TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 701
Previous part

Chapter: 701 
701


Verse: 1    der heizet künec Gramoflanz:
Verse: 2    
von sînem boume ich einen kranz

Verse: 3    
brach hiute morgen vruo,
Verse: 4    
daz er mir strîten vuorte zuo.

Verse: 5    
ich kom durch strîten in sîn lant,
Verse: 6    
niwan durch strît gein sîner hant.

Verse: 7    
neve, ich solde dîn wênec trûwen hie.
Verse: 8    
mir engeschach rehte leide nie:

Verse: 9    
ich wânde, ez der künec wære,
Verse: 10    
der mich strîtes niht verbære.

Verse: 11    
neve, noch lâz mich in bestên:
Verse: 12    
sol immer sîn unprîs ergên,

Verse: 13    
mîn hant im schaden vüeget,
Verse: 14    
des in vür wâr genüeget.

Verse: 15    
mir ist mîn reht hie wider gegeben:
Verse: 16    
ich mac geselleclîche leben,

Verse: 17    
lieber neve, gein dir.
Verse: 18    
denke erkander sippe an mir

Verse: 19    
und lâz den kamph wesen mîn.
Verse: 20    
tuon ich manlîch ellen schîn."

Verse: 21    
sprach mîn her Gâwân:
Verse: 22    
"mâge und bruoder ich hie hân

Verse: 23    
dem künege von Bertâne vil:
Verse: 24    
iuwer keinem ich gestaten wil,

Verse: 25    
daz er vür mich vehte.
Verse: 26    
ich getrûwe des mînem rehte,

Verse: 27    
süls gelücke walden,
Verse: 28    
ich müge den prîs behalden.

Verse: 29    
got lône dir, daz biutes strît:
Verse: 30    
es ist aber vür mich noch niht zît."




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.