| Strophe: 411 Line: 6 411. | ||
| Line: 7 Verse: a | დავითსა და აღათანგის, | ორთავ აკლდა თითო თუ̂ალი, |
| Line: 8 Verse: b | ყარაულად იგინი გუ̂ყუ̂ნენ, | რა ჭკუ̂ა იყო თქჳ მართალი, |
| Line: 9 Verse: c | შემოსთუ̂ალეს თუ არ მოხუ̂ალთ, | ჩუ̂ჱნ შევებმით არ \/ ვართ მთუ̂რალი, |
| Line: 11 Verse: d | არ გიკჳრსთ რომ დავიჯერეთ, | ნახევარზედ დანათუ̂ალი. |
| Strophe: 412 Line: 12 412. | ||
| Line: 13 Verse: a | აღათანგის ყორნელითა, | დავითს ეთქუ̂ა გლდანელებით, |
| Line: 14 Verse: b | შევებნათო რა გგონიათ, | სიმრავლე აქუ̂სთ აქლემებით, |
| Line: 15 Verse: c | დაეხოცათ მათ თათრები, | გამოგზავნეს მკუ̂დარ დილებით, |
| Line: 16 Verse: d | წამოდითო თქუ̂ჱნ ამათგან, | დაკოდილთა სადილებით. |
| Strophe: 413 Line: 17 413. | ||
| Line: 18 Verse: a | შეიქმნა რჩევა ომისა, | იქ შებმისა და მოცდისა, |
| Line: 19 Verse: b | კაცსა მხნესა და ჯაბანსა, | დღე ამისთანა დაჰსცდისა, |
| Line: 20 Verse: c | ზოგი უცთურად არჩევდეს, | და ზოგსა კიდეც დასცდისა, |
| Line: 21 Verse: d | ზენა არს გამმარჯუ̂ჱბელი, | თუ არ კაცთ რჩევა მოსცდისა. |
