Page: 324 Verse: 1 | ავთა̈ნდილა ქა მეჩდე̄ლი, | ავთანდილი წასულა, |
Verse: 2 | ქა მეჩდე̄ლი ლა̈თხვიართე, | წასულა სანადიროდ, |
Verse: 3 | მამგვეშ ხეთხა̈̄ნ ალას ლა̈დი, | არაფერი უშოვია ("ჰშოვებია") ამას დღეს, |
Verse: 4 | ჯიჰრა ჩუქვა̄ნ ლემესგს ა̄შვე. | მუხის ძირს ცეცხლს ანთებს. |
Verse: 5 | ლემესგ ოდე ჩუ ა̈დღუ̄ზა̈̄ნ, | სანამ ცეცხლი გაძლიერდა, |
Verse: 6 | ეჩქად ლა̈ჩვი ჩუ ხოდგარა, | მანამ ირემი მოუკლავს, |
Verse: 7 | ეჩი̄ წვა̈დვა̈რ ჟი ხომა̄რა. | მისი მწვადები დაუმზადებია. |
Verse: 8 | ქა ლა̈ჲსგიდა მინდვერთექა, | გაიხედა მინდვრისაკენ, |
Verse: 9 | ამეჩუნა ლაშგა̈რ ა̈რი: | აქ ლაშქარი არის: |
Verse: 10 | "ა, წარმა̈თი, მიშგუ აფხნეგ, | "ა, წარმათო, ჩემო ამხანაგო, |
Verse: 11 | მიშგუ საღრილ ქაი ა̈მიჴდ!" | ჩემი საღარი მომგვარე!" |
Verse: 12 | ამნემ ჩა̈̄ჟი ქა ხოჴიდი, | ამან ცხენი მოჰგვარა, |
Verse: 13 | ალას ავთა̈ნდილ ლახსგურდა, | ამაზე ავთანდილი შეჯდა, |
Verse: 14 | ქა მეჩდელი მინდვერთექა, | წასულა მინდვრისაკენ, |
Verse: 15 | ამჩუ თათა̈რდ ჟი გვეში ლი. | აქ თათრ(ებ)ით სავსეა. |
Verse: 16 | "ეშხუ აშირ ქა მიკვარა, | "ერთი ასი (თოფი) მისვრია, |
Verse: 17 | აშირ თათრა̈რ ჩუ მიდგარა, | ასი თათარი მომიკლავს, |
Verse: 18 | ეშხვი̄ლ ასა̈დ ნე̄სგაისგა." | ერთი დარჩა შუაში". |
Verse: 19 | ეშხუ ეჯას ქა ხოკვარა, | ერთი იმას(აც) უსვრია, |
Verse: 20 | ავთა̈ნდილს ხაჴიდ გუქა, | ავთანდილს მოარტყა გულში, |
Verse: 21 | ლა̈ჲსგიდა ავთა̈ნდილ ღვეშგმა̄ვ: | მიიხედა ავთანდილმა უკან: |
Verse: 22 | ფინდიხ მინდვერისგა იშდრა̈̄ლ. | ტყვია მინდორში თამაშობს. |
Page: 326 Verse: 23 | ქა მეტხელი ჯიჰრათექა, | დაბრუნებულა მუხასთან, |
Verse: 24 | ამეჩუნი ჩუ ასგურდა: | აქ ჩამოჯდა: |
Verse: 25 | "ო, ბედნიერ, ლა̈ჲრი მჷი, | "ო, ნეტავი, წერილის წამღები (მომცა), |
Verse: 26 | ა̈გითე მე̄ზი და̈̄რ მეთხი!" | შინ წამსვლელი არავინ მეშოვება!" |
Verse: 27 | ანჴა̈დ ნა̈მზურ ეშხუ მუგულდ, | მოვიდა ერთი დალოცვილი მტრედი, |
Verse: 28 | გა̈ნხა̈ნ ეჯას სგა ხაგენა, | მოსდგომია იმას გვერდზე |
Verse: 29 | ავთა̈ნდილა ლა̈ირს ა̈ჲრი | ავთანდილი წერილს წერს |
