TITUS
Brandane
Part No. 23
Previous part

Chapter: 23     
Verse: 1597     Doe dus die kiel ontran
Verse: 1598     Entie moede scipman

Verse: 1599     Van der heeter aermer scaren,
Verse: 1600     Doe quamen si saen gheuaren

Verse: 1601     Vp eene der bester eerden,
Verse: 1602     Die oyt mochte gheweerden.

Verse: 1603     Daer [= Dat] sach yemen selden;
Verse: 1604     Daer wiessen vp die velden

Verse: 1605     Beede coren, vruchten ende wijn
Verse: 1606     Ende alle vruchten die moghen zijn,

Verse: 1607     Sonder ackeren ende grauen.
Verse: 1608     Daer was lettel noot van hauen;

Verse: 1609     Visch was daer ghenouch
Verse: 1610     Die daer dat water drouch

Verse: 1611     Ende vleesch wilt ende tam
Verse: 1612     Al dat nye herte bequam.

Verse: 1613     Dese ieghenode scone
Verse: 1614     Was altoes euen groene.

Verse: 1615     Dat es Multum Bona Terre
Verse: 1616     Ende es gheleghen arde [= harde] verre

Verse: 1617     Van alre meinschen conden.
Verse: 1618     En hadde God tien stonden

Verse: 1619     Dat scip daer niet ghesent,
Verse: 1620     So waert ons bleuen ombekent.

Verse: 1621     Doe daer quam sente Brandaen
Verse: 1622     Entie hem waren onderdaen,

Verse: 1623     Hare moethede ende pijne al
Verse: 1624     Verghinc hem groet ende smal

Verse: 1625     Mids der zoetheit menegherande,
Verse: 1626     Die si ontfinghen in dien lande.

Verse: 1627     ALse sente Brandaen entie zine
Verse: 1628     Waren in desen lande fine,

Verse: 1629     Saghen si eenen berch so hoghe,
Verse: 1630     Sine consten niet verhoghen

Verse: 1631     Sine groete hoecheide;
Verse: 1632     Hem dochte in der waerheide,

Verse: 1633     Dat die wolken daer vp zweueden;
Verse: 1634     Ne gheene dinghen die leueden

Verse: 1635     Ne quamen daer vp, si en vloghen,
Verse: 1636     Maer teenen hanghenden woghe. Manuscript page: 188d  [188d]

Verse: 1637     Met zorghen si ane vinghen,
Verse: 1638     Datsi daer vp ghinghen.

Verse: 1639     Die berch was bouen scone
Verse: 1640     Ende hiet Mons Syone.

Verse: 1641     Daer slouch an der zee vloet;
Verse: 1642     Nye en was berch so goet.

Verse: 1643     Daer si dien berch vp gaen,
Verse: 1644     Saghen si an den berch staen

Verse: 1645     Eene borch so rikelike,
Verse: 1646     Noint en sach meinsche der ghelike.

Verse: 1647     Daer saghen si vreeselike draken
Verse: 1648     Ende lindwormen, die gapen,

Verse: 1649     Ende hem voer tallen stonden
Verse: 1650     Dat vier huten [= uten] monden.

Verse: 1651     Dese wachten die poerten daer,
Verse: 1652     Maer metten woerden Gods vorwaer

Verse: 1653     Beual hem sente Brandaen,
Verse: 1654     Dat sise in lieten gaen.

Verse: 1655     Ter doren in die huere [= uere].
Verse: 1656     Die bouc seit dat die muere

Verse: 1657     Alle waren kerstalijn.
Verse: 1658     Daer waren letteren steenijn

Verse: 1659     So vele daer vp ghenomen,
Verse: 1660     Sine consten ten hende [= ende] comen.

Verse: 1661     Daer waren ghegoten jnne,
Verse: 1662     Bi meesterlike zinne,

Verse: 1663     Van copere ende van eere
Verse: 1664     Menegherande diere

Verse: 1665     In dien rinc muer al omme,
Verse: 1666     Som recht ende some cromme.

