: ვერ-ცა მიეწივეს და არ-ცა მოსწყდეს.

Line: 12       ადგილსა ერთსა მივიდეს კლდოვანსა. ჩაეხვეწა ქურციკი და
Line: 13    უჩინო იქმნა. ოდეს დახედნეს ქვეყანასა, ვერა-სადა ცნეს და ვერ-ცა
Line: 14    ნახეს ქალაქი და ვერ-ცა სოფელი, ვერ-ცა იგი ნადირი. ქვეყანა
Line: 15    უცხოდ აუჩნდათ; არა უწყოდეს, სადა-მცა წავიდეს. მიხედნა მეფემან
Line: 16    და ნახა სახლი ერთი ქვითკირისა. გაუკვირდა და თქვა: რა
Line: 17    არის ესე სახლი ამა უკაცურსა ქვეყანასა? შევიდეს და ნახეს: იყვნეს
Line: 18    ცალ-კერძო ჭაბუკნი სამნი დაწერილნი და შუა მათსა -- სახე
Line: 19    ქალისა, რომელ კაცისა თვალსა ეგეთი არა უნახავს რა. ერთი დიდი
Line: 20    კაცი იყო, შვენიერი ჭაბუკი, ჯაჭვი ეცვა ტანსა და ჴრმალი ჴელთა
Line: 21    ჰქონდა, ზედა ეს-რე ეწერა: "მე -- ამირან დარეჯანის ძე და
Line: 22    ყმა ჩემი სავარსიმის ძე, ბადრი იამანის ძე და ყმა მისი ინდო ჭაბუკი,
Line: 23    ნოსარ ნისრელი და ყმა მისი ალი დილამი. ოდეს ქაჯნი დავჴოცენით
Line: 24    და ზღვათა მეფისა ასული გამოვიყვანეთ, ამას ადგილსა
Line: 25    მოვედით და ყოველი არაბეთი ზედა მოგვიჴდა. მაშინ არ ავად ვიყვენით".

Line: 26       ოდეს გარე მოიხედნეს, მარცხენასა მჴარსა იგი სამნი ჭაბუკნი
Line: 27    ეწერნეს. გამოვიდეს სახლისაგან და მინდორშიგან ძვალი იდვა, კაცისა
Line: 28    და ცხენისა, და საჭურველისა ნალეწი, რომელ კაცისა თვალსა
Line: 29    ეგეთი არა უნახავს. გაუკვირდათ მეფესა და დიდებულთა, თქვეს: ვინ
Line: 30    ყოფილან ესე ჭაბუკნი, ანუ რომელსა ჟამსა? ჰგავს, რომელ იგი ერთი
Line: 31    პატრონი ყოფილა იმა სხვათაგან. რომლისა-მე ქვეყანისანი ყოფილ
Line: 32    არიან? -- ამას იტყოდეს და ამბავსა ვერასა სცნობდეს.

Line: 33       წამოვიდეს და ძლივ-ღა გამოაგეს გზა. მეშვიდესა-ღა დღესა სამეფოსა
Line: 34    სახლსა მოვიდის, შემოკრბეს დიდებულნი და ნახეს მეფე
Line: 35    დაღრეჯილად. შეჭირვება შეჰქმნოდა ამა ამბისა უცნობლობისათვის.
Line: 36    არ-ცა შექმნა პურობა და არ-ცა გავიდა ნადირობასა, არ-ცა გარდაიჴადა
Line: 37    ნადიმი.

Line: 38       და გაითქვა ყოველსა ქვეყანასა შინა, ვითა: მეფესა სახლი რა-მე
Page: 285  Line: 1    უნახავს და შეჭირვება შეჰქმნია-ო. ზოგნი ზოგსა მიზეზსა იტყოდეს.
Line: 2    და ზოგნი ზოგსა.

