TITUS
Svan Poetic Texts
Part No. 112
Previous part

Text: 92/Lnr. 
თვეთნე მანგურ -- თეთრი მანგური


Page: 276  Verse: 1    შვანე ლაფა̈შვდ თვეთნე მანგურ,   სვანეთის საქებო თეთრო მანგურ,

Verse: 2    ლიზგე-ლირდე ხოჩა ჯა̄რა:   ყოფა-ცხოვრება კარგი გქონია:

Verse: 3    ლა̈წვრემ წვირმისუვ ჯა̄რენა,   სანიავებელი წვირმიში გქონია,

Verse: 4    ლალფრა იფა̈̄რუვ ჯე̄რო̄ლე,   სრავალი (პურის საშრობი) იფარში გაქვს,

Verse: 5    ლაკლა̈ვ კა̄ლასუვ ჯა̄რე̄ნა,   კალო კალაში გქონია,

Verse: 6    ლაჴა̈ნ ლახმჷლდს ჭურ ჯე̄რო̄ლე,   სახნავი ლახამულაში გაქვს თურმე,

Verse: 7    ლა̈ჭმა შხა̈რასუვ ჯე̄რო̄ლე;   სათიბი შხარაში გაქვს;

Verse: 8    ლაფა̈ცხდ და̈̄ვა̈რ ჭურ ჯეწე̄ნიხ,   საფორცხად თურმე მდევები გეწევიან,

Verse: 9    მჷთიდ დალა̈რ ჯიმურჯუნიხ;   მოსამკალად თურმე დალები გეხმარებიან;

Verse: 10    კიბდონა̈რდ ლჷლღნა̈რ ჯეგნო̄ლე,   კიდობნებად ვეებერთელა ქვაბები გიდგას,

Verse: 11    მარა̈ნ კეცა̈რდ გვეში ჯე̄რი,   მარანი ქვევრებით სავსე გაქვს,

Verse: 12    ღვინა̈ლ ჯეგნი იმრე̄თიშა,   (ქვევრებში) ღვინო იმერეთისა გიდგას,

Verse: 13    კვეცენ ჯერდი, ო, ყჷრმა̈ში.   პური გაქვს, ო, ყირიმისა.

Verse: 14    აშ ჯიბინა ლიზ-ლიჩედი,   ასე გასდგომიხარ გზას,

Verse: 15    ქა მეჩდე̄ლხი ლა̈კვცირათე,   წასულხარ ჯიხვზე სანადიროდ,

Verse: 16    ჩვა̈ჯბურა̈̄ნ ჭურ, ქვა̈ბილდისგა   დაგღამებია თურმე, გამოქვაბულში

Verse: 17    ჟი ლა̈ჯი̄შვა ხოშა ლემესგ,   დაგინთია დიდი ცეცხლი,

Verse: 18    ღვაშა̈ წვა̈დილდ ჟი̄ვ ჯიტყაბა,   ჯიხვის მწვადი შეგიწვავს,

Verse: 19    ამჟი̄ნ და̈ლი სგა̄ვ ჯამშგვარა.   ამ დროს დალი გსტუმრებია.

Verse: 20    - თვეთნე მანგურ, შვიდებდ ლა̄მეჴდ!   - თეთრო მანგურ, მშვიდობით მომიხვე!

Verse: 21    იმღა აღერ მიშგვა ქვა̈ბთე?   რატომ მოხვედი ჩემს გამოქვაბულში?

Verse: 22    - ჩუ ა̈მბურა̈̄ნ, ჲაღო მა̈̄ვ ჩვემნ?   - დამიღამდა, აბა რა მექნა?

Verse: 23    - ლი̄ზა̈̄ლ-ლიტხა̈̄ლს ლეგდ ჯა̈ჩომდა̈ს,   - წასვლა-დაბრუნებას ცუდს გიზამდი,

Verse: 24    მარე ამგვა̈რ ამსვა̄ლდ მატკლებ.   მაგრამ ამისთანა ადამიანი მენანები.

Verse: 25    - ჲაღო, იმჟი ლი მიშგუ გვეშ? -   - აბა, როგორ არის საქმე? -

Verse: 26    ამის მანგურ ხეჭვედჲელე.   ამას მანგური ეკითხება.

Page: 278  Verse: 27    - ამჟი მი ღალ სი დეშ ჯუფშვდე,   - ასე მე ვერ გაგიშვებ,

Verse: 28    ლელა̈ტდ ლახე დოშ ა̈მსყო̄ლი.   საყვარლად თუ არ გამირიგდები.

