TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 56
Previous part

Chapter: 12 
Verse: 1    ᾽Εν οἷς ἐπισυναχϑεισῶν τῶν μυριάδων τοῦ ὄχλου, ὥστε καταπατεῖν ἀλλήλους, ἤρξατο λέγειν πρὸς τοὺς μαϑητὰς αὐτοῦ πρῶτον, Προσέχετε ἑαυτοῖς ἀπὸ τῆς ζύμης, ἥτις ἐστὶν ὑπόκρισις, τῶν Φαρισαίων.
Verse: 2    
οὐδὲν δὲ συγκεκαλυμμένον ἐστὶν οὐκ ἀποκαλυϕϑήσεται, καὶ κρυπτὸν οὐ γνωσϑήσεται.
Verse: 3    
ἀνϑ' ὧν ὅσα ἐν τῇ σκοτίᾳ εἴπατε ἐν τῷ ϕωτὶ ἀκουσϑήσεται, καὶ πρὸς τὸ οὖς ἐλαλήσατε ἐν τοῖς ταμείοις κηρυχϑήσεται ἐπὶ τῶν δωμάτων.
Verse: 4    
Λέγω δὲ ὑμῖν τοῖς ϕίλοις μου, μὴ ϕοβηϑῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεινόντων τὸ σῶμα καὶ μετὰ ταῦτα μὴ ἐχόντων περισσότερόν τι ποιῆσαι.
Verse: 5    
ὑποδείξω δὲ ὑμῖν τίνα ϕοβηϑῆτε· ϕοβήϑητε τὸν μετὰ τὸ ἀποκτεῖναι ἔχοντα ἐξουσίαν ἐμβαλεῖν εἰς τὴν γέενναν· ναί, λέγω ὑμῖν, τοῦτον ϕοβήϑητε.
Verse: 6    
οὐχὶ πέντε στρουϑία πωλοῦνται ἀσσαρίων δύο; καὶ ἓν ἐξ αὐτῶν οὐκ ἔστιν ἐπιλελησμένον ἐνώπιον τοῦ ϑεοῦ.
Verse: 7    
ἀλλὰ καὶ αἱ τρίχες τῆς κεϕαλῆς ὑμῶν πᾶσαι ἠρίϑμηνται. μὴ ϕοβεῖσϑε· πολλῶν στρουϑίων διαϕέρετε.
Verse: 8    
Λέγω δὲ ὑμῖν, πᾶς ὃς ἂν ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοὶ ἔμπροσϑεν τῶν ἀνϑρώπων, καὶ υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου ὁμολογήσει ἐν αὐτῷ ἔμπροσϑεν τῶν ἀγγέλων τοῦ ϑεοῦ·
Verse: 9    
δὲ ἀρνησάμενός με ἐνώπιον τῶν ἀνϑρώπων ἀπαρνηϑήσεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ ϑεοῦ.
Verse: 10    
καὶ πᾶς ὃς ἐρεῖ λόγον εἰς τὸν υἱὸν τοῦ ἀνϑρώπου, ἀϕεϑήσεται αὐτῷ· τῷ δὲ εἰς τὸ ἅγιον πνεῦμα βλασϕημήσαντι οὐκ ἀϕεϑήσεται.
Verse: 11    
ὅταν δὲ εἰσϕέρωσιν ὑμᾶς ἐπὶ τὰς συναγωγὰς καὶ τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας, μὴ μεριμνήσητε πῶς [ἢ τί] ἀπολογήσησϑε τί εἴπητε·
Verse: 12    
τὸ γὰρ ἅγιον πνεῦμα διδάξει ὑμᾶς ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ δεῖ εἰπεῖν.
Verse: 13    
Εἶπεν δέ τις ἐκ τοῦ ὄχλου αὐτῷ, Διδάσκαλε, εἰπὲ τῷ ἀδελϕῷ μου μερίσασϑαι μετ' ἐμοῦ τὴν κληρονομίαν.
Verse: 14    
δὲ εἶπεν αὐτῷ, ῎Ανϑρωπε, τίς με κατέστησεν κριτὴν μεριστὴν ἐϕ' ὑμᾶς;
Verse: 15    
εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούς, ῾Ορᾶτε καὶ ϕυλάσσεσϑε ἀπὸ πάσης πλεονεξίας, ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν τινὶ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ.
Verse: 16    
Εἶπεν δὲ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς λέγων, ᾽Ανϑρώπου τινὸς πλουσίου εὐϕόρησεν χώρα.
Verse: 17    
καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων, Τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου;
Verse: 18    
καὶ εἶπεν, Τοῦτο ποιήσω· καϑελῶ μου τὰς ἀποϑήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὸν σῖτον καὶ τὰ ἀγαϑά μου,
Verse: 19    
καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου, Ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαϑὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, ϕάγε, πίε, εὐϕραίνου.
