TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 17
Previous part

Chapter: 17 
Verse: 1    Καὶ μεθ' ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ᾽Ιησοῦς τὸν Πέτρον καὶ ᾽Ιάκωβον καὶ ᾽Ιωάννην τὸν ἀδελϕὸν αὐτοῦ, καὶ ἀναϕέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ' ἰδίαν.
Verse: 2    
καὶ μετεμορϕώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ἔλαμψεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ἥλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ ϕῶς.
Verse: 3    
καὶ ἰδοὺ ὤϕθη αὐτοῖς Μωϋσῆς καὶ ᾽Ηλίας συλλαλοῦντες μετ' αὐτοῦ.
Verse: 4    
ἀποκριθεὶς δὲ Πέτρος εἶπεν τῷ ᾽Ιησοῦ, Κύριε, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· εἰ θέλεις, ποιήσω ὧδε τρεῖς σκηνάς, σοὶ μίαν καὶ Μωϋσεῖ μίαν καὶ ᾽Ηλίᾳ μίαν.
Verse: 5    
ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ νεϕέλη ϕωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἰδοὺ ϕωνὴ ἐκ τῆς νεϕέλης λέγουσα, Οὗτός ἐστιν υἱός μου ἀγαπητός, ἐν εὐδόκησα· ἀκούετε αὐτοῦ.
Verse: 6    
καὶ ἀκούσαντες οἱ μαθηταὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν καὶ ἐϕοβήθησαν σϕόδρα.
Verse: 7    
καὶ προσῆλθεν ᾽Ιησοῦς καὶ ἁψάμενος αὐτῶν εἶπεν, ᾽Εγέρθητε καὶ μὴ ϕοβεῖσθε.
Verse: 8    
ἐπάραντες δὲ τοὺς ὀϕθαλμοὺς αὐτῶν οὐδένα εἶδον εἰ μὴ αὐτὸν ᾽Ιησοῦν μόνον.
Verse: 9    
Καὶ καταβαινόντων αὐτῶν ἐκ τοῦ ὄρους ἐνετείλατο αὐτοῖς ᾽Ιησοῦς λέγων, Μηδενὶ εἴπητε τὸ ὅραμα ἕως οὗ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἐγερθῇ.
Verse: 10    
καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ λέγοντες, Τί οὖν οἱ γραμματεῖς λέγουσιν ὅτι ᾽Ηλίαν δεῖ ἐλθεῖν πρῶτον;
Verse: 11    
δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν, ᾽Ηλίας μὲν ἔρχεται καὶ ἀποκαταστήσει πάντα·
Verse: 12    
λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι ᾽Ηλίας ἤδη ἦλθεν, καὶ οὐκ ἐπέγνωσαν αὐτὸν ἀλλὰ ἐποίησαν ἐν αὐτῷ ὅσα ἠθέλησαν· οὕτως καὶ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλλει πάσχειν ὑπ' αὐτῶν.
Verse: 13    
τότε συνῆκαν οἱ μαθηταὶ ὅτι περὶ ᾽Ιωάννου τοῦ βαπτιστοῦ εἶπεν αὐτοῖς.
Verse: 14    
Καὶ ἐλθόντων πρὸς τὸν ὄχλον προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν
Verse: 15    
καὶ λέγων, Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ.
Verse: 16    
καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι.
Verse: 17    
ἀποκριθεὶς δὲ ᾽Ιησοῦς εἶπεν, ῏Ω γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη, ἕως πότε μεθ' ὑμῶν ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; ϕέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε.
Verse: 18    
καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ᾽Ιησοῦς, καὶ ἐξῆλθεν ἀπ' αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον· καὶ ἐθεραπεύθη παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.
Verse: 19    
Τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ τῷ ᾽Ιησοῦ κατ' ἰδίαν εἶπον, Διὰ τί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό;
Verse: 20    
δὲ λέγει αὐτοῖς, Διὰ τὴν ὀλιγοπιστίαν ὑμῶν· ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ, Μετάβα ἔνθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται· καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν.
Verse: 22    
Συστρεϕομένων δὲ αὐτῶν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ εἶπεν αὐτοῖς ᾽Ιησοῦς, Μέλλει υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων,
Verse: 23    
καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθήσεται. καὶ ἐλυπήθησαν σϕόδρα.
Verse: 24    
᾽Ελθόντων δὲ αὐτῶν εἰς Καϕαρναοὺμ προσῆλθον οἱ τὰ δίδραχμα λαμβάνοντες τῷ Πέτρῳ καὶ εἶπαν, ῾Ο διδάσκαλος ὑμῶν οὐ τελεῖ τὰ δίδραχμα;
Verse: 25    
λέγει, Ναί. καὶ ἐλθόντα εἰς τὴν οἰκίαν προέϕθασεν αὐτὸν ᾽Ιησοῦς λέγων, Τί σοι δοκεῖ, Σίμων; οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς ἀπὸ τίνων λαμβάνουσιν τέλη κῆνσον; ἀπὸ τῶν υἱῶν αὐτῶν ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων;
Verse: 26    
εἰπόντος δέ, ᾽Απὸ τῶν ἀλλοτρίων, ἔϕη αὐτῷ ᾽Ιησοῦς, ῎Αρα γε ἐλεύθεροί εἰσιν οἱ υἱοί.
Verse: 27    
ἵνα δὲ μὴ σκανδαλίσωμεν αὐτούς, πορευθεὶς εἰς θάλασσαν βάλε ἄγκιστρον καὶ τὸν ἀναβάντα πρῶτον ἰχθὺν ἆρον, καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτοῦ εὑρήσεις στατῆρα· ἐκεῖνον λαβὼν δὸς αὐτοῖς ἀντὶ ἐμοῦ καὶ σοῦ.

Next part



This text is part of the TITUS edition of Novum Testamentum graece.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 30.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.