TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 62
Chapter: 62
62
Verse: 1
ûz
alsô
verrem
lande
,
Verse: 2
den
niemen
dâ
erkande
.
Verse: 3
"sîn
voc
daz
ist
kurtois
,
Verse: 4
beidiu
heidensch
und
franzois
.
Verse: 5
etslîcher
mac
ein
Anschevîn
Verse: 6
mit
sîner
sprâche
iedoch
wol
sîn
.
Verse: 7
ir
muot
ist
stolz
,
ir
wât
ist
klâr
,
Verse: 8
wol
gesniten
al
vür
wâr
.
Verse: 9
ich
was
sînen
knappen
bî
,
Verse: 10
die
sint
vor
missewende
vrî
.
Verse: 11
si
jehent
,
swer
habe
geruoche
,
Verse: 12
ob
der
ir
herren
suoche
,
Verse: 13
den
scheide
er
von
swære
.
Verse: 14
von
im
vrâcte
ich
der
mære
:
Verse: 15
nû
sageten
si
mirz
sunder
wanc
,
Verse: 16
ez
wære
der
küjnec
von
Zazamanc
."
Verse: 17
disiu
mære
sagete
ir
ein
garzûn
:
Verse: 18
"âvoi
welh
ein
poulûn
!
Verse: 19
iuwer
krône
und
iuwer
lant
Verse: 20
wæren
dâ
vür
niht
halbez
phant
."
Verse: 21
"dû
endarft
mirz
sô
loben
niht
.
Verse: 22
mîn
munt
hin
wider
dir
des
giht
,
Verse: 23
ez
mac
wol
sîn
eins
werden
man
,
Verse: 24
der
niht
mit
armüete
kan
."
Verse: 25
alsus
sprach
diu
künegîn
:
Verse: 26
"wê
wanne
kumt
er
et
selbe
drîn
?"
Verse: 27
den
garzûn
si
des
vrâgen
bat
.
Verse: 28
höveschlîchen
durch
die
stat
Verse: 29
der
helt
begunde
trecken
,
Verse: 30
die
slâfenden
wecken
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Wolfram von Eschenbach, Parzival
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.