TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 696
Previous part

Chapter: 696 
696


Verse: 1    got müeze ir wîplîch êre sehen!
Verse: 2    
ich wil immer vrouwen sælden jehen:

Verse: 3    
ich schame mich noch sêre,
Verse: 4    
ungerne ich gein in kêre."

Verse: 5    
"ez muoz doch sîn" sprach Gâwân.
Verse: 6    
der vuorte Parzivâlen dan,

Verse: 7    
in kusten vier künegîn.
Verse: 8    
die herzogîn ez lêrte pîn,

Verse: 9    
daz si den küssen solde,
Verse: 10    
der ir gruozes niht wolde,

Verse: 11    
si minne und ir lant im bôt
Verse: 12    
(des kom si hie von schame in nôt),

Verse: 13    
er vor Lôgrois gestreit
Verse: 14    
und si verre nâch im reit.

Verse: 15    
Parzivâl der klâre
Verse: 16    
wart des âne vâre

Verse: 17    
überparlieret,
Verse: 18    
daz wart gekondewieret

Verse: 19    
elliu schame ûz sînem herzen .
Verse: 20    
âne blûkeit wart er vrô.

Verse: 21    
Gâwân von rehten schulden
Verse: 22    
gebôt sînen hulden

Verse: 23    
vroun Bênen, daz ir süezer munt
Verse: 24    
Itonjê des niht tæte kunt,

Verse: 25    
"daz mich der künec Gramoflanz
Verse: 26    
sus hazzet um sînen kranz

Verse: 27    
und daz wir morgen ein ander strît
Verse: 28    
suln geben ze rehter kamphes zît.

Verse: 29    
mîner swester soltû des niht sagen
Verse: 30    
und solt dîn weinen gar verdagen."




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.