Verse: 20    
εἶπεν δὲ αὐτῷ ϑεός, ῎Αϕρων, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· δὲ ἡτοίμασας, τίνι ἔσται;
Verse: 21    
οὕτως ϑησαυρίζων ἑαυτῷ καὶ μὴ εἰς ϑεὸν πλουτῶν.
Verse: 22    
Εἶπεν δὲ πρὸς τοὺς μαϑητάς, Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ τί ϕάγητε, μηδὲ τῷ σώματι τί ἐνδύσησϑε.
Verse: 23    
γὰρ ψυχὴ πλεῖόν ἐστιν τῆς τροϕῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος.
Verse: 24    
κατανοήσατε τοὺς κόρακας ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ ϑερίζουσιν, οἷς οὐκ ἔστιν ταμεῖον οὐδὲ ἀποϑήκη, καὶ ϑεὸς τρέϕει αὐτούς· πόσῳ μᾶλλον ὑμεῖς διαϕέρετε τῶν πετεινῶν.
Verse: 25    
τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ προσϑεῖναι πῆχυν;
Verse: 26    
εἰ οὖν οὐδὲ ἐλάχιστον δύνασϑε, τί περὶ τῶν λοιπῶν μεριμνᾶτε;
Verse: 27    
κατανοήσατε τὰ κρίνα πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήϑει· λέγω δὲ ὑμῖν, οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων.
Verse: 28    
εἰ δὲ ἐν ἀγρῷ τὸν χόρτον ὄντα σήμερον καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον ϑεὸς οὕτως ἀμϕιάζει, πόσῳ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι.
Verse: 29    
καὶ ὑμεῖς μὴ ζητεῖτε τί ϕάγητε καὶ τί πίητε, καὶ μὴ μετεωρίζεσϑε·
Verse: 30    
ταῦτα γὰρ πάντα τὰ ἔϑνη τοῦ κόσμου ἐπιζητοῦσιν· ὑμῶν δὲ πατὴρ οἶδεν ὅτι χρῄζετε τούτων.
Verse: 31    
πλὴν ζητεῖτε τὴν βασιλείαν αὐτοῦ, καὶ ταῦτα προστεϑήσεται ὑμῖν.
Verse: 32    
Μὴ ϕοβοῦ, τὸ μικρὸν ποίμνιον, ὅτι εὐδόκησεν πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.
Verse: 33    
Πωλήσατε τὰ ὑπάρχοντα ὑμῶν καὶ δότε ἐλεημοσύνην· ποιήσατε ἑαυτοῖς βαλλάντια μὴ παλαιούμενα, ϑησαυρὸν ἀνέκλειπτον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ὅπου κλέπτης οὐκ ἐγγίζει οὐδὲ σὴς διαϕϑείρει·
Verse: 34    
ὅπου γάρ ἐστιν ϑησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ καὶ καρδία ὑμῶν ἔσται.
Verse: 35    
῎Εστωσαν ὑμῶν αἱ ὀσϕύες περιεζωσμέναι καὶ οἱ λύχνοι καιόμενοι,
Verse: 36    
καὶ ὑμεῖς ὅμοιοι ἀνϑρώποις προσδεχομένοις τὸν κύριον ἑαυτῶν πότε ἀναλύσῃ ἐκ τῶν γάμων, ἵνα ἐλϑόντος καὶ κρούσαντος εὐϑέως ἀνοίξωσιν αὐτῷ.
Verse: 37    
μακάριοι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι, οὓς ἐλϑὼν κύριος εὑρήσει γρηγοροῦντας· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι περιζώσεται καὶ ἀνακλινεῖ αὐτοὺς καὶ παρελϑὼν διακονήσει αὐτοῖς.
Verse: 38    
κἂν ἐν τῇ δευτέρᾳ κἂν ἐν τῇ τρίτῃ ϕυλακῇ ἔλϑῃ καὶ εὕρῃ οὕτως, μακάριοί εἰσιν ἐκεῖνοι.
Verse: 39    
τοῦτο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ᾔδει οἰκοδεσπότης ποίᾳ ὥρᾳ κλέπτης ἔρχεται, οὐκ ἂν ἀϕῆκεν διορυχϑῆναι τὸν οἶκον αὐτοῦ.
Verse: 40    
καὶ ὑμεῖς γίνεσϑε ἕτοιμοι, ὅτι ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου ἔρχεται.
