TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 1001
Previous part

Chapter: 14 
Verse: 1    Καὶ ἐλεήσει κύριος τὸν Ιακωβ καὶ ἐκλέξεται ἔτι τὸν Ισραηλ, καὶ ἀναπαύσονται ἐπὶ τῆς γῆς αὐτῶν, καὶ γιώρας προστεϑήσεται πρὸς αὐτοὺς καὶ προστεϑήσεται πρὸς τὸν οἶκον Ιακωβ,
Verse: 2    
καὶ λήμψονται αὐτοὺς ἔϑνη καὶ εἰσάξουσιν εἰς τὸν τόπον αὐτῶν, καὶ κατακληρονομήσουσιν καὶ πληϑυνϑήσονται ἐπὶ τῆς γῆς τοῦ ϑεοῦ εἰς δούλους καὶ δούλας· καὶ ἔσονται αἰχμάλωτοι οἱ αἰχμαλωτεύσαντες αὐτούς, καὶ κυριευϑήσονται οἱ κυριεύσαντες αὐτῶν.
Verse: 3    
Καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀναπαύσει σε ϑεὸς ἐκ τῆς ὀδύνης καὶ τοῦ ϑυμοῦ σου καὶ τῆς δουλείας σου τῆς σκληρᾶς, ἧς ἐδούλευσας αὐτοῖς.
Verse: 4    
καὶ λήμψῃ τὸν ϑρῆνον τοῦτον ἐπὶ τὸν βασιλέα Βαβυλῶνος καὶ ἐρεῖς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ Πῶς ἀναπέπαυται ἀπαιτῶν καὶ ἀναπέπαυται ἐπισπουδαστής;
Verse: 5    
συνέτριψεν ϑεὸς τὸν ζυγὸν τῶν ἁμαρτωλῶν, τὸν ζυγὸν τῶν ἀρχόντων·
Verse: 6    
πατάξας ἔϑνος ϑυμῷ πληγῇ ἀνιάτῳ, παίων ἔϑνος πληγὴν ϑυμοῦ, οὐκ ἐϕείσατο,
Verse: 7    
ἀνεπαύσατο πεποιϑώς. πᾶσα γῆ βοᾷ μετ' εὐϕροσύνης,
Verse: 8    
καὶ τὰ ξύλα τοῦ Λιβάνου εὐϕράνϑησαν ἐπὶ σοὶ καὶ κέδρος τοῦ Λιβάνου ᾽Αϕ' οὗ σὺ κεκοίμησαι, οὐκ ἀνέβη κόπτων ἡμᾶς.
Verse: 9    
ᾅδης κάτωϑεν ἐπικράνϑη συναντήσας σοι, συνηγέρϑησάν σοι πάντες οἱ γίγαντες οἱ ἄρξαντες τῆς γῆς οἱ ἐγείραντες ἐκ τῶν ϑρόνων αὐτῶν πάντας βασιλεῖς ἐϑνῶν.
Verse: 10    
πάντες ἀποκριϑήσονται καὶ ἐροῦσίν σοι Καὶ σὺ ἑάλως ὥσπερ καὶ ἡμεῖς, ἐν ἡμῖν δὲ κατελογίσϑης.
Verse: 11    
κατέβη δὲ εἰς ᾅδου δόξα σου, πολλή σου εὐϕροσύνη· ὑποκάτω σου στρώσουσιν σῆψιν, καὶ τὸ κατακάλυμμά σου σκώληξ.
Verse: 12    
πῶς ἐξέπεσεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἑωσϕόρος πρωὶ ἀνατέλλων; συνετρίβη εἰς τὴν γῆν ἀποστέλλων πρὸς πάντα τὰ ἔϑνη.
Verse: 13    
σὺ δὲ εἶπας ἐν τῇ διανοίᾳ σου Εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβήσομαι, ἐπάνω τῶν ἄστρων τοῦ οὐρανοῦ ϑήσω τὸν ϑρόνον μου, καϑιῶ ἐν ὄρει ὑψηλῷ ἐπὶ τὰ ὄρη τὰ ὑψηλὰ τὰ πρὸς βορρᾶν,
Verse: 14    
ἀναβήσομαι ἐπάνω τῶν νεϕελῶν, ἔσομαι ὅμοιος τῷ ὑψίστῳ.
Verse: 15    
νῦν δὲ εἰς ᾅδου καταβήσῃ καὶ εἰς τὰ ϑεμέλια τῆς γῆς.
Verse: 16    
οἱ ἰδόντες σε ϑαυμάσουσιν ἐπὶ σοὶ καὶ ἐροῦσιν Οὗτος ἄνϑρωπος παροξύνων τὴν γῆν, σείων βασιλεῖς;
Verse: 17    