Verse: 30 | მუგვი ზისხშვ ი მუგვი ღალოშ. | მტრედის სისხლითა და მტრედის ფრთით. |
Verse: 31 | "მიშგუ დია, ალა მა̈ჲ ლი: | "ჩეზო დედავ, ეს რა არი! |
Verse: 32 | აშხვ კოჯისგა ლა̈ჩვი ყუ̄ლი? | ერთ კლდეში ირემი ყვირის? |
Verse: 33 | ამის ჯიჲრი, დედე მიშგუ: | ამას გწერ, ჩემო დედავ: |
Verse: 34 | ჲორი ღვამლა̈რ ჭურ ანღჷრიხ, | ორი ყორანი თურმე მოდის, |
Verse: 35 | უშხვარ პინტყილს დემ ხა̈ცურიხ; | ერთმანეთს ბუმბულს არ არჩენენ; |
Verse: 36 | ეშხუ ციცულდ კა ჩუქვანი | ერთი კატა კერიის ფიქალქვეშ |
Verse: 37 | კი̄ლი, ეჯა მა̈ჲ იროლე? | კივის, ის რა იქებ(ოდ)ა? |
Verse: 38 | გუშგვეჲ ყორჟი მეგემ ხეგნი, | ჩვენს კარზე ხე დგას, |
Verse: 39 | ეჯა იცნავშ ჩვალქაჩე̄ლი, | ის სიზმარში მოჭრილა, |
Verse: 40 | ბალე ჩუქვა̄ნთე ხაშჷ̄და!" | ფოთოლი ძირს დასცვენია!" |
Verse: 41 | ალა მუგულდდ ქა ადჲე, | ეს მტრედმა წაიღო, |
Verse: 42 | ავთა̈ნდი̄ლა̈ დედეს ლახვე̄მ, | ავთანდილის დედას მისცა, |
Verse: 43 | ქა̈̄დჭოდა̄ნე დედედ მიჩა. | წაიკითხა დედამისმა. |
Verse: 44 | "მეჩი ლა̈ჩვი დემის ყუ̄ლი, | "ბებერი ირემი კი არ ყვირის, |
Verse: 45 | მარე ისგუ ბაბა ი̄რა; | არამედ მამაშენი იქნება; |
Verse: 46 | ღვამლა̈რ ეჯჲა̈რ მა̄მ იროლეხ, | ისინი ყორნები კი არ იქნებოდნენ, |
Verse: 47 | მარე ისგუ ლადჩურა ლიხ; | არამედ შენი დები არიან; |
Verse: 48 | ციცულდ ეჯა მამა ი̄რა, | ის კატა კი არ იქნება, |
Verse: 49 | მარე ხვი̄რი ისგუ დედე; | არამედ დედაშენი ვიქნები; |
Verse: 50 | მეგა̈მ ეჯა მა̄მ ი̄რო̄ლე, | ის ხე კი არ იქნებოდა, |
Verse: 51 | მარე ეჯა სი ხი̄რო̄ლე: | არამედ ის შენი იქნებოდი: |
Verse: 52 | ერვა̄ლე სი თვეფსი ჯა̈ჴდა, | ვინმე შენ თოფს მოგარტყამდა, |
Verse: 53 | ლჷქა̈ჩ სია ჩუ ხირდოლე; | შენ დაჭრილი იქნებოდი: |
Verse: 54 | ზისხი კუნკვლა̈რ ა̈ჯე̄ზინი, | სისხლის წვეთები გდის (ალბათ), |
Verse: 55 | ეჯა სი ღალ მა̄დ ხი̄რია? | ის, გლახ, შენ არ იქნები? |
Verse: 56 | ო, საბრალო ავთა̈ნდილა, | ო, საბრალო ავთანდილ, |
Verse: 57 | თხვიმ უწვრადი მად ჯასედა!" | თავი უსისხლებლად არ დაგრჩენია!" |
Verse: 58 | ქრისდეშ ნა̈მზურ გუშგვეჲ ლირდე, | ქრისტეს დალოცვილი ჩვენი ყოფნა, |
Verse: 59 | ალა ღერთემ ჩუ გვა̈მზჷრას! | ეს ღმერთმა დაგვლოცოს! |