TITUS
Petre Laradze, Dilariani
Part No. 310
Previous part

Subchapter: [90]  
Line of ed.: 1  აქა მნათობისა ზეფირისა ანავსია ჴელმწიფას პასუხისა მოსხება.


Line of ed.: 2       მაშინ მნათობმან ზეფირ ამოძრავა მჭევრ მოუბარი ენაჲ
Line of ed.: 3    
თვისი, რომლითა ქაჯთა და ფერიათაცა შეიპყრობდა და მოახ\სენა:
Line of ed.: 4    
უდიდებულესავ ჴელმწიფაო, უკეთუ მოხსენებული
Line of ed.: 5    
გაქვნდესთ თქვენდამი გულისა მისისა ტრფიალებაჲ, ესრეთ
Line of ed.: 6    
ვჰგონებ, ამასავე ღამესა ღირს ჰყოფდით ხლებასა თქვენსა,
Line of ed.: 7    
გარნა ესე არს, რომე ვინ დაჰფენს წინაშე ტახტისა თქვენისა
Line of ed.: 8    
სურვილსა მისსა! ყოვლითურთ უცხო არს იგი პალატისა
Line of ed.: 9    
ამის მცხოვრებთაგან, ერთსა ოდენ მე მიცნობს ნებითა თქვე\ნითა,
Line of ed.: 10    
და მეცა, უკეთუ არა მკითხოთ მხევალსა თქვენსა, ვი\თარ
Line of ed.: 11    
ძალ მიძს მოხსენება რისაცა სიტყვისა! და აწ, ვინაჲთგან
Line of ed.: 12    
მივიღე უმაღლესი ბრძანება, ყოველივე სურვილი მისი ცხად
Line of ed.: 13    
ვჰყო წინაშე თქვენსა. იგი ჭაბუკთა შვენიერება სიყვარული\თა
Line of ed.: 14    
თქვენითა, ვითა ცვილი, ჰსდნების, და ოდეს დაღამებისა
Line of ed.: 15    
სახელის დებისა ჟამი მოიწევის, ამა გოდოლსა გარე ველების,
Line of ed.: 16    
ვითა ფარვანა ნათელსა, გოდლისა ამის შენებულთა ქვათა
Line of ed.: 17    
ცრემლთა აფრქვევს და კოცნასა განუმრავლებს, მეტყველი:
Line of ed.: 18    
"ნეტარ, თუმცა ერთი ქვათაგანი თქვენთა ვიყო, რათა ნუ თუ ერთ\გზის
Line of ed.: 19    
ჩემზედაცა განისვენოს მზემან ჩემმან და ოდეს ბაღსა
Line of ed.: 20    
ამას შემოვალს, ყოველთა წალკოტისა ამის გზათა ამბორი\სობს
Line of ed.: 21    
და ჰკოცნის და ამაოთა მიწათაგან სუნსა იყნოსებს, მეტ\ყველი:
Line of ed.: 22    
"ჩემის უკვდავებისა მომცემელისა შვენიერნი ფერჴნი
Line of ed.: 23    
თქვენზედა დადგმულ არიან, ნეტარძი თქვენსა ღირსებასაო!"
Line of ed.: 24    
რა ამა არესა შემოვალს, თქვენითა ტრფობითა ესრეთ ჰგო\ნიეს,
Line of ed.: 25    
ყოველთა ხეთა ფოთოლთა ზედა თქვენ ჰბრძანდებო\დეთ,
Line of ed.: 26    
ესრეთ უალერსებს და თაყვანისცემისა მათისაგან არა
Line of ed.: 27    
დაჰსცხრების. ყოველნი ბაღისა ხენი, ნაყოფ ფოთოლნი და
Line of ed.: 28    
ყვავილნი მისთვის მოსტირიან, და ერთ გზის ხილვითა თქვე\ნითა
Line of ed.: 29    
საბრალოდ მოტირალნი თვალნი მისნი არა განანათლეთ
Line of ed.: 30    
და არცა მძაფრითა ცეცხლითა გულისა მისისა წვა შეგბრალ\დათ,
Line of ed.: 31    
რაზომცა შვენიერი იგი მოყმე სურვილითა თქვენითა
Page of ed.: 519   Line of ed.: 1    
ილევის, ვჰგონებ, ჴელმწიფებასა თქვენსა სიხარულად მიაჩნ\დეს,
Line of ed.: 2    
თუ არა ეგრეთი უწყალოება მტერთაცა ზედა არა ჯერ
Line of ed.: 3    
არს, თუმცა ჯერეთ დიდებულება თქვენი მას საზომსა არა
Line of ed.: 4    
არს მიწევნილი, რომე იცოდეთ ძალი სიყვარულისა და ფასი
Line of ed.: 5    
დასდვათ დილარისა გულისა ტრფიალებასა, გარნა შეწყალება
Line of ed.: 6    
და მლმობელობა თქვენგან უჰასაკოსაცა გულსა ექმნების; აწ
Line of ed.: 7    
ესე ჰბრძანე, ჴელმწიფაო, ვიდრემდის იწვოდეს მარავებრითა
Line of ed.: 8    
აღტყინებულითა საჴმილითა. ვიცი, ჴელმწიფაო, მეტისა პირი\სა
Line of ed.: 9    
გაძლება მას არღა შეუძლიან და უკეთუ ტკბილითა გა\საუბრებითა
Line of ed.: 10    
თქვენითა დღეთა დილარისათა არა იყიდით, მი\სისა
Line of ed.: 11    
სიცოცხლისა ძაფი დალეულ არს; ჴელმწიფაო, ჰსჯობს
Line of ed.: 12    
თქვენცა შებრძანდეთ სიყვარულისა წალკოტსა და განიცა\დოთ
Line of ed.: 13    
ხილთა მისთა სიტკბოება, თუ ვითარნი შვებისა მრავ\ლადობანი
Line of ed.: 14    
არიან მას შინაო.



