TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 119
Previous part

Chapter: 3_42  
42. Ein sterbender Mönch und Maria


Line: 28    Dat was eyn broder, de plach vnse leuen fruwen sunderliken to erene. De
Line: 29    broder de wart sek. Do he in syneme lesten ende lach, do quam de ouele geist
Line: 30    vnde wolde ene bekoren. Do he en sach, do begunde he to twiuelen vnde
Page: 124   Line: 1    sprak: 'Owe, dat ik al dat vorlorn hebbe, dat ik gedan hebbe! Hir kumt de
Line: 2    leide vient.' Do sprak de broder, de bij eme was: 'Leue broder, ropet an vnse
Line: 3    leuen fruwen, dat se yu to hulpe kome, vnde spreket dat versch: Maria, mater
Line: 4    gracie, mater misericordie, tu nos ab hoste protege et in hora mortis suscipe;'
Line: 5    dat spreket so vele: Maria, moder der gnaden, moder der barmherticheit,
Line: 6    bescherme vns vor dem viende vnde vntfa vns an der stunde vnses dodes. Do
Line: 7    he dat versch sprak, do sach he, dat vnse leue fruwe quam vnde voryagede en.
Line: 8    Do wart he getrostet, vnde alle de misßtrost vorgenk eme. -- Kint leue, darumme
Line: 9    schaltu vnse leuen fruwen gerne anropen in dynen noden, wente se ys eyn recht nothelperinne.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.