TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 334
Previous part

Chapter: 334 
334


Verse: 1     vuor der massenîe vil
Verse: 2    
gein dem arbeitlîchen zil,

Verse: 3    
ein âventiur ze schouwen,
Verse: 4    
vier hundert juncvrouwen

Verse: 5    
und vier küneginne
Verse: 6    
gevangen wâren inne,

Verse: 7    
ze Schastel Marveile.
Verse: 8    
swaz in wart ze teile,

Verse: 9    
daz haben âne mînen haz:
Verse: 10    
ich bin doch vrouwen lônes laz.

Verse: 11    
sprach der Krieche Clîas:
Verse: 12    
"ich bin der versûmet was."

Verse: 13    
(vor in allen er des jach)
Verse: 14    
"der turkoite mich stach

Verse: 15    
hinderz ors: ich muoz mich schamen.
Verse: 16    
doch sagete er mir vier vrouwen namen,

Verse: 17    
die krônebære sint.
Verse: 18    
zwuo sint alt, zwuo sint noch kint:

Verse: 19    
der heizet einiu Itonjê,
Verse: 20    
diu ander heizet Cundrîe,

Verse: 21    
diu dritte Arnîve,
Verse: 22    
diu vierde Sangîve."

Verse: 23    
daz wolde ieslîcher besehen.
Verse: 24    
ez enmohte ir reise niht volspehen:

Verse: 25    
si muosten schaden bejagen.
Verse: 26    
den sol ouch ich ze mâzen klagen,

Verse: 27    
wan swer durch wîp hât arbeit,
Verse: 28    
daz gît im vreude, etswenne ouch leit

Verse: 29    
an dem orte vürbaz wiget.
Verse: 30    
sus dicke minne ir lônes phliget.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.