Verse: 1667     Diese eerst ghinc besien,
Verse: 1668     Hi mochte van vreesen vlien

Verse: 1669     Want si hem hute [= ute] dien muer ghebaren,
Verse: 1670     Als of si alle leuende waren.

Verse: 1671     Daer stonden all die dieren,
Verse: 1672     Die ic noint horde nomen hiere:

Verse: 1673     Leeuwen, panteeren, tygheren met;
Verse: 1674     Oec stonden daer gheset

Verse: 1675     Eencorne ende lupaerde
Verse: 1676     Ende beesten van meneghen aerde;

Verse: 1677     Olifanten, herten ende hinden
Verse: 1678     Mochte men daer al vinden; Manuscript page: 189a  [189a]

Verse: 1679     Oec stonden daer vele vormen
Verse: 1680     Van vreeseliken wormen.

Verse: 1681     In midden dien borghe vloot
Verse: 1682     Een riviere wel groot,

Verse: 1683     Die al dwilt dede omme gaen,
Verse: 1684     Dat niet stille mochte staen.

Verse: 1685     Si saghen al openbaren,
Verse: 1686     Die daer commen waren,

Verse: 1687     Dat die beelden bi wilen spronghen
Verse: 1688     Ende riepen ende zonghen,

Verse: 1689     Als of si wech wouden
Verse: 1690     Ende huten [= uten] muere varen souden.

Verse: 1691     Daer stonden meneghe vorme:
Verse: 1692     Daer waren sulke worme

Verse: 1693     Half ru ende alf [= half] bloot.
Verse: 1694     Noint sach man des ghenoot.

Verse: 1695     Noch stont daer onder
Verse: 1696     Ghegoten menic wonder:

Verse: 1697     Daer stont die stercke liebaert;
Verse: 1698     Jc wane nye dier ghewaert,

Verse: 1699     En stont daer ghegoten.
Verse: 1700     Visschen daer oec vloten

Verse: 1701     Harde menghertiere.
Verse: 1702     Hoert, wat dede die riuiere:

Verse: 1703     Herten entie hinden
Verse: 1704     Vloen daer voer die hasewinden;

Verse: 1705     Wilde zwijnen liepen daer,
Verse: 1706     Die iaghere reet hem naer,

Verse: 1707     Al blasende eenen horen.
Verse: 1708     Hem liepen oec voren

Verse: 1709     Menich wonder so vele.
Verse: 1710     In caent ghesegghen niet wele.

Verse: 1711     Daer speelden oec in den mueren
Verse: 1712     Orssen met conuertueren

Verse: 1713     In eenen rijnghe wijde.
Verse: 1714     Hem hilden oec bezijden

Verse: 1715     Rudders als of si leueden;
Verse: 1716     Vanen dat daer zweueden.

Verse: 1717     Daer toe mochtemen daer scauwen
Verse: 1718     Harde vele vrauwen.

Verse: 1719     Daer bliesen die wachtaren;
Verse: 1720     Die ghene dies onwijs waren Manuscript page: 189b  [189b]

Verse: 1721     Waenden datsi leefden daer.
Verse: 1722     Jc mach hu [= u] segghen ouer waer,

Verse: 1723     Jn dese zale gheheere
Verse: 1724     Was wonders vele meere:

Verse: 1725     Daer verlichten die tinnen
Verse: 1726     Beede buten ende binnen,

Verse: 1727     Ghelijc dat doet die dach sterre,
Verse: 1728     Die vp rijset so verre.

Verse: 1729     .vim. torren stonden tien male
Verse: 1730     Vp den muere omme die zale.

Verse: 1731     Die torren die blecten al
Verse: 1732     Ende muere ende zale groet ende smal,

Verse: 1733     Alse yser doet in den viere.
Verse: 1734     Gheen dinc en was daer diere

Verse: 1735     Dan onghemac ende aermoede.
Verse: 1736     Meneghe culcte goede

Verse: 1737     Ende zijdine sporwaren
Verse: 1738     Saghen si daer te waren,

Verse: 1739     Die daer hinghen te dien male
Verse: 1740     Bouen die bedden in die zale.