Section: (1:Sh)  
Line of ed.: 15  შაირი






Strophe: {1}  
Line of ed.: 16  Verse: a        სიყვარულისა წალკოტსა   აქვს კარნი მარად ღიანი,
Line of ed.: 17  Verse: b        ჰფშვიან სუნნელნი მარად და   ხილნი ტკბილ გემოიანი,
Line of ed.: 18  Verse: c        ვინცა იგემებს ხილთა მათ,   რაზომ ვინ იყოს ჭკვიანი,
Line of ed.: 19  Verse: d     და   იტყვის: "ესე ჰსჯობს სოფელსა,   რაც რა არს ნაყოფიანი!"






Strophe: {2}  
Line of ed.: 20  Verse: a        ვერა უდრის საწუთოსა   ამის ჴორცთა გემოვნება,
Line of ed.: 21  Verse: b        არა ტკბილი, საამოვნო,   ვერცა ყვავილთ ფეროვნება,
Line of ed.: 22  Verse: c        თუ მჴცოვანმან იგემოვნოს,   დაავიწყდეს ბეროვნება,
Line of ed.: 23  Verse: d     და   რა ჭაბუკმან განიხილოს,   ექმნეს დღეთა თენოვნება.






Strophe: {3}  
Line of ed.: 24  Verse: a        მას აქვს ოთხ კერძო შემკულნი   თვისნი მიდამო არენი,
Line of ed.: 25  Verse: b        ყოვლითურთ საშვებ სალხენი   და გულთა სანეტარენი,
Line of ed.: 26  Verse: c        ჰსდგანან ნაყოფნი ყვავილით,   წყარონი მომდინარენი,
Line of ed.: 27  Verse: d     და   თუ ვინ იხმევენ, ილხენენ,   თვით გულით მგლოვიარენი.


Page of ed.: 520  




Strophe: {4}  
Line of ed.: 1  Verse: a        ჰსცთების ყოვლსა საწადელსა,   ვინცა არ შევალს მისსა არებს,
Line of ed.: 2  Verse: b        მისის სიტკბოს უგემოვნო   ამა სოფელს დაიმწარებს,
Line of ed.: 3  Verse: c        ვისც არ უნებს მისი ხილვა,   რად არ განვლის ველთა გარებს,
Line of ed.: 4  Verse: d     და   ცუდად გულთა საცთუნებლად   რად გლახ თვალთა მიმოარებს!"






Strophe: {5}  
Line of ed.: 5  Verse: a        ანუ დასთმოს საწუთოსას,   ყოველს სიტკბოს მოერიდოს,
Line of ed.: 6  Verse: b        დაუტეოს ჴორცებრივი,   სხვას საშვებელს მოეკიდოს,
Line of ed.: 7  Verse: c        უშენს სადმე იმოღვაწოს,   სულის სასძლოს იმედ იდოს,
Line of ed.: 8  Verse: d     და   თვარა ორთა მელსაპეპონთ   ხილი ცალ ჴელ ვინმც აზიდოს!




