TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 699
Previous part

Chapter: 699 
699


Verse: 1    der Wâleis z Artûse sprach:
Verse: 2    
"herre, ich iuch jungest sach,

Verse: 3    
wart ûf die êre mir gerant:
Verse: 4    
von prîse ich gap hôhiu phant,

Verse: 5    
daz ich von prîse nâch was komen.
Verse: 6    
hân ich, herre, von iu vernomen,

Verse: 7    
ob ir mirz saget âne vâr,
Verse: 8    
daz prîs an mir ein teil hât wâr.

Verse: 9    
swie unsanfte ich daz lerne,
Verse: 10    
ich geloubez iu doch gerne,

Verse: 11    
woldez gelouben ander diet,
Verse: 12    
von den ich mich schamede schiet."

Verse: 13    
die sâzen, jâhen sîner hant,
Verse: 14    
si hete den prîs über manegiu lant

Verse: 15    
mit hôhem prîse erworben,
Verse: 16    
daz sîn prîs wære unverdorben.

Verse: 17    
der herzoginne ritter gar
Verse: 18    
ouch kômen, der wol gevar

Verse: 19    
Parzivâl Artûse saz.
Verse: 20    
der werde künec des niht vergaz,

Verse: 21    
er emphienge si in des wirtes hûs.
Verse: 22    
der hövesche wîse Artûs,

Verse: 23    
swie wît wære Gâwâns gezelt,
Verse: 24    
er saz dar vür ûf daz velt.

Verse: 25    
si sâzen um in an den rinc.
Verse: 26    
sich samenten unkundiu dinc:

Verse: 27    
wer dirre und jener wære,
Verse: 28    
daz würden wîtiu mære,

Verse: 29    
solde der kristen und der Sarrazîn
Verse: 30    
kuntlîche genennet sîn.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.