TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 34
Previous part

Chapter: 34 
34


Verse: 1    si enwolde ouch des niht lâzen,
Verse: 2    dâ sîniu kinder sâzen,

Verse: 3    diu bat si ezzen vaste.
Verse: 4    diz bôt si zêren ir gaste.

Verse: 5    gar disiu juncherrelîn
Verse: 6    wâren holt der künegîn.

Verse: 7    dar nâch diu vrouwe niht vergaz,
Verse: 8    si gienc ouch dâ der wirt saz

Verse: 9    und des wîp, diu burcgrâvîn.
Verse: 10    den becher huop diu künegîn,

Verse: 11    si sprach: "lâ dir bevolhen sîn
Verse: 12    unsern gast: diu êre ist dîn.

Verse: 13    dar umbe ich iuch beide mane."
Verse: 14    si nam urloup, dô gienc si dane

Verse: 15    aber hin wider vür ir gast.
Verse: 16    des herze truoc ir minnen last,

Verse: 17    daz selbe ouch ir von im geschach,
Verse: 18    des ir herze und ir ougen jach:

Verse: 19    diu muostens mir ir phlihte hân.
Verse: 20    mit zühten sprach diu vrouwe sân:

Verse: 21    "gebietet, herre, (swes ir gert,
Verse: 22    daz schaffe ich, wande ir sît es wert)

Verse: 23    und lât mich iuwer urloup hân.
Verse: 24    wirt iu guot gemach getân,

Verse: 25    des vreu wir uns über al."
Verse: 26    guldîn wæren ir kerzstal,

Verse: 27    vier lieht man vor ir drûfe truoc.
Verse: 28    si reit ouch dâ si vant genuoc.

Verse: 29    si enâzen ouch niht langer dô.
Verse: 30    der herre was trûrec unde vrô:




Next part


This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.