ϑεὶς τὴν οἰκουμένην ὅλην ἔρημον καὶ τὰς πόλεις καϑεῖλεν, τοὺς ἐν ἐπαγωγῇ οὐκ ἔλυσεν.
Verse: 18    
πάντες οἱ βασιλεῖς τῶν ἐϑνῶν ἐκοιμήϑησαν ἐν τιμῇ, ἄνϑρωπος ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ·
Verse: 19    
σὺ δὲ ῥιϕήσῃ ἐν τοῖς ὄρεσιν ὡς νεκρὸς ἐβδελυγμένος μετὰ πολλῶν τεϑνηκότων ἐκκεκεντημένων μαχαίραις καταβαινόντων εἰς ᾅδου. ὃν τρόπον ἱμάτιον ἐν αἵματι πεϕυρμένον οὐκ ἔσται καϑαρόν,
Verse: 20    
οὕτως οὐδὲ σὺ ἔσῃ καϑαρός, διότι τὴν γῆν μου ἀπώλεσας καὶ τὸν λαόν μου ἀπέκτεινας· οὐ μὴ μείνῃς εἰς τὸν αἰῶνα χρόνον, σπέρμα πονηρόν.
Verse: 21    
ἑτοίμασον τὰ τέκνα σου σϕαγῆναι ταῖς ἁμαρτίαις τοῦ πατρός σου, ἵνα μὴ ἀναστῶσιν καὶ τὴν γῆν κληρονομήσωσιν καὶ ἐμπλήσωσι τὴν γῆν πόλεων.
Verse: 22    
Καὶ ἐπαναστήσομαι αὐτοῖς, λέγει κύριος σαβαωϑ, καὶ ἀπολῶ αὐτῶν ὄνομα καὶ κατάλειμμα καὶ σπέρμα τάδε λέγει κύριος
Verse: 23    
καὶ ϑήσω τὴν Βαβυλωνίαν ἔρημον ὥστε κατοικεῖν ἐχίνους, καὶ ἔσται εἰς οὐδέν· καὶ ϑήσω αὐτὴν πηλοῦ βάραϑρον εἰς ἀπώλειαν.
Verse: 24    
τάδε λέγει κύριος σαβαωϑ ῝Ον τρόπον εἴρηκα, οὕτως ἔσται, καὶ ὃν τρόπον βεβούλευμαι, οὕτως μενεῖ,
Verse: 25    
τοῦ ἀπολέσαι τοὺς ᾽Ασσυρίους ἀπὸ τῆς γῆς τῆς ἐμῆς καὶ ἀπὸ τῶν ὀρέων μου, καὶ ἔσονται εἰς καταπάτημα, καὶ ἀϕαιρεϑήσεται ἀπ' αὐτῶν ζυγὸς αὐτῶν, καὶ τὸ κῦδος αὐτῶν ἀπὸ τῶν ὤμων ἀϕαιρεϑήσεται.
Verse: 26    
αὕτη βουλή, ἣν βεβούλευται κύριος ἐπὶ τὴν οἰκουμένην ὅλην, καὶ αὕτη χεὶρ ὑψηλὴ ἐπὶ πάντα τὰ ἔϑνη τῆς οἰκουμένης.
Verse: 27    
γὰρ ϑεὸς ἅγιος βεβούλευται, τίς διασκεδάσει; καὶ τὴν χεῖρα τὴν ὑψηλὴν τίς ἀποστρέψει;
Verse: 28    
Τοῦ ἔτους, οὗ ἀπέϑανεν Αχαζ βασιλεύς, ἐγενήϑη τὸ ῥῆμα τοῦτο.
Verse: 29    
Μὴ εὐϕρανϑείητε, πάντες οἱ ἀλλόϕυλοι, συνετρίβη γὰρ ζυγὸς τοῦ παίοντος ὑμᾶς· ἐκ γὰρ σπέρματος ὄϕεων ἐξελεύσεται ἔκγονα ἀσπίδων, καὶ τὰ ἔκγονα αὐτῶν ἐξελεύσονται ὄϕεις πετόμενοι.
Verse: 30    
καὶ βοσκηϑήσονται πτωχοὶ δι' αὐτοῦ, πτωχοὶ δὲ ἄνδρες ἐπ' εἰρήνης ἀναπαύσονται· ἀνελεῖ δὲ λιμῷ τὸ σπέρμα σου καὶ τὸ κατάλειμμά σου ἀνελεῖ.
Verse: 31    
ὀλολύζετε, πύλαι πόλεων, κεκραγέτωσαν πόλεις τεταραγμέναι, οἱ ἀλλόϕυλοι πάντες, ὅτι καπνὸς ἀπὸ βορρᾶ ἔρχεται, καὶ οὐκ ἔστιν τοῦ εἶναι.
Verse: 32    
καὶ τί ἀποκριϑήσονται βασιλεῖς ἐϑνῶν; ὅτι κύριος ἐϑεμελίωσεν Σιων, καὶ δι' αὐτοῦ σωϑήσονται οἱ ταπεινοὶ τοῦ λαοῦ.

Next part



This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.