TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 679
Previous part

Chapter: 679 
679


Verse: 1    Ob von dem werden Gâwân
Verse: 2    
werlîche ein tjost wirt getân,

Verse: 3    
engevorhte ich sîner êre
Verse: 4    
an prîse nie sêre.

Verse: 5    
ich solde ouch sandern angest hân.
Verse: 6    
daz wil ich ûz den sorgen lân:

Verse: 7    
der was in strîte eins mannes her.
Verse: 8    
ûz heidenschaft verre über mer

Verse: 9    
was brâht diu zimierde sîn.
Verse: 10    
noch rœter denne ein rubîn

Verse: 11    
was sîn kursît und sîn orses kleit.
Verse: 12    
der helt nâch âventiuren reit:

Verse: 13    
sîn schilt was gar durchstochen.
Verse: 14    
er hête ouch gebrochen

Verse: 15    
von dem boume, des Gramoflanz
Verse: 16    
huote, einen liehten kranz,

Verse: 17    
daz Gâwânz rîs erkande.
Verse: 18    
vorhte er die schande,

Verse: 19    
ob sîn der künec hete erbiten:
Verse: 20    
wære der durch strît gein im geriten,

Verse: 21    
müeste ouch strîten geschehen,
Verse: 22    
und soldez nimmer vrouwe ersehen.

Verse: 23    
von Munsalvæsche wâren sie,
Verse: 24    
beidiu ors, diu alsus hie

Verse: 25    
liezen nâher strîchen:
Verse: 26    
ûf den poinder hurteclîchen

Verse: 27    
mit sporn si wurden des ermant.
Verse: 28    
al grüene klê, niht stoubec sant

Verse: 29    
stuont touwec, diu tjost geschach.
Verse: 30    
mich müet ir beider ungemach.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.