TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 327
Chapter: 327
327
Verse: 1
ouch
wil
diu
edele
vürstîn
Verse: 2
sô
verre
ziuwerm
gebote
sîn
,
Verse: 3
daz
ir
diu
niemen
dienen
lât
.
Verse: 4
swie
vil
si
dienestgeldes
hât
,
Verse: 5
si
möhte
iedoch
erlangen
,
Verse: 6
daz
ich
bin
ir
gevangen
Verse: 7
alsus
lange
hie
gewesen
.
Verse: 8
ob
ich
an
vreuden
sol
genesen
,
Verse: 9
sô
helfet
mir
daz
si
êre
sich
Verse: 10
sô
daz
ir
minne
ergetze
mich
Verse: 11
ein
teil
des
ich
von
iu
verlôs
.
Verse: 12
dâ
mich
der
vreuden
zil
verkôs
,
Verse: 13
ich
hetez
behalden
wol
,
wan
ir
.
Verse: 14
nû
helfet
dirre
megede
mir
."
Verse: 15
"daz
tuon
ich
"
sprach
der
Wâleis
.
Verse: 16
"ist
si
bete
volge
kurteis
,
Verse: 17
ich
ergetze
iuch
gerne
,
wan
sist
doch
mîn
,
Verse: 18
durch
die
ir
welt
bî
sorgen
sîn
.
Verse: 19
ich
meine
diu
treget
den
bêâ
curs
,
Verse: 20
Condwîren
âmûrs
."
Verse: 21
von
Janfûse
diu
heidenîn
Verse: 22
und
Artûs
und
daz
wîp
sîn
Verse: 23
und
Cunnewâre
de
Lalant
Verse: 24
und
vrou
Jeschûte
von
Karnant
,
Verse: 25
die
giengen
dâ
durch
trœsten
zuo
.
Verse: 26
was
welt
ir
daz
man
mêr
nû
tuo
?
Verse: 27
Cunnewâren
si
gâben
Clâmidê
,
Verse: 28
wan
dem
was
nâch
ir
minne
wê
.
Verse: 29
sînen
lîp
gap
er
ir
ze
lône
Verse: 30
und
ir
houbet
eine
krône
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Wolfram von Eschenbach, Parzival
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.