Line: 3       მაშინ შევიდა ვაზირთა-უხუცესი და მოაჴსენა: ცხოვნდი, მეფეო,
Line: 4    უკუნისამდე! ვიცი, რომელ დიდსა კადნიერებასა ვიქმ, მაგრა რა მეწევის
Line: 5    მოჴსენებისაგან კიდე? თუ გასწყრე და თავი მომკვეთო, ესე
Line: 6    სიხარული არის ჩემი, ამისთვის რომელ მოვკვდე და თქვენ ეგრე
Line: 7    შეჭირვებულსა არა გხედვიდე-ო.

Line: 8       უბრძანა მეფემან: თქვი, ჯაზირ ვაზირთ-უხუცესო, შენ დაკლებულსა
Line: 9    არას იტყვი-ო.

Line: 10       მოაჴსენა: ცხოვნდი, მეფეთ-მეფეო, უკუნისამდე! ოდეს ბრძანეთ
Line: 11    და მის ქურციკისა ნადირობად გახვედით, მუნითგან შეჭირვებულად
Line: 12    ხარ, არ-ცა-ღა გასულხარ ნადირობად, არ-ცა გარდაგიჴდია ნადიმი.
Line: 13    ყოველი ერი ურვასა და შეჭირვებასა შინა არის ამის საქმისა-
Line: 14    თვის-ო.

Line: 15       უბრძანა მეფემან. ამის საქმისათვის შეჭირვება ვიცი და გამიგონია,
Line: 16    ვაზირთ-უხუცესო, რომელ ვიქმ უბადოსა და ბედითისა საქმისათვის
Line: 17    შევიჭირვებ, განა შეჭირვებასა წინა ვერა აღუდგები. -- და
Line: 18    ეგრე უბრძანა: კაცნი ვნახენ ქვითკირისა სახლსა შინა უკაცურსა
Line: 19    ადგილსა, ჭაბუკნი ექვსნი დაწერილნი, მათ შუა ქალისა სახე შვენიერი,
Line: 20    და ერთი კაცი მათ სხვათა პატრონად ვცან. -- და უთხრა
Line: 21    ყოველი, რომელი ენახა.(კვლა)უბრძანა: მწადიან მათისა ამბისა
Line: 22    ცნობა-ო.

Line: 23       მოაჴსენა ჯაზირ ვაზირთა-უხუცესმან: ცხოვნდი, მეფეო, უკუნისამდე!
Line: 24    თუ-ცა ვითა ვიკადრებდი, ვწყრები, რა შესაჭირვები არის
Line: 25    მეფობისა თქვენისაგან? თუ კაცნი ვინ-მე გინახვან ბედითნი და მათი
Line: 26    ამბავი ვერა სცანით, რა საკვირველი-ა?! სამეფო და ერი თქვენი
Line: 27    ყოველი დიდსა შეჭირვებასა შინა არის. ბრძანეთ, ინადირეთ და
Line: 28    ნადიმი გარდაიჴადეთ. ყოველთა მეფეთ-მეფე ხარ და არა ეგების,
Line: 29    თუ-ცა მათ კაცთა ამბავი არა სცანით-ო.

Line: 30       გამოვიდა ჯაზირისა სიტყვასა ზედა მეფე: ინადირა, პური დაიგო,
Line: 31    განისვენა და ნადიმი გარდაიჴადა, განა ვერა ამოიგდო შეჭირვება
Line: 32    გულისაგან. და განითქვა, ვითა: მეფე ურვასა შინა არის; მის
Line: 33    ქურციკის დევნასა შიგან სახლი რა-მე უნახავს და კაცნი მას შიგან
Line: 34    დაწერილნი და მათისა ამბისა ცნობა სწადიან-ო.

Line: 35       ჯდა მეფე და სხდეს დიდებულნი. და სხვა ამბავი არა იყო რა
Line: 36    მათ კაცთა ნახვისაგან კიდე და არა-ვინ იცოდა, რა-მცა ვინ უთხრა.

