Textbeispiel aus dem Śatapatha-Brāhmaṇa:

ŚB 1,8,1,1-6:
a) akzentuiert:
म॒नवे ह वै॒ प्रातः॒ । अवने॒ग्यमुदकमा॒जह्रुर्य॒थे॒दं पाणि॒भ्यामवने॒जनाया॒हरन्त्येवं
त॒स्यावने॒निजानस्य म॒त्स्यः पाणीऽआ॒पेदे ॥१॥ स॒ हास्मै वा॒चमुवाद । बिभृहि॒ मा
पारयिष्या॒मि त्वे॒ति क॒स्मान्मा पारयिष्यसी॒त्यौघ॒ इमाः स॒र्वाः प्रजा॒ निर्वोढा त॒तस्त्वा
पारयितास्मी॒ति क॒थं ते भृ॒तिरि॒ति ॥२॥ स॒ होवाच । या॒वद्वै॒ क्षुल्लका भ॒वामो बह्वी वै॒
नस्ता॒वन्नाष्ट्रा॒ भवत्युत म॒त्स्य एव म॒त्स्यं गिलति कुम्भ्यां मा॒ग्रे बिभरासि स॒ यदा
ता॒मतिव॒र्धाऽअथ॒ कर्षूं॒ खात्वा त॒स्यां मा बिभरासि स य॒दा ता॒मतिव॒र्धाऽअथ॒ मा
समुद्र॒मभ्य॒वहरासि त॒र्हि वा॒ऽअतिनाष्ट्रो॒ भवितास्मी॒ति ॥३॥ श॒श्वद्ध झष॒ आस । स हि
ज्ये॒ष्ठं व॒र्धते॒ऽथेतिथीँ स॒मां त॒दौघ॒ आगन्ता त॒न्मा ना॒वमुपकल्प्यो॒पासासै स॒
औघऽउ॒त्थिते ना॒वमा॒पद्यासै त॒तस्त्वा पारयितास्मी॒ति ॥४॥ त॒मेवं॒ भृत्वा॒
समुद्र॒मभ्य॒वजहार । स॒ यतिथीं तत्स॒मां परिदि॒देश ततिथीँ स॒मां
ना॒वमुपक॒ल्प्योपासां॒ चक्रे स॒ औघऽउ॒त्थिते ना॒वमा॒पेदे तँ स म॒त्स्य उपन्या॒पुप्लुवे
त॒स्य शृ॒ङ्गे नावः पा॒शं प्र॒तिमुमोच ते॒नैतमु॒त्तरं गिरिम॒तिदुद्राव ॥५॥ स॒ होवाच ।
अपी॒परं वै॒ त्वा वृक्षे ना॒वं प्र॒तिबध्नीष्व तं तु॒ त्वा मा॒ गिरौ
स॒न्तमुदक॒मन्त॒श्च्छैत्सीद्या॒वदुदकँ॒ समवा॒यात्ता॒वत्तावदन्व॒वसर्पासी॒ति स॒ ह
ता॒वत्ताव॒देवान्व॒वससर्प त॒दप्येत॒दुत्तरस्य गिरेर्म॒नोरवस॒र्पणमि॒त्यौघो॒ ह ताः स॒र्वाः
प्रजा॒ निरुवाहा॒थेह म॒नुरेवै॒कः प॒रिशिशिषे ॥६॥

