TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 189
Previous part

Chapter: 2 
Verse: 1    Καὶ ἀπέστειλεν ᾽Ιησοῦς υἱὸς Ναυη ἐκ Σαττιν δύο νεανίσκους κατασκοπεῦσαι λέγων ᾽Ανάβητε καὶ ἴδετε τὴν γῆν καὶ τὴν Ιεριχω. καὶ πορευϑέντες εἰσήλϑοσαν οἱ δύο νεανίσκοι εἰς Ιεριχω καὶ εἰσήλϑοσαν εἰς οἰκίαν γυναικὸς πόρνης, ᾗ ὄνομα Ρααβ, καὶ κατέλυσαν ἐκεῖ.
Verse: 2    καὶ ἀπηγγέλη τῷ βασιλεῖ Ιεριχω λέγοντες Εἰσπεπόρευνται ὧδε ἄνδρες τῶν υἱῶν Ισραηλ κατασκοπεῦσαι τὴν γῆν.
Verse: 3    καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς Ιεριχω καὶ εἶπεν πρὸς Ρααβ λέγων ᾽Εξάγαγε τοὺς ἄνδρας τοὺς εἰσπεπορευμένους εἰς τὴν οἰκίαν σου τὴν νύκτα· κατασκοπεῦσαι γὰρ τὴν γῆν ἥκασιν.
Verse: 4    καὶ λαβοῦσα ἡ γυνὴ τοὺς ἄνδρας ἔκρυψεν αὐτοὺς καὶ εἶπεν αὐτοῖς λέγουσα Εἰσεληλύϑασιν πρός με οἱ ἄνδρες·
Verse: 5    ὡς δὲ ἡ πύλη ἐκλείετο ἐν τῷ σκότει, καὶ οἱ ἄνδρες ἐξῆλϑον· οὐκ ἐπίσταμαι ποῦ πεπόρευνται· καταδιώξατε ὀπίσω αὐτῶν, εἰ καταλήμψεσϑε αὐτούς.
Verse: 6    αὐτὴ δὲ ἀνεβίβασεν αὐτοὺς ἐπὶ τὸ δῶμα καὶ ἔκρυψεν αὐτοὺς ἐν τῇ λινοκαλάμῃ τῇ ἐστοιβασμένῃ αὐτῇ ἐπὶ τοῦ δώματος.
Verse: 7    καὶ οἱ ἄνδρες κατεδίωξαν ὀπίσω αὐτῶν ὁδὸν τὴν ἐπὶ τοῦ Ιορδάνου ἐπὶ τὰς διαβάσεις, καὶ ἡ πύλη ἐκλείσϑη. καὶ ἐγένετο ὡς ἐξήλϑοσαν οἱ διώκοντες ὀπίσω αὐτῶν
Verse: 8    καὶ αὐτοὶ δὲ πρὶν ἢ κοιμηϑῆναι αὐτούς, καὶ αὐτὴ ἀνέβη ἐπὶ τὸ δῶμα πρὸς αὐτοὺς
Verse: 9    καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς ᾽Επίσταμαι ὅτι δέδωκεν ὑμῖν κύριος τὴν γῆν, ἐπιπέπτωκεν γὰρ ὁ ϕόβος ὑμῶν ἐϕ' ἡμᾶς·
Verse: 10    ἀκηκόαμεν γὰρ ὅτι κατεξήρανεν κύριος ὁ ϑεὸς τὴν ἐρυϑρὰν ϑάλασσαν ἀπὸ προσώπου ὑμῶν, ὅτε ἐξεπορεύεσϑε ἐκ γῆς Αἰγύπτου, καὶ ὅσα ἐποίησεν τοῖς δυσὶ βασιλεῦσιν τῶν Αμορραίων, οἳ ἦσαν πέραν τοῦ Ιορδάνου, τῷ Σηων καὶ Ωγ, οὓς ἐξωλεϑρεύσατε αὐτούς·
Verse: 11    καὶ ἀκούσαντες ἡμεῖς ἐξέστημεν τῇ καρδίᾳ ἡμῶν, καὶ οὐκ ἔστη ἔτι πνεῦμα ἐν οὐδενὶ ἡμῶν ἀπὸ προσώπου ὑμῶν, ὅτι κύριος ὁ ϑεὸς ὑμῶν ϑεὸς ἐν οὐρανῷ ἄνω καὶ ἐπὶ τῆς γῆς κάτω.