Line: 37       მაშინ აღდგა აბულასან აბულ-ყასუმის ძე, ერთი დიდებულთა
Line: 38    მისთაგანი, და მოაჴსენა: ცხოვნდი, მეფეო! მის კაცისა ამბავი მცირედი
Page: 286  Line: 1    ვიცი, რომლისათვის შეიჭირვებს მეფობა თქვენი. თუ მიბრძანოთ,
Line: 2    მოგაჴსენოთ, რა-ცა ვიცოდე-ო.

Line: 3       მაშინ მოიქცა მეფე მის კაცისა კერძო და უბრძანა: იტყოდე-ო.

Line: 4       აბულასან მოაჴსენა:

Line: 5       ცხოვნდი, მეფეო, უკუნისამდე! მე ცოტა ყმა ვიყავ და მამამან
Line: 6    ჩემმან აბულ-ყასუმ ვაჭარნი გაგზავნნა ბაღდადსა. აბუბაქარ უკეთესად
Line: 7    უჩინა ხუთ-ასი აქლემი მისცა და ხუთ-ასი ჯორი. წარვიდეს
Line: 8    და წელიწადი ერთი დაყვეს. მერმე მოვიდეს დიდად გამარჯვებულნი
Line: 9    და დიადი ევაჭრა. მამასა ჩემსა დიდად გაეხარნეს. დაჯდა
Line: 10    წალკოტსა შიგან მხიარული. მე ცოტა ყმა ვდეგ და მესმოდა. მამა-ჩემი
Line: 11    ჰკითხევდა აბუბაქარს სპარსეთისა ამბავსა და უთხრობდა იგი.
Line: 12    ეგრე მოაჴსენა: ერთი საკვირველი ამბავი მოგაჴსენო, ვითა: "გამოვეკაზმენით
Line: 13    და წავედით, მოვედით ბაღდადად, მოვიდეს კაცნი ვინ-მე
Line: 14    და გვითხრეს: არაბნი მეკობრენი წინა გიმზირიან-ო. ამაზედან
Line: 15    ჩვენ თვე ერთი გამოკაზმულთა ბაღდადსა-ვე დავყავით მათ მეკობრეთა
Line: 16    შიშითა მერმე მო-ვინმე-ვიდა კაცი ერთი არაბი და გვითხრა:
Line: 17    ვიცი, რომელ გეშინიან მეკობრეთაგან. აწ მე მომეცით ფასი და
Line: 18    ესეთსა გზასა წაგასხნე, რომელ ღმრთისაგან კიდე ვერა-ვინ გავნოს-ო.
Line: 19    ჩვენ ვაფიცეთ და ათასი დრაჰკანი მივეცით და მან კაცმან ეგრე
Line: 20    გვითხრა: აიღეთ თვისა ერთისა საგზალი თქვენთვის და ცხენთათვის,
Line: 21    მინდორსა ერთსა გვინდა გარება, რომელ წყალი და საძოვარი
Line: 22    არა არის-ო. ავიღეთ ყველა, ვითა გვითხრა. წამოვედით და
Line: 23    თხუთმეტსა დღესა უკაცურსა ადგილსა ვიარეთ. მინდორი ერთი
Line: 24    დაგვხვდა მეტად დიდი. ეგ-ზომი ძვალი იდვა, ვითა თოვლი, ცხენისა
Line: 25    და კაცისა. შუა ქედი იდვა ერთი ცოტა და მაზედ სახლი იდგა
Line: 26    ქვითკირისა. და გამიკვირდა და ვკითხე წინამძღვარსა მას ჩვენსა, ვითა:
Line: 27    რა არს აქა შინა და რა არს ისი სახლი? ეგრე გვითხრა: არა
Line: 28    თუ-რე იცით-ა? ისი კაცი, თვალად კარგი, ამირან დარეჯანის ძისა სახე
Line: 29    არის-ო. მივედით და კაცი ეწერა შვენიერი და ჯავშანი ტანსა ეცვა
Line: 30    და ჴრმალი ჴელთა ჰქონდა და მას-თანა ექვსნი კაცნი სხვანი ეწერნეს.
Line: 31    და ზედან ეგრე ეწერა: "მე ვარ ამირან დარეჯანის ძე, ჩემნი
Line: 32    ყმანი -- სავარსამის ძე, აბან ქამანის ძე, ალი მოჰამადის ძე, ასან
Line: 33    ბადრის ძე, ქაოზ ქოსის ძე და ყამარ ყამრელი. ოდეს სეფედავლე
Line: 34    დარისპანის ძის ომად ვიყვენით, მომავალთა აქა ლაშქარნი გარდაგვეკიდნეს
Line: 35    და არ ავად ვიყვენით". მე გამიკვირდა და ეგრე ვთქვი:
Line: 36    ნეტარ ვინ ყოფილან ესე კაცნი?! -- მან ეგრე მრქვა: დიდი არის
Line: 37    მისი ნიშანი ყოველგან-ო. მე ვკითხე: სხვა რა უქმნია-მეთქი? მან
Line: 38    ეგრე თქვა: არა ვიცი სხვა ამისგან კიდე, რომელ ესე ნიშანი არის
Page: 287  Line: 1    ყოველსა ადგილსა-ო". ესე [ამბავი] აბულ-ყასუმს, მამასა ჩემსა,
Line: 2    მონამან მისმან მოაჴსენა.

