TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 45
Previous part

Book: Lk. 
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ

Euangelium secundum Lucam




Chapter: 1 
Verse: 1    ᾽Επειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν ἀνατάξασϑαι διήγησιν περὶ τῶν πεπληροϕορημένων ἐν ἡμῖν πραγμάτων,
Verse: 2    καϑὼς παρέδοσαν ἡμῖν οἱ ἀπ' ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται γενόμενοι τοῦ λόγου,
Verse: 3    ἔδοξε κἀμοὶ παρηκολουϑηκότι ἄνωϑεν πᾶσιν ἀκριβῶς καϑεξῆς σοι γράψαι, κράτιστε Θεόϕιλε,
Verse: 4    ἵνα ἐπιγνῷς περὶ ὧν κατηχήϑης λόγων τὴν ἀσϕάλειαν.
Verse: 5    ᾽Εγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις ῾Ηρῴδου βασιλέως τῆς ᾽Ιουδαίας ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας ἐξ ἐϕημερίας ᾽Αβιά, καὶ γυνὴ αὐτῷ ἐκ τῶν ϑυγατέρων ᾽Ααρών, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς ᾽Ελισάβετ.
Verse: 6    ἦσαν δὲ δίκαιοι ἀμϕότεροι ἐναντίον τοῦ ϑεοῦ, πορευόμενοι ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασιν τοῦ κυρίου ἄμεμπτοι.
Verse: 7    καὶ οὐκ ἦν αὐτοῖς τέκνον, καϑότι ἦν ἡ ᾽Ελισάβετ στεῖρα, καὶ ἀμϕότεροι προβεβηκότες ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν ἦσαν.
Verse: 8    ᾽Εγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάξει τῆς ἐϕημερίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ ϑεοῦ,
Verse: 9    κατὰ τὸ ἔϑος τῆς ἱερατείας ἔλαχε τοῦ ϑυμιᾶσαι εἰσελϑὼν εἰς τὸν ναὸν τοῦ κυρίου,
Verse: 10    καὶ πᾶν τὸ πλῆϑος ἦν τοῦ λαοῦ προσευχόμενον ἔξω τῇ ὥρᾳ τοῦ ϑυμιάματος·
Verse: 11    ὤϕϑη δὲ αὐτῷ ἄγγελος κυρίου ἑστὼς ἐκ δεξιῶν τοῦ ϑυσιαστηρίου τοῦ ϑυμιάματος.
Verse: 12    καὶ ἐταράχϑη Ζαχαρίας ἰδών, καὶ ϕόβος ἐπέπεσεν ἐπ' αὐτόν.
Verse: 13    εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος, Μὴ ϕοβοῦ, Ζαχαρία, διότι εἰσηκούσϑη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου ᾽Ελισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾽Ιωάννην.
Verse: 14    καὶ ἔσται χαρά σοι καὶ ἀγαλλίασις, καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ γενέσει αὐτοῦ χαρήσονται·
Verse: 15    ἔσται γὰρ μέγας ἐνώπιον [τοῦ] κυρίου, καὶ οἶνον καὶ σίκερα οὐ μὴ πίῃ, καὶ πνεύματος ἁγίου πλησϑήσεται ἔτι ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ,
Verse: 16    καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν ᾽Ισραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ κύριον τὸν ϑεὸν αὐτῶν.
Verse: 17    καὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει ᾽Ηλίου, ἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνακαὶ ἀπειϑεῖς ἐν ϕρονήσει δικαίων, ἑτοιμάσαι κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον.
Verse: 18    Καὶ εἶπεν Ζαχαρίας πρὸς τὸν ἄγγελον, Κατὰ τί γνώσομαι τοῦτο; ἐγὼ γάρ εἰμι πρεσβύτης καὶ ἡ γυνή μου προβεβηκυῖα ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῆς.
Verse: 19    καὶ ἀποκριϑεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῷ, ᾽Εγώ εἰμι Γαβριὴλ ὁ παρεστηκὼς ἐνώπιον τοῦ ϑεοῦ, καὶ ἀπεστάλην λαλῆσαι πρὸς σὲ καὶ εὐαγγελίσασϑαί σοι ταῦτα·
Verse: 20    καὶ ἰδοὺ ἔσῃ σιωπῶν καὶ μὴ δυνάμενος λαλῆσαι ἄχρι ἧς ἡμέρας γένηται ταῦτα, ἀνϑ' ὧν οὐκ ἐπίστευσας τοῖς λόγοις μου, οἵτινες πληρωϑήσονται εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν.
Verse: 21    Καὶ ἦν ὁ λαὸς προσδοκῶν τὸν Ζαχαρίαν, καὶ ἐϑαύμαζον ἐν τῷ χρονίζειν ἐν τῷ ναῷ αὐτόν.
Verse: 22    ἐξελϑὼν δὲ οὐκ ἐδύνατο λαλῆσαι αὐτοῖς, καὶ ἐπέγνωσαν ὅτι ὀπτασίαν ἑώρακεν ἐν τῷ ναῷ· καὶ αὐτὸς ἦν διανεύων αὐτοῖς, καὶ διέμενεν κωϕός.