Section: (2:L)  
Line of ed.: 9  ლექსი.


Strophe: {1}  
Line of ed.: 10  Verse: a        
თუ სიყვარულის უვიცი იყო დიდ გვირგვინოსანი,
Line of ed.: 11  Verse: b        
გაეწყევ სოფლის საშვებელს, გყეფ იადონებრ ჴმოსანი.



Section: (3:T)  
Line of ed.: 12  ტაეპი.


Strophe: {1}  
Line of ed.: 13  Verse: a        
თუ არ იცი ტრფობა სურვა, ბოლოდ უქმნა თავსა მდურვა.
Verse: _   Strophe: _  


Section: (4:H)  
Line of ed.: 15  ჰამბავი.


Line of ed.: 16       
რა ესე ვითარნი მრავალ გვარნი სიტყვანი მნათობმან ზე\ფირ
Line of ed.: 17    
მას სოფლიოსა მზესა მოახსენა, მან საბრალოდ რადმე,
Line of ed.: 18    
აღმოიოხრა, ცრემლნი, ვითა მარგალიტნი წმინდანი, ძოწეუ\ლისა
Line of ed.: 19    
უმჯობესთა ღაწვთა უშვენიერესთად დამოადინნა, და
Line of ed.: 20    
უფრჩკვნელისა ვარდისა უფეროვნესნი ბაგენი, ტკბილად შეჰს\ძრნა
Line of ed.: 21    
და უბრძანა: ჵი ზეფირ, ვინაჲთგან გარწმუნე მესაიდუმ\ლოება
Line of ed.: 22    
ჩემი, ამის თვის, მნათობო, შენთანა არღა დავფარო
Line of ed.: 23    
გულისა ჩემისა ხვაშიადი. ჵი მთიებო, რასა მაგას მწვრთნი?
Line of ed.: 24    
აწ ჰგონება, რომე რეცა ჟამი არა მქონდეს და სიყვარული\სადმი
Line of ed.: 25    
უცხო ვიყო? არა ჰსცთებია მაგა ჰაზრსა შინა? დრო
Line of ed.: 26    
მირეკს მე და სიყვარულისა ცეცხლი ფრიად მომდებია. დი\ლარ!
Line of ed.: 27    
ოჰ, რასა თვის ესრეთ შეიპყრა გული ჩემი შენისა სურ\ვილისა
Page of ed.: 521   Line of ed.: 1    
მუკუდმან, რომე წამსაცა ერთსა შენი სიშორე არღა
Line of ed.: 2    
ძალ-მიძს! ოჰ, ზეფირ, ჟამსა ამას შენი საქმესა შინა მაგალი\თობა
Line of ed.: 3    
შემაწიე, დილარ სიცოცხლე ჩემი არს და თვალთა ჩემ\თა
Line of ed.: 4    
ნათელი, გარნა, მნათობო, ჭაბუკთა გული მოუთმენელი
Line of ed.: 5    
არს, ამის თვის მასვე უფრთხილდები, ნუ თუ შვენიერება ჩე\მი
Line of ed.: 6    
განიცადოს და ცნობა მიეღოს, მე მოვჰკუდე ესრეთ სი\შორითა
Line of ed.: 7    
მისითა და იგი ეგოს მშვიდობით. ჵი, რაბამ ბედ\ნიერ
Line of ed.: 8    
ვიქმნები, უკეთუ შვენიერება ჩემი მას არა ავნებს, და
Line of ed.: 9    
უბედურისა ამის სახისა ჩემისა ხილვისა ჟამსა გულსა გაიმაგ\რებს,
Line of ed.: 10    
რომე ცნობა არა მიეღოს და ეღირსოს თვალთა ჩემთა
Line of ed.: 11    
ახლოს ჭვრეტა მისი, და მისითა უბნობითა სასმენელნი ჩემ\ნი
Line of ed.: 12    
დაჰსტკბნენ. გული მაწვევს მარადის ერთად ყოფნასა, ვერ\ღა
Line of ed.: 13    
გავსძლებ უხილველობასა მისსა; ორთაგან ჭირთა შეპყრო\ბილმან
Line of ed.: 14    
არა ვიცი, რა ვჰყო; ზეფირ! აჰა მოიწია იგი ჟამი ჩემ
Line of ed.: 15    
ზედა, რომელი შენ თვისცა სანატრელი იქმნება, დღესითგან
Line of ed.: 16    
