TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 144
Chapter: 144
144
Verse: 1
werdent
durch
die
mül
gezucket
Verse: 2
und
ir
lop
gebucket
.
Verse: 3
sol
ich
den
munt
mit
spotte
zern
,
Verse: 4
ich
wil
mînen
vriunt
mit
spotte
wern
.
Verse: 5
dô
kom
der
vischære
Verse: 6
und
ouch
der
knappe
mære
Verse: 7
einer
houbetstat
sô
nâhen
,
Verse: 8
aldâ
si
Nantes
sâhen
.
Verse: 9
dô
sprach
er
:
"kint
,
got
hüete
dîn
!
Verse: 10
nû
sich
,
dort
soltû
rîten
în
."
Verse: 11
dô
sprach
der
knappe
an
witzen
laz
:
Verse: 12
"dû
solt
mich
wîsen
vürbaz
."
Verse: 13
"wie
wol
mîn
lîp
daz
bewart
!
Verse: 14
diu
massenîe
ist
alsolher
art
,
Verse: 15
genæhte
ir
immer
vilân
,
Verse: 16
daz
wære
vil
sêre
missetân
."
Verse: 17
der
knappe
al
eine
vürbaz
reit
Verse: 18
ûf
einen
plân
niht
ze
breit
,
Verse: 19
der
stuont
von
bluomen
lieht
gemâl
.
Verse: 20
in
zôch
dehein
Curvenâl
:
Verse: 21
er
kunde
kurtôsîe
niht
,
Verse: 22
als
ungevarnem
man
geschiht
.
Verse: 23
sîn
zoum
der
was
bestîn
Verse: 24
und
harte
kranc
sîn
pherdelîn
:
Verse: 25
daz
tet
von
strûchen
manegen
val
.
Verse: 26
ouch
was
sîn
satel
über
al
Verse: 27
unbeslagen
mit
niuwen
ledern
.
Verse: 28
samît
,
hermîner
vedern
Verse: 29
man
dâ
vil
lützel
an
im
siht
.
Verse: 30
er
enbedorfte
der
mantelsnüere
niht
:
This text is part of the
TITUS
edition of
Wolfram von Eschenbach, Parzival
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.