Verse: 23    καὶ ἐγένετο ὡς ἐπλήσϑησαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίας αὐτοῦ ἀπῆλϑεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.
Verse: 24    Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβεν ᾽Ελισάβετ ἡ γυνὴ αὐτοῦ· καὶ περιέκρυβεν ἑαυτὴν μῆνας πέντε, λέγουσα
Verse: 25    ὅτι Οὕτως μοι πεποίηκεν κύριος ἐν ἡμέραις αἷς ἐπεῖδεν ἀϕελεῖν ὄνειδός μου ἐν ἀνϑρώποις.
Verse: 26    ᾽Εν δὲ τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ ἀπὸ τοῦ ϑεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας ᾗ ὄνομα Ναζαρὲϑ
Verse: 27    πρὸς παρϑένον ἐμνηστευμένην ἀνδρὶ ᾧ ὄνομα ᾽Ιωσὴϕ ἐξ οἴκου Δαυίδ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρϑένου Μαριάμ.
Verse: 28    καὶ εἰσελϑὼν πρὸς αὐτὴν εἶπεν, Χαῖρε, κεχαριτωμένη, ὁ κύριος μετὰ σοῦ.
Verse: 29    ἡ δὲ ἐπὶ τῷ λόγῳ διεταράχϑη καὶ διελογίζετο ποταπὸς εἴη ὁ ἀσπασμὸς οὗτος.
Verse: 30    καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος αὐτῇ, Μὴ ϕοβοῦ, Μαριάμ, εὗρες γὰρ χάριν παρὰ τῷ ϑεῷ·
Verse: 31    καὶ ἰδοὺ συλλήμψῃ ἐν γαστρὶ καὶ τέξῃ υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾽Ιησοῦν.
Verse: 32    οὗτος ἔσται μέγας καὶ υἱὸς ὑψίστου κληϑήσεται, καὶ δώσει αὐτῷ κύριος ὁ ϑεὸς τὸν ϑρόνον Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ,
Verse: 33    καὶ βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον ᾽Ιακὼβ εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος.
Verse: 34    εἶπεν δὲ Μαριὰμ πρὸς τὸν ἄγγελον, Πῶς ἔσται τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω;
Verse: 35    καὶ ἀποκριϑεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῇ, Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σέ, καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι· διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἅγιον κληϑήσεται, υἱὸς ϑεοῦ.
Verse: 36    καὶ ἰδοὺ ᾽Ελισάβετ ἡ συγγενίς σου καὶ αὐτὴ συνείληϕεν υἱὸν ἐν γήρει αὐτῆς, καὶ οὗτος μὴν ἕκτος ἐστὶν αὐτῇ τῇ καλουμένῃ στείρᾳ·
Verse: 37    ὅτι οὐκ ἀδυνατήσει παρὰ τοῦ ϑεοῦ πᾶν ῥῆμα.
Verse: 38    εἶπεν δὲ Μαριάμ, ᾽Ιδοὺ ἡ δούλη κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου. καὶ ἀπῆλϑεν ἀπ' αὐτῆς ὁ ἄγγελος.
Verse: 39    ᾽Αναστᾶσα δὲ Μαριὰμ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἐπορεύϑη εἰς τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς εἰς πόλιν ᾽Ιούδα,
Verse: 40    καὶ εἰσῆλϑεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου καὶ ἠσπάσατο τὴν ᾽Ελισάβετ.
Verse: 41    καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας ἡ ᾽Ελισάβετ, ἐσκίρτησεν τὸ βρέϕος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς, καὶ ἐπλήσϑη πνεύματος ἁγίου ἡ ᾽Ελισάβετ,
Verse: 42    καὶ ἀνεϕώνησεν κραυγῇ μεγάλῃ καὶ εἶπεν, Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξίν, καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου.
Verse: 43    καὶ πόϑεν μοι τοῦτο ἵνα ἔλϑῃ ἡ μήτηρ τοῦ κυρίου μου πρὸς ἐμέ;
Verse: 44    ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετο ἡ ϕωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησεν ἐν ἀγαλλιάσει τὸ βρέϕος ἐν τῇ κοιλίᾳ μου.
Verse: 45    καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασα ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρὰ κυρίου.
Verse: 46    Καὶ εἶπεν Μαριάμ, Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν κύριον,
Verse: 47    καὶ ἠγαλλίασεντὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ ϑεῷ τῷ σωτῆρί μου,
Verse: 48    ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ. ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσίν με πᾶσαι αἱ γενεαί·
Verse: 49    ὅτι ἐποίησέν μοι μεγάλα ὁ δυνατός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ,
Verse: 50    καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰς καὶ γενεὰς τοῖς ϕοβουμένοις αὐτόν.
Verse: 51    ᾽Εποίησεν κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσκόρπισεν ὑπερηϕάνους διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν·
Verse: 52    καϑεῖλεν δυνάστας ἀπὸ ϑρόνων καὶ ὕψωσεν ταπεινούς,
Verse: 53    πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαϑῶν καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλεν κενούς.