Verse: 29    - მია ხიადშვ ჟი ა̈ჯსყო̄ლი,   - მე სიამოვნებით გაგირიგდები,

Verse: 30    მარე ხეხვ ი გეზალ მირი.   მაგრამ ცოლი და შვილი მყავს.

Verse: 31    - ეჯჲა̈რს ამღა მა̄მ ხეჭრო̄ლეხ,   - იმათ ამით არა დაუშავდებათ რა,

Verse: 32    მარე ქა ნო̄მე ლა̈ხკუშე;   მაგრამ არსად გაამჟღავნო;

Verse: 33    შომვა̈̄ჲ თჷმი-წჷხი ა̈ჯჴეს,   როცა დიდი გაჭივრება დაგადგეს ("მოგივიდეს"),

Verse: 34    ეჩქას მიშგუ შორჷლდ ახა̈რშვნ,   მაშინ ჩემი სახელი ახსენე,

Verse: 35    გა̈ნხა̈ნ მეგნად ჟი ლა̈ჯმა̈რგი,   გვერდში მდგომად გამოგადგები,

Verse: 36    ღვაშა-ერსკა̈ნს დე̄მ ა̈ჯძვირი.   ჯიხვსა და არჩვს არ დაგიძვირებ.

Verse: 37    ბა̄ზი უშხუდ ჩუ იყვნა̄ლეხ,   ამაღამ ერთად წვებიან,

Verse: 38    ხინ ი ხიად მასა̈რდ ხე̄რიხ;   ლხინი და სიამოვნება ბლომად ექნებათ;

Verse: 39    მე̄რმა̄მ ძინა̈რს ჟი იგნა̄ლეხ,   მეორე დილას დგებიან,

Verse: 40    მანგურ ქორთე ანაღჷრი.   მანგური შინ მოდის.

Verse: 41    ო, ფისრაუ სა̈ვიარე   ო, წყეული სავები

Verse: 42    სგა ჯაჭვა̄დახ ეჩხა̈ნ-ამხა̈ნ,   შემოგსევიან იქით-აქედან,

Verse: 43    ცხვი ი ხანგა̈რ ჩუ̄ვ ხონჩჷდახ,   ისარი და ხანგარი აურევიათ,

Verse: 44    ჟი ლა̈ჯბინეხ ლიყა̈̄რე̄ლე.   დაგიწყეს ცემა-ჩეხა.

Verse: 45    -"ლიყა̈̄რჲელეს მი ჟ'აჯთვე̄ნნე!"   "ცემა-ჩეხას მე გასწავლი!"

Verse: 46    ჟი ხოშგუნა დაშნილ მიჩა,   უშიშვლია თავისი ხმალი,

Verse: 47    არა-ჩხარა ჩუ̄ვ ხოდგარა,   რვა-ცხრა მოუკლავს,

Verse: 48    არა-ჩხარა მიჩ ღალ ხაჴიდხ.   რვა-ცხრა, გლახ, მას დაჰკრეს.

Verse: 49    ჩვექს ხაგენა თვეთნე მანგურ:   მუხლი მოუყრია თეთრ მანგურს:

Verse: 50    "ხოლა და̈ლა, იმე მირი?   "აბა, დალო, სადა მყავხარ?

Verse: 51    სა̈ვჲა̈რ მია მადაგა̈რიხ!"   მე სავები მკლავენ!"

Verse: 52    ქა̄ვ ხოსკინა უხვა̈ნხა̈ნქა   გამომხტარა ჭიუხიდან

Verse: 53    და̈ლას, მანგური ლელა̈ტის,   დალი, მანგურის საყვარელი,

Verse: 54    ოფნი აშხალ შის ხაღვე̄ნა,   იფნის შტო ხელთ ჰქონია,

Verse: 55    სგა ლა̈ხფურთი̄ნა̈̄ნ სა̈ვჲარეს,   დარევია სავებს,

Verse: 56    მუ̄მბვიდ ეშხუ მა̄დ ხოცვი̄რა.   მოამბედ ერთიც არ დაუტოვებია.

Verse: 57    მანგურს ეშხუ ღალიდ ლახთხეპ,   მანგურს ერთი ფრთა მოუსვა,

Verse: 58    ნაქაჩვარე ქა̄ვ ხოჟაგა,   ჭრილობები მოურჩენია,

Verse: 59    ლუჰდირდ ქორთე ქა̄ვ ხოფი̄შვდა.   ჯანსაღი ("გამრთელებული") შინ გაუშვია.





Next part


This text is part of the TITUS edition of Svan Poetic Texts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 24.1.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.