მომეცა დრო, რათა მე შენ გმსახურო. აწ უკუ̂ჱ ჰქმენ იგი,
Line of ed.: 17    
რომელი თავსაცა შენსა ადიდებს, სიყვარულმან დილარისა
Line of ed.: 18    
მან, უკეთუ ამა ცეცხლიდამ გამომიხსნი და ჩემსა სატრფოსა
Line of ed.: 19    
შემყრი, დედოფლობისა გვირგვინითა აღგამაღლებ, ქალაქთა
Line of ed.: 20    
და ქვეყანათა მრავალთა გიბოძებ. ქმარსა შენსა მარსის გავა\მეფებ
Line of ed.: 21    
და უმაღლესობისა ტახტსა ზედა დაგჰსხამთ. ესე სიტ\ყვანი
Line of ed.: 22    
ჩემნი კვალად მიართვი მას ჴელმწიფეთა გვირგვინსა
Line of ed.: 23    
დილარ სახელ სატრფოსა, გული განიმყაროს და თვისითა
Line of ed.: 24    
უბნობითა სული მიბრუნოსო." რა ზეფირმან თვისისა ჴელმწი\ფასაგან
Line of ed.: 25    
ესე შინაგანისაგან გულისა სიტყვანი მოისმინა, მცი\რედ
Line of ed.: 26    
დაიყოვნა და მოახსენა: "ჱე ჴელმწიფაო, შარავანდედისა
Line of ed.: 27    
თქვენისა განცდა მეოთხისა ცისა მნწთობსაცა დობუნდებს,
Line of ed.: 28    
და უკეთუ დილარ განცვიფრებამან შეიპყრას, ესე რაჲ საკ\კირველ
Line of ed.: 29    
იქმნების! გარნა ესე ვიცი, ხილვა თქვენი მას სიცოცხ\ლესა
Line of ed.: 30    
შეჰსძინებს, და უკეთუ სახისა თქვენისა განკვირვება
Page of ed.: 522   Line of ed.: 1    
შეიპყრობს, სუნნელნი საყნოსელნი თანა ვიქონიოთ და მა\ლედ
Line of ed.: 2    
მოვაბრუნებთ. აწ ვინაჲთგან ორნი ეგე უშვენიერესნი
Line of ed.: 3    
ნაყოფნი ურთიერთისა შეყრასა ისურვებთ, დამშლელი თქვე\ნი
Line of ed.: 4    
მას საუკუნესა უწყალოდ დამცა ისჯებისო." ესე ზეფირისა
Line of ed.: 5    
მოხსენება ანავსია ჴელმწიფასა დიდად რასმე იამა, ღაწვთა
Line of ed.: 6    
აკოცა და უბრძანა: "ამას ღამესა თვით ჰნახე და ახარე, რომე
Line of ed.: 7    
ვერცა მე მომითმენია და ხვალისა ღამესა ხილვითა ჩემითა
Line of ed.: 8    
ვამხიარულებო." ესე პირი მათ დაასკვნეს, და დილარისა ღამე\მან
Line of ed.: 9    
განთენება დაიწყო! მისმან სიბრძნით მოქმედებამან ნაყო\ფისა
Line of ed.: 10    
გამოღებისა ჟამი მოაწივა: უკეთუ დილარს ზეფირისა
Line of ed.: 11    
გული სათვისოდ არა ეპოვა, ესრეთ ადრე წადილსა თვისსა
Line of ed.: 12    
ვერ მიემთხვეოდა. საბრალო იგი მიჯნური არს, რომელსა
Line of ed.: 13    
მეხვაიშნე არა უვის. მას ღამესა განისვენეს, და დილასა
Line of ed.: 14    
ოდეს მეფენი წინაშე დილარისა შეჰკრბეს მოხარულნი ზე\ფირისა
Line of ed.: 15    
განთავისუფლებისა თვის, ჰბრძანა დილარმა6, გამარ\თეს
Line of ed.: 16    
პურობა და შეჰქმნეს მხიარულებაჲ.


Next part



This text is part of the TITUS edition of Petre Laradze, Dilariani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 22.8.2016. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.