Verse: 1741     Die vloer van der zalen was
Verse: 1742     Al gader snee wit glas.

Verse: 1743     Daer dore blecten die goud male.
Verse: 1744     Dus rikelic was die zale.

Verse: 1745     In die houe vrone
Verse: 1746     Stonden cedre scone

Verse: 1747     Ende andre bome so vele,
Verse: 1748     Dat die zonne niet wele

Verse: 1749     Schijnen mochte ter eerden.
Verse: 1750     Daer en mochte niet nat werden.

Verse: 1751     Dies namen si alle gome.
Verse: 1752     Onder die ceder bome

Verse: 1753     So was die acker scone
Verse: 1754     Ende tallen steden groene.

Verse: 1755     Daer hinc menich guldin vat.
Verse: 1756     Noint en was huus bat

Verse: 1757     Verchiert met dieren dinghen.
Verse: 1758     Daer mochtemen horen zinghen

Verse: 1759     Die voghele in allen tijde.
Verse: 1760     In dese borch wijde,

Verse: 1761     Daer stont midden in een palas -
Verse: 1762     Ic wane noint gheen en was Manuscript page: 189c  [189c]

Verse: 1763     Verchiert also wele:
Verse: 1764     Ghimmen was daer so vele

Verse: 1765     Met dierbaren ghesteenten,
Verse: 1766     Gheset in helps ghebeenten;

Verse: 1767     Die vloer was saphier ende glas.
Verse: 1768     Jc wane noint dinc en was

Verse: 1769     Ghemaect bouen der eerden,
Verse: 1770     Dat beter mochte weerden

Verse: 1771     Of dat ghemaect was bat,
Verse: 1772     Ouer waer segghic hu [= u] dat.

Verse: 1773     Ghegoten was het van eere.
Verse: 1774     Het en wert nemmermeere

Verse: 1775     Ghemaect so goet weerc,
Verse: 1776     No so vaste, no so steerc,

Verse: 1777     Als daer vp dien dach
Verse: 1778     Sente Brandaen sach.

Verse: 1779     Die moonke besaghen besonder
Verse: 1780     Dat menichfoudeghe wonder.

Verse: 1781     IN die borch so spronghen
Verse: 1782     Diere watre; daer zonghen

Verse: 1783     Molenen of si hadden tonghen,
Verse: 1784     So dat al verclonghen

Verse: 1785     Beede berch ende dal
Verse: 1786     Ende dat daer bi was ouer al.

Verse: 1787     Die bouc seit ons dat,
Verse: 1788     Dat vloyden int ghewat

Verse: 1789     Visschen die daer speelden;
Verse: 1790     Ende alrande weelden

Verse: 1791     Waren der borch onderdaen;
Verse: 1792     Dat scrijft ons sente Brandaen.

Verse: 1793     Doe sprac die besijngde capelaen:
Verse: 1794     "Hets goet dat wi henen gaen,

Verse: 1795     Eer wi hier scade ghewinnen.
Verse: 1796     Mi dincke in minen zinne,

Verse: 1797     Het en es sonder meester niet,
Verse: 1798     Dit wonder dat ghi hier siet.

Verse: 1799     Werden si onser gheware,
Verse: 1800     Wine moghen hem niet ontfaren,

Verse: 1801     Sine doen ons sulken aerbeit,
Verse: 1802     Dat ons die vaert wert leit

Verse: 1803     Ende ons lijf rauwet.
Verse: 1804     Dit weerc heuet ghetauwet Manuscript page: 189d  [189d]

Verse: 1805     Een wonderlic ghedyet,
Verse: 1806     Dat hem an Gode en keert niet;

Verse: 1807     Hets van wonderliken zeden.
Verse: 1808     Si moghen ons bringhen tonvreden,

Verse: 1809     Alsoe die ghene daden,
Verse: 1810     Die ons so hadden verladen

Verse: 1811     Ten berghe die berrende dan."
Verse: 1812     Doe bat die stierman

Verse: 1813     Sente Brandaen ende dien heeren,
Verse: 1814     Datsi wilden te scepe keeren.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Brandane.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.