Line: 3       და ესე აბულასან [აბესალომ] მეფესა მოაჴსენა.

Line: 4       უბრძანა მეფემან აბულასანს, ვითა: მე მაგას-ვე შევიჭირვებ, რომელ
Line: 5    ეგეთნი კაცნი ყოფილ არიან და მათი ამბავი ვერა ვცანით-ო.

Line: 6       ამით უფროსსა შეჭირვებასა მიეცა მეფე და აღარ განვიდა
Line: 7    ნადირობად.

Line: 8       მოაჴსენა ჯაზირ ვაზირთა-უხუცესმან:

Line: 9       ცხოვნდი, მეფეო, უკუნისამდე! მე-ცა შემექმნა შეჭირვება, თუ
Line: 10    მათ კაცთა ამბავთა ვერა ვცნობთ-ო.

Line: 11       ესე ამისთვის თქვა, რომელ პირველ შევედრებულ იყო, მოაჴსენა
Line: 12    და უკანის ვე-ღა-რას ჰკადრებდა. არ-ცა ჴამს პატრონისა დიდი ცილობა.

Line: 13       მოაჴსენა ჯაზირ:

Line: 14       გაგზავნეთ კაცნი ქალაქთა სპარსეთისათა, ნუ-თუ ვინ-მე ყმა დარჩომილ
Line: 15    იყოს მისი და მისითა ვცნათ-ო.

Line: 16       მოეწონა მეფესა სიტყვა ჯაზირისი და გაგზავნნეს კაცნი სპარსეთს.

Line: 17       ყოველსა ქალაქსა წავიდეს. დაყვეს მრავალი ჟამი.

Line: 18       ორნი მათ გაგზავნილთა მონათაგანნი ბაღდადსა იყვნეს. მოვლეს
Line: 19    და ვერ-ცა ცნეს რა. წამოვიდეს და კაცსა ვის-მე ბერსა უკანა მოეწივნეს.
Line: 20    ჰკითხა მან ბერმან კაცმან, ვითა: სადაურნი ხართ, ძმანო?
Line: 21    უცხოდ ამიჩნდით-ო! მათ უთხრეს: ყოველნი ინდონი ვართ და ამათ
Line: 22    რომელთა-მე საქმეთათვის ვიარებით-ო, -- უთხრეს ყოველი. მან
Line: 23    ბერმან კაცმან ეგრე არქვა, ვითა: თუ დამიმადლებთ, მე გაგცე გზა
Line: 24    მაგისი. გაეხარნეს მათ კაცთა და ერთმან შესამოსელი მეტად კარგი
Line: 25    შეჰმოსა ინდოური. ეგრე ჰრქვა მან კაცმან: ესე-რა სიახლოეს
Line: 26    ქალაქი ერთი არის ცოტა, თვით მისი აგებული, და ყმა მისი სავარსიმის
Line: 27    ძე ჯერეთ ცოცხალი არს, რომელი სიყრმითგან თანა-დამჴდური
Line: 28    არის ყოველთა ნაქმართა მისთა და მან გითხრას ყოველი-ო.

