TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 129
Previous part

Chapter: 129 
129


Verse: 1    des wirt gevelschet manec lîp.
Verse: 2    
doch solden getriuwiu wîp

Verse: 3    
heiles wünschen disem knaben,
Verse: 4    
der sich hie von ir hât erhaben.

Verse: 5    
reit der knappe wol getân
Verse: 6    
gein dem fôreist in Brizljân.

Verse: 7    
er kom an einen bach geriten,
Verse: 8    
den hete ein hane wol überschriten:

Verse: 9    
swie stuonden bluomen unde gras,
Verse: 10    
durch daz sîn vluz tunkel was,

Verse: 11    
der knappe den vurt dar an vermeit.
Verse: 12    
den tac er gar neben reit,

Verse: 13    
als ez sînen witzen tohte.
Verse: 14    
er beleip die naht swie er mohte,

Verse: 15    
unz im der liehte tac erschein.
Verse: 16    
der knappe sich danne al ein

Verse: 17    
huop zeinem vurte lûter wol getân.
Verse: 18    
was anderhalp der plân

Verse: 19    
mit einem gezelt gehêret,
Verse: 20    
grôz rîcheit dran gekêret

Verse: 21    
von drîer varwe samît.
Verse: 22    
ez was hôch unde wît,

Verse: 23    
ûf den næten lâgen borten guot.
Verse: 24    
hienc ein liderîn huot,

Verse: 25    
den man drüber ziehen solde
Verse: 26    
immer swennez regenen wolde.

Verse: 27    
duc Orilus de Lalander,
Verse: 28    
des wîp dort unde vander

Verse: 29    
ligende minneclîche,
Verse: 30    
die herzoginne rîche,




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.