TITUS
Brandane
Part No. 27
Previous part

Chapter: 27     
Verse: 2111     IN den ellefsten daghe
Verse: 2112     Hierna, dats gheene zaghe,

Verse: 2113     Quamen si, des seker zijt,
Verse: 2114     In der tierchen tijt

Verse: 2115     In groter zorghen vp die zee,
Verse: 2116     Daer hem af quam vele wee.

Verse: 2117     Haer anxt was vele groot:
Verse: 2118     Daer brochtse in groeter noot

Verse: 2119     Een visch die was vreesam,
Verse: 2120     Die ieghen hem zwemmende quam;

Verse: 2121     Hi wilde verzwelghen haren kiel;
Verse: 2122     Hem was zijn mont ende zijn ghiel

Verse: 2123     Menich ghelachte wijt.
Verse: 2124     No weder eer (no) na der tijt

Verse: 2125     En was haren anxt so groot,
Verse: 2126     Drie daghe hi voer hem vloot;

Verse: 2127     Doe spyen hi hem teenen boghe,
Verse: 2128     En si dat ons die bouc loghe;

Verse: 2129     Den stert stac hi in den monde,
Verse: 2130     So hi alre diepst conde;

Verse: 2131     Dat scip hi al omme bevinc
Verse: 2132     Xiiij. daghe voeren si in den rinc,

Verse: 2133     Al daerse die visch verroerde,
Verse: 2134     Die den kiel in die zee voerde,

Verse: 2135     Alse ofte hi in de wolken soude
Verse: 2136     Ende achterwaert weder woude

Verse: 2137     In den diepen afgronde;
Verse: 2138     Dus voeren si langhe stonde.

Verse: 2139     Doe vielen si in een baerke;
Verse: 2140     Daer mede wilden si sterke Manuscript page: 191d  [191d]

Verse: 2141     Royen hute [= ute] te lande.
Verse: 2142     Die visch dede hem grote hande.

Verse: 2143     Si weenden, moonken ende scipman;
Verse: 2144     Brandaen die troestese dan

Verse: 2145     Ende seide: "en wilt hu [= u] niet vreesen,
Verse: 2146     God heeft ons dicwile voer desen

Verse: 2147     Wonderlike dinc gheopenbaert.
Verse: 2148     Als dese visch wech vaert

Verse: 2149     So wert die zee al stille;
Verse: 2150     Dan hebben wi onsen wille."

Verse: 2151     Doe quam een scone weder.
Verse: 2152     Die kiel stont stille, hi en ghinc weder

Verse: 2153     no dor zeyl, no dor wint.
Verse: 2154     Hi en wilde niet gaen een twint.

Verse: 2155     Viere hueren [= ueren] lach hi te dier stede;
Verse: 2156     Die hitte hem dicken wee dede;

Verse: 2157     Doe quam een windes stoot;
Verse: 2158     Die kiel doe henen vloot;

Verse: 2159     Die visch hi zanc te gronde;
Verse: 2160     Daer verledichtse God tier stonde.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Brandane.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.