Line: 29       წავიდეს ესე კაცნი, ვლეს ხუთი დღე. ბალხეთით კერძო წყალი
Line: 30    ჩამოდიოდა დიდი და მისსა პირსა ქალაქი იყო მეტად შვენიერი. და
Line: 31    კართა მის ქალაქისათა შესავალსა ამირან დარეჯანის ძე ეწერა,
Line: 32    ცხენსა ზედა მჯდომი ერთმან-ერთსა ეგრე ჰრქვეს: აჰა კაცი, რომლისათვის
Line: 33    შეიჭირვებს პატრონი ჩვენი ინდოთ მეფე.

Line: 34       შევიდეს ესე კაცნი, მოეგებნეს და შეიყვანნეს.

Line: 35       ესე იყო გაგება სავარსიმის ძისა, რომელ: რა კაცი მოვიდის,
Line: 36    დააყენიან, წესითა გაუკვეთდიან და არა-ვინ ჰკითხის, თუ ვინ ხართ,
Line: 37    არ-ცა ვის რა მიღმა უთხრიან. და დაყვეს მათ კაცთა მუნ სამი დღე
Line: 38    და არა-ვინ რა უთხრის და სამსა-ვე დღესა პურად აწვივიან. სახლი
Line: 39    იყო დიდი და შუბლსა სახლისასა ამირან დარეჯანის ძე დაწერილი
Page: 288  Line: 1    იყო. გამოვიდის სავარსიმის ძე, ბერი კაცი, და დაჯდის პურად
Line: 2    და, რა პირველი ღვინო მიართვიან, უჴმის მონათა იმიერ და ამიერ.
Line: 3    შეუსხდიან, ადგის და ღმერთსა თაყვანის-სცის, მოიქცის, ამირან
Line: 4    დარეჯანის ძესა შეხედნის, ატირდის და ეგრე თქვის: აჰა კაცი,
Line: 5    რომლისა მსგავსი არა-ვინ ყოფილ არს ქვეყანასა ზედა, თაყვანის-სცის,
Line: 6    შესვის და დაჯდის.

Line: 7       სამსა-ვე დღესა ნახეს ესე ამა კაცთა. ბოლოს ჟამსა გაეთაყვანნეს
Line: 8    და მოაჴსენეს, ვითა: ინდოთ მეფისაგან გამოგზავნილნი ვართ წინაშე
Line: 9    თქვენსა და გაგაგონებთ-ო. უთხრეს ყოველი ყოფილი.

Line: 10       ატირდა სავარსიმის ძე და თქვა ეგრე: თუ-მცა დიდის ჴელმწიფისაგან
Line: 11    გამოგზავნილნი არ იყავით, ზენა-არმან ღმრთისამან, თავსა
Line: 12    დაგჭრიდით. მე მათქმევთა ამბავსა პატრონისა ჩემისასა?

Line: 13       წავიდეს კაცნი იგი წინაშე ინდოთ მეფისა და მოაჴსენეს, ვითა
Line: 14    ცხოვნდი, მეფეო, უკუნისამდე! ვპოვეთ კაცი ერთი ყმა ამირან დარეჯანის
Line: 15    ძისა, კაცი ბერი და შვენიერი, მაგრა არა გვითხრა რა.

Line: 16       გაეცინნეს მეფესა და თქვა: მადლი ღმერთსა, რომელ დღეთა
Line: 17    ჩემთა მეწია ამის ამბისა ცნობა!

Line: 18       მოაჴსენეს კაცთა მათ: უკე-თუ ადრე არა მიესწრები, დაბერებულ
Line: 19    არს იგი კაცი და ნუ-თუ მოკვდეს-ო.