b) transkribiert:
mánave ha vái prātáḥ : avanégyam udakám ā́jahrur yáthedáṃ pāṇíbhyām avanéjanāyāháranty eváṃ tásyāvanénijānasya mátsyaḥ pāṇī́ ā́pede :1: sá hāsmái vā́cam uvāda : bibhṛhí mā pārayiṣyā́mi tvéti kásmān mā pārayiṣyasī́ty aughá imā́ḥ sárvāḥ prajā́ nirvoḍhā́ tátas tvā pārayitā́smī́ti káthaṃ te bhṛ́tir íti :2: sá hovāca : yā́vad vái kṣullakā́ bhávāmo bahvī́ vái nas tā́van nāṣṭrā́ bhavaty utá mátsya evá mátsyaṃ gilati kumbhyā́ṃ mā́gre bibharāsi sá yadā́ tā́m ativárdhā átha karṣū́ṃ khātvā́ tásyāṃ mā bibharāsi sá yadā́ (!) tā́m ativárdhā átha mā samudrám abhyávaharāsi tárhi vā́ atināṣṭró bhavitā́smī́ti :3: śáśvad dha jhaṣá āsa : sá hí jyéṣṭhaṃ várdhaté 'thetithī́m̐ sámāṃ tád aughá āgantā tán mā nā́vam upakálpyópāsāsai sá aughá útthite nā́vam ā́padyāsai tátas tvā pārayitā́smī́ti :4: tám eváṃ bhṛtvā́ samudrám abhyávajahāra : sá yatithī́ṃ tát sámāṃ parididéśa tatithī́m̐ sámām̐ nā́vam upakálpyopāsā́ṃ cakre sá aughá útthite nā́vam ā́pede tám̐ sá mátsya upanyā́pupluve tásya śṛ́ṅge nāváḥ pā́śaṃ prátimumoca ténaitám úttaraṃ girím átidudrāva :5: sá hovāca : ápīparaṃ vái tvā vṛkṣé nā́vaṃ prátibadhnīṣva táṃ tú tvā mā́ giráu sántam udakám antáśchaitsīd yā́vad udakám̐ samavā́yāt tā́vattāvad anvávasarpāsī́ti sá ha tā́vattāvad évānvávasasarpa tád ápy etád úttarasya girér mánor avasárpaṇam íty aughó ha tā́ḥ sárvāḥ prajā́ niruvāhā́thehá mánur eváikaḥ páriśiśiṣe :6:

c) eingeteilt in Sinnabschnitte:

mánave ha vái prātáḥ : avanégyam udakám ā́jahrur
      yáthedáṃ pāṇíbhyām avanéjanāyāháranty

eváṃ tásyāvanénijānasya mátsyaḥ pāṇī́ ā́pede :1:
sá hāsmái vā́cam uvāda :
      bibhṛhí mā
      pārayiṣyā́mi tvéti
kásmān mā pārayiṣyasī́ty
aughá imā́ḥ sárvāḥ prajā́ nirvoḍhā́
      tátas tvā pārayitā́smī́ti
káthaṃ te bhṛ́tir íti :2:
sá hovāca :
      yā́vad vái kṣullakā́ bhávāmo
            bahvī́ vái nas tā́van nāṣṭrā́ bhavaty utá
      mátsya evá mátsyaṃ gilati
      kumbhyā́ṃ mā́gre bibharāsi
      sá yadā́ tā́m ativárdhā
            átha karṣū́ṃ khātvā́ tásyāṃ mā bibharāsi
      sá yadā́ (!) tā́m ativárdhā
            átha mā samudrám abhyávaharāsi
      tárhi vā́ atināṣṭró bhavitā́smī́ti :3:
śáśvad dha jhaṣá āsa :
      sá hí jyéṣṭhaṃ várdhaté
'thetithī́m̐ sámāṃ tád aughá āgantā
      tán mā nā́vam upakálpyópāsāsai
      sá aughá útthite nā́vam ā́padyāsai
      tátas tvā pārayitā́smī́ti :4:
tám eváṃ bhṛtvā́ samudrám abhyávajahāra :
sá yatithī́ṃ tát sámāṃ parididéśa
      tatithī́m̐ sámām̐ nā́vam upakálpyopāsā́ṃ cakre
sá aughá útthite nā́vam ā́pede
tám̐ sá mátsya upanyā́pupluve
tásya śṛ́ṅge nāváḥ pā́śaṃ prátimumoca
ténaitám úttaraṃ girím átidudrāva :5:
sá hovāca :
      ápīparaṃ vái tvā
      vṛkṣé nā́vaṃ prátibadhnīṣva
      táṃ tú tvā mā́ giráu sántam udakám antáśchaitsīd
      yā́vad udakám̐ samavā́yāt
            tā́vattāvad anvávasarpāsī́ti
sá ha tā́vattāvad évānvávasasarpa
tád ápy etád úttarasya girér mánor avasárpaṇam íty
aughó ha tā́ḥ sárvāḥ prajā́ niruvāha_
ā́thehá mánur eváikaḥ páriśiśiṣe :6:

