TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 182
Previous part

Chapter: 5_18  
18. Theodora


Page: 189  
Line: 1    Dat was eyn eddele fruwe, de hette Theodora, de hadde eynen bederuen man.
Line: 2    Do was dar eyn knape, de warp syne bosen leue an de fruwen vnde hedde
Line: 3    gerne bij er gewesen vnde sande ere vele ghaue. Dat ne halp eme nicht. Do vant
Line: 4    he ene olde touerschen, de sande he to er. De legede ere vele schoner rede vore
Line: 5    vnde lose wort also lange, went se segede, se nedorste des nicht don; se hedde
Line: 6    vare, dat yd vnse leue here god sege. Do sprak dat quade wiff: 'Du schalt
Line: 7    dat vor ware weten: wat des dages schut, dat sut god. Wat auer in der nacht
Line: 8    schut, des en sut god nicht.' Der valschen lere kunde se vele, wente dat se de
Line: 9    bederuen fruwen bedroch vnde brachtet darto, dat de knape quam in der nacht
Line: 10    vnde begenk eyne sunde myt er. Tohant beruwedet er van herten sere vnde
Line: 11    scriede vnde wenede al de nacht ouer wente des morgens vro. Do gengk se to
Line: 12    eyneme clostere vnde nam de ebbedischen hemeliken vt vnde vragede se,
Line: 13    offte god de sunde icht seen mochte, de in der nacht geschein was. Do sprak se:
Line: 14    'God de suth des nachtes also wol alse des daghes. Eme en ys neyn dingk vorborgen,
Line: 15    noch vnder der erden noch bouen der erden. He sut alle dingk vnde
Line: 16    weth alle danken vnde allet, dat yu geschein ys, vnde allet, dat yummer schein
Line: 17    mach edder schal.' Do dat Theodora horde, do wart se noch serer bedrouet
Line: 18    vnde gingk to huß vnde toch mannes cleder an vnde topperde sijk na eynem
Line: 19    manne vnde wanderde hemeliken enwech vnde quam tho eynem moneke
Line: 20    clostere vnde begaff sijk all dar vnde nomede sijk Theodorus. Vnde eme wart
Line: 21    eyn ammet beuolen, dat he scholde myt eyneme wagene varen to der stad
Line: 22    vnde scholde dar halen, wes men behouede to deme dostere. Dat ammet hadde
Line: 23    broder Theodorus lange. De bederne man bedrouede sijk sere vmme
Line: 24    syne husfruwen, de he vorloren hadde vnde newiste nicht wo. To eyner tijd
Line: 25    quam de hilge engel to dem manne vnde sprak: 'Gha hen vp dat velt, dar
Line: 26    schaltu dyne husfruwen seen.' He gengk dar vt vnde stont dar bij deme wege.
Line: 27    Do quam se dar driuene myt eynem waghene in eyner kappen. He nebekande
Line: 28    erer nicht; se bekande ene wol vnde sprak wedder sijk suluen: 'O leue man,
Line: 29    wu swar arbeit mot ik hebben vmme de sunde, de ik an dij hebbe beghan.'
Line: 30    Do se bij ene quam, do bot se eme guden dach vnde vor vort hen. Do he dar
Line: 31    lange gan hadde vnde nement enquam, do genk he wedder to huß vnde was
Line: 32    sere bedrouet. Do sprak de engel des anderen dages to eme: 'De yenne, de
Line: 33    dij gisterne morgen guden dach bot, dat was din husfruwe.' Broder Theodorus
Line: 34    bleff in deme clostere in so groter innicheit, dat he vele tekene dede. Dijt
Line: 35    hatede de ouele geist vnde quam to eme vnde sprak: 'O du ouele hut, du ouer
Line: 36    rechte, du menest, dat du my hir vntlopen bist. Ik vinde dij hir vil wol.' Do
Line: 37    sloch se vor sijk dat teken des hilgen cruces, to hant vor he en wech. Dar na
Page: 190   Line: 1    geschach, dat dar in synem weghe synes werdes dochter wart myt eynem kinde.
Line: 2    Do vragede de vader, wes dat kint were. Do segede se, dat were brodere
Line: 3    Theodorus. Do nam de man dat kint vnde brochtet vor dat closter vnde
Line: 4    clagede ouer broder Theodorus. Do eme de abbet schult gaff, do vel he eme
Line: 5    to vote vnde sprak: 'Hilge vader, weset my gnedich, ik byn eyn sundich
Line: 6    mynsche.' Do dede em de abbet dat kint in den arm vnde worpen vt deme
Line: 7    clostere. Dat let he myt groter duldicheit vnde bleff dar bij deme clostere wol
Line: 8    seuen yar vnde vodde dat kint myt melke, de he gebidden mochte van dem
Line: 9    herde. To eyner tijd quam de ouele geist in eres mannes schepnisse vnde sprak:
Line: 10    'Wat deistu hir, herte leue wijff ? Ik byn also seik worden dorch dynen willen;
Line: 11    kum wedder to my; ik wil dij vorgeuen al den broke, den du an my beghan
Line: 12    heuest.' Do mende se, dat yd ere man were, vnde sprak also: 'Ik en wil myt
Line: 13    dij nicht to huß gan. Ik wil hijr myne bote ghan vor myne sunde.' Do he dat
Line: 14    horde, do vorswant he vnde vor hen. Do prouede he wol, dat yd de ouele
Line: 15    geist was. Dar na to eyner anderen tijd do quam de ouele geist in eynes mannes
Line: 16    schepnisse vnde brachte myt sijk vele wulne vnde beren vnde lauwen. De
Line: 17    hissede he vppe se, dat se se toryten scholden, vnde sprak: 'Torytet de bosen
Line: 18    hut, dat quade wiff!' Dar vel se in ere beth vnde reip vnsen leuen heren an.
