TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 319
Previous part

Chapter: 319 
319


Verse: 1    Cundrîe la surziere,
Verse: 2    
diu unsüeze und doch diu fiere,

Verse: 3    
den Wâleis si beswæret hât.
Verse: 4    
waz half in küenes herzen rât

Verse: 5    
und wâriu zuht manheit?
Verse: 6    
und dennoch mêr im was bereit

Verse: 7    
schame ob allen sînen siten:
Verse: 8    
den rehten valsch hete er vermiten,

Verse: 9    
wan schame gît prîs ze lône
Verse: 10    
und ist doch der sêle krône,

Verse: 11    
schame ist ob siten ein güebet uop.
Verse: 12    
Cunnewâre daz êrste weinen huop,

Verse: 13    
daz Parzivâl den degen balt
Verse: 14    
Cundrîe surziere sus beschalt,

Verse: 15    
ein alsô wunderlîch geschaf.
Verse: 16    
herzen jâmer ougen saf

Verse: 17    
gap maneger werden vrouwen:
Verse: 18    
die man weinde muoste schouwen,

Verse: 19    
Cundrîe was ir trûrens wer.
Verse: 20    
diu reit enwec: reit dort her

Verse: 21    
ein ritter, der truoc hôhen muot.
Verse: 22    
al sîn harnas was guot

Verse: 23    
von den vuozen unz an shouptes dach,
Verse: 24    
daz mans vür grôze koste jach:

Verse: 25    
sîn zimierde was rîche.
Verse: 26    
gewâpent ritterlîche

Verse: 27    
was des ors und sîn selbes lîp.
Verse: 28    
vant er maget, man und wîp

Verse: 29    
trûrec an dem ringe hie.
Verse: 30    
reit er zuo, hœret wie:




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.