Verse: 54    ἀντελάβετο ᾽Ισραὴλ παιδὸς αὐτοῦ, μνησϑῆναι ἐλέους,
Verse: 55    καϑὼς ἐλάλησεν πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τῷ ᾽Αβραὰμ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα.
Verse: 56    ῎Εμεινεν δὲ Μαριὰμ σὺν αὐτῇ ὡς μῆνας τρεῖς, καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.
Verse: 57    Τῇ δὲ ᾽Ελισάβετ ἐπλήσϑη ὁ χρόνος τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ ἐγέννησεν υἱόν.
Verse: 58    καὶ ἤκουσαν οἱ περίοικοι καὶ οἱ συγγενεῖς αὐτῆς ὅτι ἐμεγάλυνεν κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ μετ' αὐτῆς, καὶ συνέχαιρον αὐτῇ.
Verse: 59    Καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ ἦλϑον περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκάλουν αὐτὸ ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ζαχαρίαν.
Verse: 60    καὶ ἀποκριϑεῖσα ἡ μήτηρ αὐτοῦ εἶπεν, Οὐχί, ἀλλὰ κληϑήσεται ᾽Ιωάννης.
Verse: 61    καὶ εἶπαν πρὸς αὐτὴν ὅτι Οὐδείς ἐστιν ἐκ τῆς συγγενείας σου ὃς καλεῖται τῷ ὀνόματι τούτῳ.
Verse: 62    ἐνένευον δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τί ἂν ϑέλοι καλεῖσϑαι αὐτό.
Verse: 63    καὶ αἰτήσας πινακίδιον ἔγραψεν λέγων, ᾽Ιωάννης ἐστὶν ὄνομα αὐτοῦ. καὶ ἐϑαύμασαν πάντες.
Verse: 64    ἀνεῴχϑη δὲ τὸ στόμα αὐτοῦ παραχρῆμα καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ, καὶ ἐλάλει εὐλογῶν τὸν ϑεόν.
Verse: 65    καὶ ἐγένετο ἐπὶ πάντας ϕόβος τοὺς περιοικοῦντας αὐτούς, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ὀρεινῇ τῆς ᾽Ιουδαίας διελαλεῖτο πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα,
Verse: 66    καὶ ἔϑεντο πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν, λέγοντες, Τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔσται; καὶ γὰρ χεὶρ κυρίου ἦν μετ' αὐτοῦ.
Verse: 67    Καὶ Ζαχαρίας ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐπλήσϑη πνεύματος ἁγίου καὶ ἐπροϕήτευσεν λέγων,
Verse: 68    Εὐλογητὸς κύριος ὁ ϑεὸς τοῦ ᾽Ισραήλ, ὅτι ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησεν λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ,
Verse: 69    καὶ ἤγειρεν κέρας σωτηρίας ἡμῖν ἐν οἴκῳ Δαυὶδ παιδὸς αὐτοῦ,
Verse: 70    καϑὼς ἐλάλησεν διὰ στόματος τῶν ἁγίων ἀπ' αἰῶνος προϕητῶν αὐτοῦ,
Verse: 71    σωτηρίαν ἐξ ἐχϑρῶν ἡμῶν καὶ ἐκ χειρὸς πάντων τῶν μισούντων ἡμᾶς·
Verse: 72    ποιῆσαι ἔλεος μετὰ τῶν πατέρων ἡμῶν καὶ μνησϑῆναι διαϑήκης ἁγίας αὐτοῦ,
Verse: 73    ὅρκον ὃν ὤμοσεν πρὸς ᾽Αβραὰμ τὸν πατέρα ἡμῶν, τοῦ δοῦναι ἡμῖν
Verse: 74    ἀϕόβως ἐκ χειρὸς ἐχϑρῶν ῥυσϑέντας λατρεύειν αὐτῷ
Verse: 75    ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ ἐνώπιον αὐτοῦ πάσαις ταῖς ἡμέραις ἡμῶν.
Verse: 76    Καὶ σὺ δέ, παιδίον, προϕήτης ὑψίστου κληϑήσῃ, προπορεύσῃ γὰρ ἐνώπιον κυρίου ἑτοιμάσαι ὁδοὺς αὐτοῦ,
Verse: 77    τοῦ δοῦναι γνῶσιν σωτηρίας τῷ λαῷ αὐτοῦ ἐν ἀϕέσει ἁμαρτιῶν αὐτῶν,
Verse: 78    διὰ σπλάγχνα ἐλέους ϑεοῦ ἡμῶν, ἐν οἷς ἐπισκέψεται ἡμᾶς ἀνατολὴ ἐξ ὕψους,
Verse: 79    ἐπιϕᾶναι τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ ϑανάτου καϑημένοις, τοῦ κατευϑῦναι τοὺς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδὸν εἰρήνης.
Verse: 80    Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανεν καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι, καὶ ἦν ἐν ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡμέρας ἀναδείξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν ᾽Ισραήλ.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Novum Testamentum graece.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.