Line: 19    Do vorgingk al de bekoringe. Dar na to eyner anderen tijd quemen dar vele
Line: 20    ryddere ryden, dar reyt eyn furste vore in der schare, vnde makeden dar
Line: 21    eynen hoff. Dar satte sijk de konningk vppe eynen hagen stol, vnde yenne
Line: 22    ryddere vellen vp ere kne vnde bededen ene an. Do spreken de ryddere to
Line: 23    Sunte Theodoren: 'Theodora, kum here vnde bede vnsen konningk an.' Do
Line: 24    sprak se wedder: 'lk bede an mynen god vnde mynen schepper.' Do leit se de
Line: 25    konningk so sere slan, dat se vor eme vor dod bleff liggen, vnde de
Line: 26    konningk vorswant myt synen ridderen. Dar na to eyner anderen tijd do
Line: 27    quam ghane eyn knape, de brachte eynen korff, dar was ynne vele guder
Line: 28    spise, vnde sprak: 'De konningk, de dij slan leit, de sendet dij desse spise, wente
Line: 29    he ne wiste nicht, we du werest. Dat ys eme let, he wil dat gerne beteren vnde
Line: 30    wil dyn frunt wesen.' Do sloch se vor sijk dat teken des hilgen cruces, tohant
Line: 31    vorswant de yenne vnde vor hen. Dar na to eyner anderen tijd do vant se in
Line: 32    dem weghe, dar se ghan scholde, vele goldes. Do dachte se, dat yd were eyn
Line: 33    bekoringe des ouelen geystes vnde sloch vor sijk dat teken des hilgen cruces.
Line: 34    To hant vorswant dat golt vnde wart to nichte. Do se seuen yar hadde gewesen
Line: 35    in der penitencien vnde in mannigerhande bekoringe, do irbarmede sijk de
Line: 36    abbet ouer en vnde nam en wedder in dat closter. Dar na, ouer twe yar, do nam
Line: 37    se dat kint wedder to sijk vnde leit sijk besluten in eyner klus. Do sande de
Page: 191   Line: 1    abbet moneke al hemelilke vor de klus, dat se horen scholden, wat se dede.
Line: 2    Do nam se dat kint vnde beghundet to leren vnde kustet vor synen munt vnde
Line: 3    sprak: 'O herte leue kint myn, de tijd ys nu komen. Ik beuele dij vnsem leuen
Line: 4    heren gode. Leue kint, du schalt gode leff hebben van al dyneme herten. Du
Line: 5    schalt gerne beden vnde gerne vasten vnde schalt dessen broderen willichliken
Line: 6    denen an groter otmodicheit.' Do se dat kint wol geleret hadde, do vel se
Line: 7    vppe ere kne vnde helt de hende vp to gode vnde gaff eren geyst vp. Do dat
Line: 8    kint dat sach, do vel yd er vmme den hals vnde begunde bitterliken sere to
Line: 9    wenen. In der suluen nacht, do se starff, do wart deme abbete bewiset eyn
Line: 10    schone teken. Eme duchte, dat he were in eyner stede, dar scholde brutlacht
Line: 11    wesen. Dar wart eyn grot blitschap beredet vnde wart bered eyn schone
Line: 12    gulden bedde. Dar na quam de brut myt groteme trecke vnde myt groten
Line: 13    eren. De brut ghengk sitten vp dat bedde. Dar quam ghan eyn grot michel
Line: 14    schar de hilgen engele vnde vellen vp ere kne vor de brut vnde bededen se an.
Line: 15    Dar na quam eyn grot schare der hilgen mertelere vnde deden ock also. Dar
Line: 16    na quam eyn grot schare der hilgen junckfruwen vnde deden ock also. Dar na
Line: 17    quemen al de hilgen, de in deme hemelrike weren, vnde deden ock also. Do
Line: 18    sprak de engel to deme abbete: 'De brut dat ys broder Theodorus, de to vnrechte
Line: 19    betegen ys myt deme kinde. He ys des ganß vnschuldich.' De abbet
Line: 20    wart vntwaket vnde leip snelliken to der klus vnde vant ene dod vnde beuant,
Line: 21    dat he eyn fruwes name was. Do sprak de engel to deme abbete: 'Ryth snelliken
Line: 22    to der stad, vnde we dij aller erst vntmotet, den bringk myt dij here.' De abbet
Line: 23    de reth hen. Do vntmotte eme eyn man, deme vragede de abbet, wur he hen
Line: 24    wolde. Do sprak he wedder: 'Ik wil ghan to daseme clostere, dar ys myn
Line: 25    husfruwe gestoruen, de wil ik seen.' Dat hadde eme de hilge engel geseghet.
Line: 26    Do nam en de abbet vnde vorde en, dar de fruwe was. Dar wenede de man
Line: 27    van herten sere vnde brochten se to graue myt groten eren. Do vor de man in
Line: 28    de suluen klus vnde denede dar vnsen heren gode al syne leuedaghe. Vnde dat
Line: 29    kint volgede der lere syner saligen ammen Sunte Theodoren vnde wart
Line: 30    eyn hillich broder vnde nam so sere tho an allen guden dingen, dat he dar na
Line: 31    wart to abbete gekoren, vnde brachte syn leuent vp eynen saligen ende. Also
Line: 32    mote wij alle, des helpe vns de vader vnde de sone vnde de hilge geist. AMEN.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.