Verse: 41    
Εἶπεν δὲ Πέτρος, Κύριε, πρὸς ἡμᾶς τὴν παραβολὴν ταύτην λέγεις καὶ πρὸς πάντας;
Verse: 42    
καὶ εἶπεν κύριος, Τίς ἄρα ἐστὶν πιστὸς οἰκονόμος ϕρόνιμος, ὃν καταστήσει κύριος ἐπὶ τῆς ϑεραπείας αὐτοῦ τοῦ διδόναι ἐν καιρῷ [τὸ] σιτομέτριον;
Verse: 43    
μακάριος δοῦλος ἐκεῖνος, ὃν ἐλϑὼν κύριος αὐτοῦ εὑρήσει ποιοῦντα οὕτως·
Verse: 44    
ἀληϑῶς λέγω ὑμῖν ὅτι ἐπὶ πᾶσιν τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῦ καταστήσει αὐτόν.
Verse: 45    
ἐὰν δὲ εἴπῃ δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, Χρονίζει κύριός μου ἔρχεσϑαι, καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς παῖδας καὶ τὰς παιδίσκας, ἐσϑίειν τε καὶ πίνειν καὶ μεϑύσκεσϑαι,
Verse: 46    
ἥξει κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὥρᾳ οὐ γινώσκει, καὶ διχοτομήσει αὐτὸν καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀπίστων ϑήσει.
Verse: 47    
ἐκεῖνος δὲ δοῦλος γνοὺς τὸ ϑέλημα τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ μὴ ἑτοιμάσας ποιήσας πρὸς τὸ ϑέλημα αὐτοῦ δαρήσεται πολλάς·
Verse: 48    
δὲ μὴ γνούς, ποιήσας δὲ ἄξια πληγῶν, δαρήσεται ὀλίγας. παντὶ δὲ ἐδόϑη πολύ, πολὺ ζητηϑήσεται παρ' αὐτοῦ, καὶ παρέϑεντο πολύ, περισσότερον αἰτήσουσιν αὐτόν.
Verse: 49    
Πῦρ ἦλϑον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ τί ϑέλω εἰ ἤδη ἀνήϕϑη.
Verse: 50    
βάπτισμα δὲ ἔχω βαπτισϑῆναι, καὶ πῶς συνέχομαι ἕως ὅτου τελεσϑῇ.
Verse: 51    
δοκεῖτε ὅτι εἰρήνην παρεγενόμην δοῦναι ἐν τῇ γῇ; οὐχί, λέγω ὑμῖν, ἀλλ' διαμερισμόν.
Verse: 52    
ἔσονται γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν πέντε ἐν ἑνὶ οἴκῳ διαμεμερισμένοι, τρεῖς ἐπὶ δυσὶν καὶ δύο ἐπὶ τρισίν,
Verse: 53    
διαμερισϑήσονται πατὴρ ἐπὶ υἱῷ καὶ υἱὸς ἐπὶ πατρί, μήτηρ ἐπὶ τὴν ϑυγατέρα καὶ ϑυγάτηρ ἐπὶ τὴν μητέρα,   πενϑερὰ ἐπὶ τὴν νύμϕην αὐτῆς καὶ νύμϕη ἐπὶ τὴν πενϑεράν.   
Verse: 54    
῎Ελεγεν δὲ καὶ τοῖς ὄχλοις, ῞Οταν ἴδητε [τὴν] νεϕέλην ἀνατέλλουσαν ἐπὶ δυσμῶν, εὐϑέως λέγετε ὅτι ῎Ομβρος ἔρχεται, καὶ γίνεται οὕτως·
Verse: 55    
καὶ ὅταν νότον πνέοντα, λέγετε ὅτι Καύσων ἔσται, καὶ γίνεται.
Verse: 56    
ὑποκριταί, τὸ πρόσωπον τῆς γῆς καὶ τοῦ οὐρανοῦ οἴδατε δοκιμάζειν, τὸν καιρὸν δὲ τοῦτον πῶς οὐκ οἴδατε δοκιμάζειν; /
Verse: 57    
Τί δὲ καὶ ἀϕ' ἑαυτῶν οὐ κρίνετε τὸ δίκαιον;
Verse: 58    
ὡς γὰρ ὑπάγεις μετὰ τοῦ ἀντιδίκου σου ἐπ' ἄρχοντα, ἐν τῇ ὁδῷ δὸς ἐργασίαν ἀπηλλάχϑαι ἀπ' αὐτοῦ, μήποτε κατασύρῃ σε πρὸς τὸν κριτήν, καὶ κριτής σε παραδώσει τῷ πράκτορι, καὶ πράκτωρ σε βαλεῖ εἰς ϕυλακήν.
Verse: 59    
λέγω σοι, οὐ μὴ ἐξέλϑῃς ἐκεῖϑεν ἕως καὶ τὸ ἔσχατον λεπτὸν ἀποδῷς.

Next part



This text is part of the TITUS edition of Novum Testamentum graece.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.