Verse: 12    καὶ νῦν ὀμόσατέ μοι κύριον τὸν ϑεόν, ὅτι ποιῶ ὑμῖν ἔλεος καὶ ποιήσετε καὶ ὑμεῖς ἔλεος ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρός μου
Verse: 13    καὶ ζωγρήσετε τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου καὶ τὴν μητέρα μου καὶ τοὺς ἀδελϕούς μου καὶ πάντα τὸν οἶκόν μου καὶ πάντα, ὅσα ἐστὶν αὐτοῖς, καὶ ἐξελεῖσϑε τὴν ψυχήν μου ἐκ ϑανάτου.
Verse: 14    καὶ εἶπαν αὐτῇ οἱ ἄνδρες ῾Η ψυχὴ ἡμῶν ἀνϑ' ὑμῶν εἰς ϑάνατον. καὶ αὐτὴ εἶπεν ῾Ως ἂν παραδῷ κύριος ὑμῖν τὴν πόλιν, ποιήσετε εἰς ἐμὲ ἔλεος καὶ ἀλήϑειαν.
Verse: 15    καὶ κατεχάλασεν αὐτοὺς διὰ τῆς ϑυρίδος
Verse: 16    καὶ εἶπεν αὐτοῖς Εἰς τὴν ὀρεινὴν ἀπέλϑετε, μὴ συναντήσωσιν ὑμῖν οἱ καταδιώκοντες, καὶ κρυβήσεσϑε ἐκεῖ τρεῖς ἡμέρας, ἕως ἂν ἀποστρέψωσιν οἱ καταδιώκοντες ὀπίσω ὑμῶν, καὶ μετὰ ταῦτα ἀπελεύσεσϑε εἰς τὴν ὁδὸν ὑμῶν.
Verse: 17    καὶ εἶπαν οἱ ἄνδρες πρὸς αὐτήν ᾽Αϑῷοί ἐσμεν τῷ ὅρκῳ σου τούτῳ·
Verse: 18    ἰδοὺ ἡμεῖς εἰσπορευόμεϑα εἰς μέρος τῆς πόλεως, καὶ ϑήσεις τὸ σημεῖον, τὸ σπαρτίον τὸ κόκκινον τοῦτο ἐκδήσεις εἰς τὴν ϑυρίδα, δι' ἧς κατεβίβασας ἡμᾶς δι' αὐτῆς, τὸν δὲ πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου καὶ τοὺς ἀδελϕούς σου καὶ πάντα τὸν οἶκον τοῦ πατρός σου συνάξεις πρὸς σεαυτὴν εἰς τὴν οἰκίαν σου.
Verse: 19    καὶ ἔσται πᾶς, ὃς ἂν ἐξέλϑῃ τὴν ϑύραν τῆς οἰκίας σου ἔξω, ἔνοχος ἑαυτῷ ἔσται, ἡμεῖς δὲ ἀϑῷοι τῷ ὅρκῳ σου τούτῳ· καὶ ὅσοι ἐὰν γένωνται μετὰ σοῦ ἐν τῇ οἰκίᾳ σου, ἡμεῖς ἔνοχοι ἐσόμεϑα.
Verse: 20    ἐὰν δέ τις ἡμᾶς ἀδικήσῃ ἢ καὶ ἀποκαλύψῃ τοὺς λόγους ἡμῶν τούτους, ἐσόμεϑα ἀϑῷοι τῷ ὅρκῳ σου τούτῳ.
Verse: 21    καὶ εἶπεν αὐτοῖς Κατὰ τὸ ῥῆμα ὑμῶν οὕτως ἔστω· καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτούς.
Verse: 22    καὶ ἐπορεύϑησαν καὶ ἤλϑοσαν εἰς τὴν ὀρεινὴν καὶ κατέμειναν ἐκεῖ τρεῖς ἡμέρας· καὶ ἐξεζήτησαν οἱ καταδιώκοντες πάσας τὰς ὁδοὺς καὶ οὐχ εὕροσαν.
Verse: 23    καὶ ὑπέστρεψαν οἱ δύο νεανίσκοι καὶ κατέβησαν ἐκ τοῦ ὄρους καὶ διέβησαν πρὸς ᾽Ιησοῦν υἱὸν Ναυη καὶ διηγήσαντο αὐτῷ πάντα τὰ συμβεβηκότα αὐτοῖς.
Verse: 24    καὶ εἶπαν πρὸς ᾽Ιησοῦν ὅτι Παρέδωκεν κύριος πᾶσαν τὴν γῆν ἐν χειρὶ ἡμῶν, καὶ κατέπτηκεν πᾶς ὁ κατοικῶν τὴν γῆν ἐκείνην ἀϕ' ἡμῶν.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.