TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 709
Previous part

Chapter: 709 
709


Verse: 1    lieht wâren ir kovertiure.
Verse: 2    
Parzivâl der gehiure

Verse: 3    
wart in beiden hern geprîset ,
Verse: 4    
sîne vriunt des mohten wesen vrô.

Verse: 5    
si jâhen in Gramoflanzes her,
Verse: 6    
daz ze keiner zît wol ze wer

Verse: 7    
nie kom ritter dehein,
Verse: 8    
den diu sunne ie überschein:

Verse: 9    
swaz ze beiden sîten wære getân,
Verse: 10    
den prîs müeste er al eine hân.

Verse: 11    
dennoch si sîn erkanden niht,
Verse: 12    
dem ieslîch munt prîses giht.

Verse: 13    
Gramoflanz si rieten,
Verse: 14    
er möhte wol enbieten

Verse: 15    
Artûse, daz er næme war,
Verse: 16    
daz dehein ander man ûz sîner schar

Verse: 17    
gein im kœme durch vehten,
Verse: 18    
daz er im sande den rehten:

Verse: 19    
Gâwân des künec Lôtes sun,
Verse: 20    
mit dem wolde er den kamph tuon.

Verse: 21    
die boten wurden dan gesant,
Verse: 22    
zwei wîsiu kint hövesch erkant.

Verse: 23    
der künec sprach: "nû sult ir spehen,
Verse: 24    
wem ir prîses wellet jehen

Verse: 25    
under al den klâren vrouwen.
Verse: 26    
ir sult ouch sunder schouwen,

Verse: 27    
welher Bêne sitze.
Verse: 28    
nemt daz in iuwer witze,

Verse: 29    
in welhen gebærden diu .
Verse: 30    
wone ir vreude oder trûren ,




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.