d) eingeteilt in Sinnabschnitte: mit aufgelöstem Sandhi:

mánave ha vái prātár : avanégyam udakám ā́jahrur
      yáthā͡idám pāṇíbhyām avanéjanāya͡āháranti

evám tásya͡avanénijānasya mátsyaḥ pāṇī́ ā́pede :1:
sá ha͡asmái vā́cam uvāda :
      bibhṛhí mā
      pārayiṣyā́mi tvā͡íti
kásmāt mā pārayiṣyasi͡íti
augháḥ imā́ḥ sárvāḥ prajā́ḥ nirvoḍhā́
      tátaḥ tvā pārayitā́͡asmi͡íti
kátham te bhṛ́tiḥ íti :2:
sá ha͡uvāca :
      yā́vat vái kṣullakā́ḥ bhávāmaḥ
            bahvī́ vái naḥ tā́vat nāṣṭrā́ bhavati utá
      mátsyaḥ evá mátsyam gilati
      kumbhyā́m mā͡ágre bibharāsi
      sá yadā́ tā́m ativárdhā
            átha karṣū́m khātvā́ tásyām mā bibharāsi
      sá yadā́ (!) tā́m ativárdhā
            átha mā samudrám abhyávaharāsi
      tárhi vā́ atināṣṭráḥ bhavitā́͡asmi͡íti :3:
śáśvat ha jhaṣáḥ āsa :
      sá hí jyéṣṭham várdhate͡
átha͡itithī́m sámām tát augháḥ āgantā
      tát mā nā́vam upakálpya͡úpāsāsai
      sá aughé útthite nā́vam ā́padyāsai
      tátaḥ tvā pārayitā́͡asmi͡íti :4:
tám evám bhṛtvā́ samudrám abhyávajahāra :
sá yatithī́m tát sámām parididéśa
      tatithī́m sámām nā́vam upakálpya͡upāsā́ṃ cakre
sá aughé útthite nā́vam ā́pede
tám sá mátsyaḥ upanyā́pupluve
tásya śṛ́ṅge nāváḥ pā́śam prátimumoca
téna͡etám úttaraṃ girím átidudrāva :5:
sá ha͡uvāca :
      ápīparam vái tvā
      vṛkṣé nā́vam prátibadhnīṣva
      tám tú tvā mā́ giráu sántam udakám antáśchaitsīt
      yā́vat udakám samavā́yāt
            tā́vattāvat anvávasarpāsi͡íti
sá ha tā́vattāvat éva͡anvávasasarpa
tát ápi etát úttarasya giréḥ mánoḥ avasárpaṇam íti
augháḥ ha tā́ḥ sárvāḥ prajā́ḥ niruvāha͡
átha͡ihá mánuḥ evá͡ékaḥ páriśiśiṣe :6:

e) übersetzt:

Dem Manu brachten sie am Morgen Waschwasser herbei,
(so) wie man es (gewöhnlich) für die Hände zum Waschen herbeibringt.

