TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 714
Previous part

Chapter: 714 
714


Verse: 1    Artûs sprach: "sint ez die knaben,
Verse: 2    
die ich an den rinc nâch mir sach draben?

Verse: 3    
daz sint von hôher art zwei kint.
Verse: 4    
waz ob si gevüege sint,

Verse: 5    
gar bewart vor missetât,
Verse: 6    
daz si wol gênt an disen rât?

Verse: 7    
eintweder phliget der sinne,
Verse: 8    
daz er sîns herren minne

Verse: 9    
an mîner nifteln wol siht."
Verse: 10    
Bêne sprach: "des enweiz ich niht.

Verse: 11    
herre, macz mit hulden sîn,
Verse: 12    
der künec hât diz vingerlîn

Verse: 13    
her gesant und disen brief:
Verse: 14    
ich vürz poulûn lief,

Verse: 15    
der kinde einez gap in mir.
Verse: 16    
vrouwe, sêt, den nemet ir."

Verse: 17    
wart der brief vil gekust,
Verse: 18    
Itonjê dructe in an ir brust.

Verse: 19    
sprach si: "herre, seht hie an,
Verse: 20    
ob mich der künec minne man."

Verse: 21    
Artûs nam den brief in die hant,
Verse: 22    
dar an er geschriben vant

Verse: 23    
von dem, der minnen kunde,
Verse: 24    
waz ûz sîn selbes munde

Verse: 25    
Gramoflanz der stæte sprach.
Verse: 26    
Artûs an dem brieve sach,

Verse: 27    
daz er mit sînem sinne
Verse: 28    
endehafte minne

Verse: 29    
sînen zîten nie vernam.
Verse: 30    
stuont, daz minne wol gezam:




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.