TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 338
Previous part

Chapter: 338 
338


Verse: 1    Der nie gewarp nâch schanden,
Verse: 2    
eine wîle ze sînen handen

Verse: 3    
sol dise âventiure hân
Verse: 4    
der werde erkande Gâwân.

Verse: 5    
diu prüevet manegen âne haz
Verse: 6    
dar neben oder vür in baz

Verse: 7    
den des mæres herren Parzivâl.
Verse: 8    
swer sînen vriunt alle mâl

Verse: 9    
mit worten an daz hœste jaget,
Verse: 10    
derst prîses anderhalp verzaget.

Verse: 11    
wære der liute volge guot,
Verse: 12    
swer dicke lop mit wârheit tuot:

Verse: 13    
wan, swaz er sprichet oder sprach,
Verse: 14    
diu rede belîbet âne dach.

Verse: 15    
wer sol sinnes wort behalden,
Verse: 16    
es enwellen die wîsen walden?

Verse: 17    
valsch lügelîch ein mære,
Verse: 18    
daz, wæne ich, baz noch wære

Verse: 19    
âne wirt ûf einem snê,
Verse: 20    
daz dem munde würde ,

Verse: 21    
derz ûz vür wârheit breitet:
Verse: 22    
hete in got bereitet

Verse: 23    
als guoter liute wünschen stêt,
Verse: 24    
den ir triuwe zarbeite ergêt.

Verse: 25    
swem ir ze solhen werken gâch,
Verse: 26    
missewende hœret nâch,

Verse: 27    
phliht werder lîp an den gewin,
Verse: 28    
daz muoz in lêren kranker sin.

Verse: 29    
er mîdetz ê, kan er sich schemen:
Verse: 30    
den site sol er ze vogete nemen.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.