Gerade als er sich die Hände wusch, geriet ein Fisch in seine Hände.
Der sprach ihn mit den Worten an:
      "Bringe mich (zurück),
      (und) ich werde dich retten."
"Wovor willst du mich denn retten?" (sprach Manu). -
"Eine Flut wird alle Geschöpfe hier forttragen;
      davor werde ich dich retten." -
"Wie soll ich dich also zurückbringen?" (fragte Manu).
Der (Fisch) aber antwortete:
      "Solange wir klein sind,
            gibt es für uns große Gefahr:
      Fisch verschlingt nämlich Fisch.
      Zuerst sollst du mich (deshalb) in einen Topf geben.
      Wenn ich diesem entwachsen bin,
            dann sollst du ein Loch graben und mich dort hinein geben.
      Wenn ich (auch) diesem entwachsen bin,
            dann sollst du mich in das Meer hinabtragen.
      So werde ich der Gefahr entkommen."
Schnell wurde der Fisch nun ein großer jhaṣa
      (dieser wird nämlich am größten).
Darauf (sprach der Fisch): "In einem bestimmten Jahr wird also die Flut kommen,
      dann sollst du ein Schiff herrichten und an mich denken;
      wenn die Flut emporgestiegen ist, sollst du dich in das Schiff begeben,
      und ich werde dich vor ihr retten."
(Manu) trug ihn also zurück und brachte ihn ins Meer.
(Und) genau in dem Jahr, das er ihm angesagt hatte,
      in diesem Jahr richtete er ein Schiff her und gedachte (des Fisches).
(Und) als die Flut emporstieg, begab er sich in das Schiff.
(Und siehe da), der Fisch kam herbeigeschwommen,
(und) er band das Tau des Schiffs an das Horn (des Fischs),
(und) damit fuhr er hin bis zum nördlichen Gebirge.
(Da) sagte der (Fisch):
      "Nun habe ich dich also gerettet.
      Binde dein Schiff an einen Baum,
      aber lasse dich nicht vom Wasser abschneiden, während du auf dem Berg bist,
      (sondern) im gleichen Maße, wie der Wasser(spiegel wieder) absinkt,
            in dem Maße fahre auch du mit hinab."
(Manu) also ließ sich mit (dem Wasser) hinab.
Deshalb heißt dieser (Abhang) des nördlichen Gebirges "Manus Abstieg".
Die Flut aber trug alle Geschöpfe dieser (Welt) fort,
nur Manu allein blieb hier übrig.

unakzentuiert:

मनवे ह वै प्रातः । अवनेग्यमुदकमाजह्रुर्यथेदं पाणिभ्यामवनेजनायाहरन्त्येवं
तस्यावनेनिजानस्य मत्स्यः पाणीऽआपेदे ॥१॥ स हास्मै वाचमुवाद । बिभृहि मा पारयिष्यामि त्वेति
कस्मान्मा पारयिष्यसीत्यौघ इमाः सर्वाः प्रजा निर्वोढा ततस्त्वा पारयितास्मीति कथं ते भृतिरिति
॥२॥ स होवाच । यावद्वै क्षुल्लका भवामो बह्वी वै नस्तावन्नाष्ट्रा भवत्युत मत्स्य एव मत्स्यं गिलति
कुम्भ्यां माग्रे बिभरासि स यदा तामतिवर्धाऽअथ कर्षूं खात्वा तस्यां मा बिभरासि स यदा
तामतिवर्धाऽअथ मा समुद्रमभ्यवहरासि तर्हि वाऽअतिनाष्ट्रो भवितास्मीति ॥३॥ शश्वद्ध झष आस
। स हि ज्येष्ठं वर्धतेऽथेतिथीँ समां तदौघ आगन्ता तन्मा नावमुपकल्प्योपासासै स औघऽउत्थिते
नावमापद्यासै ततस्त्वा पारयितास्मीति ॥४॥ तमेवं भूत्वा समुद्रमभ्यवजहार । स यतिथीं तत्समां
परिदिदेश ततिथीँ समां नावमुपकल्प्योपासां चक्रे स औघऽउत्थिते नावमापेदे तँ स मत्स्य
उपन्यापुप्लुवे तस्य शृङ्गे नावः पाशं प्रतिमुमोच तेनैतमुत्तरं गिरिमतिदुद्राव ॥५॥ स होवाच ।
अपीपरं वै त्वा वृक्षे नावं प्रतिबध्नीष्व तं तु त्वा मा गिरौ सन्तमुदकमन्तश्च्छैत्सीद्यावदुदकँ
समवायात्तावत्तावदन्ववसर्पासीति स ह तावत्तावदेवान्ववससर्प तदप्येतदुत्तरस्य
गिरेर्मनोरवसर्पणमित्यौघो ह ताः सर्वाः प्रजा निरुवाहाथेह मनुरेवैकः परिशिशिषे ॥६॥


Achtung: Dieser Text ist mit Unicode / UTF8 kodiert. Um die in ihm erscheinenden Sonderzeichen auf Bildschirm und Drucker sichtbar zu machen, muß ein Font installiert sein, der Unicode abdeckt wie z.B. der TITUS-Font Titus Cyberbit Unicode. Attention: This text is encoded using Unicode / UTF8. The special characters as contained in it can only be displayed and printed by installing a font that covers Unicode such as the TITUS font Titus Cyberbit Unicode.


Copyright Jost Gippert Frankfurt a/M 2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.