Line: 20       გაგზავნნა კაცნი ფიცხლად სავარსიმის ძეს თანა, ვითა:

Line: 21       "სავარსიმის ძესა, გამორჩეულსა ჭაბუკსა, გიბრძანებს მეფობა
Line: 22    ჩვენი! მხიარულ ვარ სიცოცხლისა შენისათვის და ვმადლობ ღმერთსა,
Line: 23    რომელ ჯერეთ ცოცხალ ხარ. აწ რა წაიკითხო ესე წიგნი,
Line: 24    სწრაფით წამოდი წინაშე ჩვენსა, რომელ ჩვენ გავიხარნეთ ნახვითა
Line: 25    შენითა. ვითა მამა, ისრე პატივითა დაგიჭიროთ და გაგისვენოთ,
Line: 26    ვითა გამზრდელსა. და მითხრობდი ამბავთა პატრონისა შენისა ამირან
Line: 27    დარეჯანის ძისათა და გამიქარვე შეჭირვება, რომელი არს
Line: 28    გულსა ჩემსა, და ცოცხლებითა იყავი".

Line: 29       მოართვეს წიგნი სავარსიმის ძესა. წაიკითხა და მერმე დაუწერა
Line: 30    პასუხი:

Line: 31       "ცხოვნდი, მეფეო, უკუნისამდე! მიწამან მეფობისა თქვენისამან,
Line: 32    სავარსიმის ძემან, წავიკითხე ბრძანება თქვენი, აღვიპყრენ ჴელნი
Line: 33    მხიარულმან და დავლოცე მეფობა თქვენი პირველ ამისთვის, რომელ
Line: 34    მიწა მეფობისა თქვენისა მიკითხეთ და მიბოძეთ წიგნი, რომელმან
Line: 35    გამამხიარულა და სიბერესა ჩემსა ნუგეშინის-სცა, და მერმე
Line: 36    ამისთვის, რომელ იკითხავ ამბავთა გამზრდელისა ჩემისა ამირან
Line: 37    დარეჯანის ძისათა და მის კაცისათა, რომლისა სწორი არა-ვინ ყოფილ
Line: 38    არს პირსა ყოვლისა ქვეყანისასა, და ვგონებ, რომელ არ-ცა
Line: 39    ვინ წაღმართ გამოჩნდების მისებრი. გებრძანა წინაშე თქვენსა
Page: 289  Line: 1    მოსლვა. თუ-ცა ღირს-ვიყავ ხილვასა თქვენსა, ვითა-მცა ღმერთი
Line: 2    მიხილავს, განა სიშორისაგან გზისა და სიბერისაგან დიდისა ვეღა-რას
Line: 3    შემძლებელ ვარ წინაშე თქვენსა მოსლვად. აწ თუ ბრძანოს მეფობამან
Line: 4    თქვენმან, გამოგზავნე კაცი თქვენი; რომელი ოდენ არა დამვიწყებოდეს
Line: 5    და არ დაცთომილ ვიყო სიბერისაგან, წიგნითა გავაგონე
Line: 6    მეფობასა თქვენსა.

Line: 7       ამათ კაცთა არა ინებეს, ეგრე თქვეს: ჩვენდა არა უბრძანებია-ო".

Line: 8       მოართვეს წიგნი ინდოთ მეფესა სავარსიმის ძისა. მაშინ უბრძანა
Line: 9    ორთა დიდებულთა წარსლვა და შეკაზმა კუბოჲსა აქლემთა ზედა.

Line: 10       უბოძა წიგნი მეფემან:

Line: 11       "ვინაჲთგან ღმერთსა ამ ჟამამდის მოუწევიხარ, ესე არა ეგების,
Line: 12    თუ-ცა არა გნახა მეფობამან ჩემმან. აწ წარმომივლენიან ორნი დიდებულნი
Line: 13    ჩემნი -- ჯაუნარ და ომარ, და შეუკაზმავს კუბო, რომელ
Line: 14    შეხვიდე შიგან და უჭირველად მოგიყვანონ აქა, და მე ვფიცავ
Line: 15    ღმერთსა ცხოველსა, რომელ მოსლვისაგან კიდე არა არს წამალი".

Line: 16       მივიდეს დიდებულნი ჯაუნარ და ომარ და მიართვეს წიგნი ინდოთა
Line: 17    მეფისა სავარსიმის ძესა. მოუკაზმეს და შესვეს კუბოსა შიგან
Line: 18    და წამოიყვანეს წინაშე ინდოთა მეფისა. გაეხარნეს უზომოდ
Line: 19    ინდოთ მეფესა და უბრძანა: სავარსიმის ძეო, გამხიარულდა გული
Line: 20    ჩემი ხილვითა შენითა და ამისთვის შენ-ცა მხიარულ იყავ, რომელ
Line: 21    ვითა-მც მშობელი ხარ ჩემი, ეგრე დაგიჭირო და, თუ გინდეს სახლსა
Line: 22    შენსა წასლვა, დიდითა პატივითა და დიდებითა გაგგზავნო.

Line: 23       მოიქცა მეფე და უბრძანა დიდებულთა: ღმერთო, ამის კაცისაგან
Line: 24    რა გინდა კარგი ნაქმარი შეძლებულ ყოფილა-ო.

Line: 25       დაემოწმნეს დიდებულნი და თქვეს: ცხოვნდი, მეფეო, უკუნისამდე!
Line: 26    არა უხილავს თვალსა ჩვენსა კაცი ასეთი, განა ნეტარ პატრონი
Line: 27    ამისი როგორი-ღა ყოფილა?

Line: 28       ატირდა სავარსიმის ძე და თქვა: თუ-ცა გენახა პატრონი ჩემი,
Line: 29    რა-ღა-მცა ებრძანა მეფობასა თქვენსა, სადა მე, საწყალი ბერი კაცი,
Line: 30    ესრე მოგეწონე-ო!

Line: 31       დასვა მეფემან დიდითა პატივითა. დაყვნა დღენი მრავალნი, განუსვენებდეს
Line: 32    და პატივსა სცემდეს და უბოძებდის საბოძვართა ყოველთა
Line: 33    დღეთა.

Line: 34       უბრძანა მეფემან სავარსიმის ძესა: დიდად ვისწრაფი ამბავთა
Line: 35    პატრონისა შენისათა და თქვენ, მისთა ყმათათა. თუ-მცა მაშვრალი
Line: 36    იყავ, აწ იწყე და მითხრობდი-ო.

Line: 37       მოაჴსენა სავარსიმის ძემან: ცხოვნდი, მეფეო, უკუნისამდე! მე
Line: 38    ბერი კაცი ვარ და არ შემიძლია დიდად საუბარი, -- და მოაჴსენა:
Line: 39    ათ-ორ-მეტნი კარნი არიან ნაქმარნი პატრონისა ჩემისანი და სხვათა
Page: 290  Line: 1    მრავალთა ჭაბუკთანი, და ამას წელიწადსა ერთსა გასრულდეს ნუ-თუ ვითა,
Line: 2    ამად რომელ მე უბნობა არ შემიძლია.

Line: 3       და მოაჴსენა მეფესა: მე სიყრმითგან დამჴდური ვარ ნაქმართა
Line: 4    მისთა. აწ მიბრძანეთ რომელი უწინ მოგაჴსენოთ ნაქმართა მისთა:
Line: 5    რომელი თქვენ სახლი გინახავსთ და ანუ იგი პატრონი ჩემი და ბადრი
Line: 6    იამანის ძე და ნოსარ ნისრელი სწერიან ერთგან [ანუ სხვა-ო]?

Line: 7       უბრძანა მეფემან: მაგათ სამთა ნაქმარი, ერთგან რა-ც ექმნას,
Line: 8    მითხარ-ო.

Line: 9       სავარსიმის ძემან მოაჴსენა: ეგე ადგილი შუა არს, განა რომელი-ცა
Line: 10    სწადდეს მეფობასა თქვენსა, იგი მოგაჴსენოთ.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Amirandarejaniani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 15.11.2018. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.